چرا بازار خودرو سامان نمی‌یابد؟ این مهم‌ترین سؤال یک ملت است که سال‌هاست منتظر بهبود وضعیت بازار خودرو هستند ولی هر روز که می‌گذرد، بازار این صنعت ۶۰ ساله بدتر می‌شود؛ هم کیفی و هم کمی. وضعیت کیفی را وضعیت امنیت خودرو‌ها در تصادفات جاده‌ای بدون نیاز به توضیح واضحات عیان می‌کند، اما وضعیت کمّی، کمی فرق دارد چه آنکه منهای وضعیت تولید، شبکه توزیع قصه پرغصه‌ای است که احتمالاً کسی یارای تنظیم آن را ندارد. همین اردیبهشت سال گذشته سامانه یکپارچه تخصیص خودرو شکل گرفت تا شاید شبکه توزیع را اندکی شفاف کند، ولی خیلی بی‌سروصدا در آستانه استیضاح مرحله نخست‌وزیر وقت صمت، کنار گذاشته شد! البته اخیراً با تکلیف شورای رقابت با چند ماه تأخیر و خسارت فعال شده است، ولی به زعم فعالان بازار خودرو اراده لازم برای اعمال و اجرای سیاست‌های منطبق با منافع جمعی نیست چراکه همیشه منافع فردی و گروهی ذی‌نفعان بازار خودرو به منفعت جمعی می‌چربد.
بازار‌های زیرزمینی و غیررسمی در کشورمان چند سالی است رونق بسیاری گرفته است، رشد قیمت‌ها و صعود قیمت محصولات به صورت لحظه‌ای کاسبی دلالان را سکه می‌کند. بازار خودرو جزو بازار‌هایی است که سال‌هاست به دست واسطه‌ها مدیریت می‌شود و هر کس برای خرید‌وفروش خودرو مجبور می‌شود با این گروه همکاری کند. در سطح شهر تهران و بسیاری از شهر‌های دیگر مراکز بزرگی برای تجمع خریداران و فروشندگان خودرو در نظر گرفته شده است که عمده حاضران در این مراکز همان دلالان هستند. در نگاه اول به نظر می‌رسد خودروی مورد نظر متعلق به خود فرد است، اما با کنکاش کوتاهی مشخص می‌شود خودرو پیش‌تر توسط دلال خریداری شده است. راهی بازارخودرو شدیم تا بخشی از آنچه را در زیر پوست این بازار می‌گذرد با کلمات به تصویر بکشیم.
