« سرهنگ دوم فرشته سارانی» را می‌گویم؛ کارشناس علوم انتظامی و جزو اولین دسته پلیس زن در دانشکده « کوثر» دانشگاه علوم انتظامی است.
بعد از فارغ التحصیلی نیز وارد پلیس راهور انتظامی کل کشور شده و از سال ۸۲ تا ۹۹ در مرکز صدور گواهینامه و از سال ۹۹ تاکنون نیز در معاونت فنی مهندسی پلیس راهور مشغول به فعالیت است؛ متاهل است و مادر دو دختر ۹ و ۱۵ ساله.
سرهنگ سارانی با افتخار و علاقه از شغلش می گوید از اینکه با عشق در این راه پای گذاشته و اگر زمان به عقب برگردد باز هم پلیس می شود.
از سرهنگ سارانی می‌پرسم شما که رسته تخصصی تان پلیس راهور است تا بحال جریمه شده اید؟
لبخند می‌زند و می‌گوید: بله؛ البته در حد توقف در محل ممنوع بوده است ؛ آن هم یک بار که مجبور شدم برای تهیه نسخه پزشکی دخترم مقابل داروخانه توقف کرده تا دارو را بگیرم.
می پرسم وقتی جریمه شدید ناراحت و عصبانی نشدید؟ کارت شناسایی تان را نشان مأمور ندادید تا جریمه را پاک کند؟
می‌خندد و می‌گوید اصلا این کار را نکردم؛ اگر کارت را نشان می دادم که بدتر بود، می‌گفتند خودش پلیس است و تخلف کرده است.
از رعایت قوانین و مقررات می پرسم؟ می گوید :به غیر از آن یک باری که به خاطر توقف در محل ممنوع جریمه شدم در هنگام رانندگی حتما قوانین و مقررات را رعایت می کنم؛ به هیچ‌وجه تخلفات حادثه ساز از جمله سبقت و سرعت غیر مجاز ندارم، هر کجا هم که هستم دائم تذکر می دهم حتی موقع رانندگی همسرم، با اینکه همسرم قانونمند است و با احتیاط رانندگی می کند اما به هر حال من تذکر می دهم.
می پرسم تا به حال شده در خیابان به راننده متخلفی تذکر داده یا شماره خودرویش را نوشته و جریمه‌اش کنید؟
سرهنگ سارانی می‌گوید: من اخطاریه نویسه نیستم؛ این دسته از افراد فقط دفتر ثبت جرایم را داشته و جریمه ها را ثبت می‌کنند؛ اما اگر جایی ببینم خلافی صورت گرفته و جای تذکر باشد حتماً تذکر می دهم.
می پرسم وقتی به مجالس یا مهمانی ها وارد شده و افراد می فهمند که شما پلیس هستید چه عکس العملی دارند؟
می‌گوید برای خیلی ها جذاب است که یک خانم «پلیس» است؛ در مهمانی ها و مراسم وقتی وارد می شوم به محض ورودم همه بلند می گویند جناب سرهنگ آمد... راستش شغلم باعث شده که روابط افراد با من گسترده تر باشد ؛ از راهنمایی و کارشناسی گرفته تا در خواست‌ها و گلایه ها را همه به من می گویند؛در کل احترام خاصی برای من و به خصوص لباس کارم قائل هستند؛ خداروشکر تاکنون همه احترام ما را داشته و بی احترامی نکرده اند.
از دوره های رزمی و آموزشی می‌پرسم، می‌گوید: وقتی که در دانشگاه بودیم آموزش های رزمی در رشته های مختلف چون کاراته، تکواندو، ووشو و تیراندازی را طی کرده و پس از آن نیز دوره‌های تخصصی رسته را طی کردیم.
می پرسم در خانواده تان کسی پلیس بوده است؟ می گوید نه؛ اولین پلیس خانواده، بنده هستم اما مادر و پدرم_ که کارمند دانشگاه تهران بوده_ از من حمایت کرده تا آنجا که وارد دانشگاه شده و الان هم چند سالی است که شاغل شده ام.
سرهنگ سارانی در خاتمه از همسر پرستار و دخترانش می گوید که همواره همراهش بوده و به پلیس بودنش افتخار می کنند.
