۶۶ گور دسته‌جمعی جدید از کودکان بومی در کانادا پیدا شده‌است. یک قبیله بومی در استان «بریتیش کلمبیا» واقع در جنوب کانادا اعلام کرد که ۶۶ گور جمعی دیگر از کودکان را شناسایی و کشف کرده‌است؛ که در کنار گور‌های جمعی کشف شده پیشین، این کشور را در بهت و حیرت فروبرده‌است.
قبایل به‌دنبال گور‌های فرزندانشان
به گزارش «سی تی وی نیوز»، ویلی سلرز، رئیس قبیله «ویلیامز فرست لیک نیشن» (Williams Lake First Nation) در این ارتباط گفت: این موضوع ناراحت‌کننده است، اما در عین حال ما در حال یافتن حقیقت هستیم و تاریخ و میراث آن مدرسه و میزان خسارتی را که به بار آورده‌است، کنار هم قرار خواهیم داد. این کشف به دنبال تحقیقاتی در سال گذشته انجام شد که ۹۳ گور جمعی را در ۱۴ هکتار زمین بررسی شده در نزدیکی مدرسه شبانه‌روزی «سنت جوزف میشن، یک مدرسه شبانه‌روزی سابق برای کودکان بومی شناسایی کرد. رئیس قبیله «ویلیامز فرست لِیک نیشن» در ادامه با تأکید بر اهمیت جمع‌آوری ماجرا‌های اجدادش تصریح کرد: از آن زمان، ما به کار با تیم فنی و پیمانکاران خود برای جست‌وجو درباره این مسائل بیشتر ادامه داده‌ایم.
تاریخ سیاه کانادا
کشف گورهای‌جمعی کودکان بومی یادآور فصلی تاریک و شرم‌آور از تاریخ کانادا است که طی آن، دولت این کشور کودکان اقوام بومی را در راستای ممنوعیت استفاده از زبان مادری، از خانواده و قبیله‌شان جدا می‌کرد و آن‌ها را به مدارس شبانه‌روزی وابسته به کلیسا‌های کاتولیک و نزد خانواده‌های سفید‌پوست به فرزند‌خواندگی می‌فرستاد.
گزارش‌های متعددی از سوء‌استفاده‌های جسمی، عاطفی و جنسی، از این کودکان منتشر شده‌است و اسناد موجود نشان می‌دهد دانش‌آموزان این مدارس در معرض شیوع سرخک، سل، آنفلوآنزا و سایر بیماری‌های مسری قرار داشتند و بسیاری جان خود را از دست می‌دادند.
به دنبال افشای ابعاد گسترده این فاجعه، رهبر کاتولیک‌های جهان از بومیان کانادا به دلیل رسوایی‌های هولناک مدارس ویژه آن‌ها عذرخواهی کرد.
پاپ فرانسیس در سفری در کانادا از بومیان این کشور به واسطه نقش کلیسا در آزار و اذیت‌های مرگبار کودکان آن‌ها در مدارس آن‌ها عذرخواهی کرد. رهبر کاتولیک‌های جهان از واژه‌های شیطان اسفناک و خطای فاجعه‌بار برای همسان‌سازی فرهنگی اجباری بومیان کانادا در آن زمان استفاده کرد.
پاپ در بازدید از محل دو مدرسه سابق در ماسکواسیس واقع در ایالت آلبرتا، از حمایت مسیحیان از ذهنیت استعمارگرانه آن دوران عذرخواهی کرد.
کشتار انسان و انسانیت در غرب
مطابق آنچه در ویکی‌پدیا منتشر شده‌است، شبکه‌ای از مدارس برای مردم بومی کانادا تأسیس شد که توسط دپارتمان امور سرخپوستان دولت کانادا بودجه آن تأمین و توسط کلیسا‌های مسیحی کانادا اداره می‌شد. این مدارس برای آشنا کردن کودکان بومی با فرهنگ غالب کانادایی و دور کردن آن‌ها از فرهنگ و زبان بومی قبیله‌هایشان طراحی شده‌بود. این مدارس حدود صد سال از ۱۸۸۰ مشغول به کار بودند و حدود ۳۰ درصد از کودکان بومی (۱۵۰ هزار کودک) در کل کانادا در آن‌ها تحصیل کردند.
این سیستم مدارس شبانه‌روزی بیش از ۱۲۰ سال کار کرد و آخرین مدرسه آن در سال ۱۹۹۶ تعطیل شد. تعداد قابل‌توجهی از کودکان بومی هنگام تحصیل در مدارس شبانه‌روزی جان خود را از دست دادند، البته تعداد دقیق مرگ‌های مربوط به مدرسه به دلیل سوابق ناقص ناشی از سهل‌انگاری، ناشناخته مانده‌است.
کملوپس، براندون، ماریوال، کرنبروک و کوپر ایسلند از جمله مناطقی هستند که کودکان بومی کانادایی در آنجا قتل‌عام شده‌اند. البته هنوز جست‌وجو‌ها برای یافتن گور‌های دسته‌جمعی جدید ادامه دارد.
این حجم از رسوایی سیستماتیک حقوق بشری برای یک کشور اگر در طول تاریخ بی‌سابقه نباشد، دست‌کم کم‌سابقه است. به‌رغم گستردگی این فاجعه که در ادبیات حقوق بین‌الملل از آن به‌عنوان نسل‌کشی (ژنوسید) یاد می‌شد و جزو بالاترین جرائم شناخته شده در حقوق بین‌الملل است، هنوز واکنش درخوری از سوی سازمان‌های حقوق بشری در این رابطه ارائه نشده‌است. برخورد دوگانه با «حق حیات» که از بدیهی‌ترین حقوق بشر به‌حساب می‌آید، انسانیت را هم در غرب کشانده‌است.
