قرار بود جام جهانی فرصتی باشد برای پیشرفت روند عادی‌سازی روابط کشور‌های عرب با رژیم صهیونیستی، این را حکام خودفروخته برخی کشور‌های عربی با همکاری رژیم منحوس و امریکا و انگلیس طراحی کرده بودند، اما در میدان عمل کار طور دیگری برایشان رقم خورد و حالا صهیونیست‌ها با تحقیر باید برگردند.
اسرائیلی‌ها که طی سال‌های اخیر روابط خود را با چهار کشور عربی عادی‌سازی کردند، گمان می‌کردند توانسته‌اند در میان ملت‌های اسلامی و عربی جایی برای خود باز کنند، اما جام جهانی قطر ثابت کرد با وجود عادی‌سازی روابط برخی نظام‌های رسمی عربی، مردم این کشور‌ها تحت هیچ شرایطی حاضر به دوستی و عادی‌سازی روابط با اسرائیلی‌ها نیستند.
حالا خیلی خوب دیده‌اند که چقدر در نگاه مردم مسلمان منطقه منفور هستند. نفرتی که حتی بین هواداران فوتبال سایر کشور‌ها هم دیده می‌شود. قطر هیچ برنامه‌ای برای عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی نداشت و حالا جام جهانی و برخورد قاطعانه مسلمانان با خبرنگاران رسانه‌های صهیونیستی مهر باطلی بر این نقشه شوم زده است. به‌خصوص اینکه در مراسم افتتاحیه با اعلام اینکه همه خوش آمدید پرچم بزرگ فلسطین به نمایش گذاشته شد و این روز‌ها در جای جای دوحه و توسط هواداران کشور‌های مسلمان پرچم فلسطین به اهتزاز در می‌آید و این بزرگ‌ترین شکست برای رژیم صهیونیستی است.
تنفر از اسرائیلی‌ها در دوحه، موضوع اصلی این روز‌های رسانه‌های این رژیم است. روزنامه عبری زبان یدیعوت احرونوت در مطلبی تحت عنوان «جام تنفر» نوشت: «خیابان‌های دوحه برای اسرائیلی‌ها بسیار خطرناک است و آن‌ها اینجا از هر طرف در معرض دشمنی قرار دارند و تهدید می‌شوند.».
اما خبرنگاران رسانه‌های صهیونیستی حاضر در قطر این مسئله را خیلی بیشتر و بهتر از رؤسا و برنامه‌ریزان خود درک کرده‌اند. آن‌ها با چشمان خود این تنفر را دیده و تحقیر مقابل اتحاد مسلمانان را به وضوح حس کرده‌اند. آن‌ها می‌گویند: «ما مجبور شدیم اینجا خودمان را اکوادوری جا بزنیم!»
«راز ششنیک» خبرنگار تلویزیون رژیم صهیونیستی نوشت: «من همیشه فکر می‌کردم که مشکل از دولت‌هاست، اما در قطر فهمیدم که نفرت مردم در خیابان از ما چقدر است. پس از ۱۰ روز اقامت در دوحه، نمی‌شود از آنچه در اینجا بر ما می‌گذرد حرف زد. ما اینجا محصور شده‌ایم. این یک جام جهانی عالی است، درست است، اما ما با احساس بسیار بد اینجا را ترک خواهیم کرد. ما اینجا در کنار ایرانی‌ها، لبنانی‌ها، قطری‌ها و سوری‌ها راه می‌رویم و همه آن‌ها نگاه‌های غضبناکی به ما می‌کنند. تنها نگاه عربستانی‌ها کمی متفاوت است. (که البته این ادعا هم بعد از منتشر شدن فریاد‌های هوادار عربستانی بر سر خبرنگار اسرائیلی توخالی از آب در آمد) ما تصمیم گرفتیم اینجا خودمان را اکوادوری جا بزنیم (بیچاره اکوادور!)
او ادامه می‌دهد: «بعد از بازی برزیل بدترین تجربه را داشتیم. ما می‌خواستیم با هواداران برزیل عکس بگیریم، اما مسلمان‌ها مدام می‌آمدند و پرچم فلسطین را کنار ما بلند می‌کردند و عکس را برهم می‌زدند. به عنوان یک اسرائیلی لیبرال همیشه فکر می‌کردم مشکل ما با اعراب و مسلمان‌ها با دولت‌های آنهاست. اما من اینجا از مستی پریدم و فهمیدم که چقدر مسلمان‌ها از ما متنفرند و این ربطی به دولت‌ها ندارد.»
خبرنگار دیگری می‌گوید: «وقتی راننده تاکسی متوجه شد ما اسرائیلی هستیم کنار زد و پیاده‌مان کرد، چون نمی‌خواست با ما دیده شود و بدتر اینکه هواداران فوتبال وقتی متوجه حضور ما می‌شوند ما را طرد و با خشم و نفرت بی‌اندازه برخورد می‌کنند.»
