هجمه سنگین شبکه‌های فارسی‌زبان خارج کشور و کانال‌های معاند و تیم‌های سایبری دشمن و تلاش برای فریب اذهان عمومی یک جنگ تمام عیار رسانه‌ای را ترسیم می‌کند. در این جنگ رسانه‌ای البته هستند افرادی که در داخل کشور بعنوان یار کمکی به میدان آمده و به نفع جبهه دشمن آتش می‌ریزند.
در روز‌های گذشته برخی شخصیت‌هایی که سابقه نمایندگی مجلس و قرار گرفتن در مسئولیت‌های مهم کشور را داشتند، با توجه به مخاطبی که دارند، بعد از هر اتفاق مبهم اعم از دستگیری یا فوت افراد، فوراً و بدون هیچگونه بررسی، طرف روایت ضد ایرانی را می‌گیرند و بعد از روشن شدن حقیقت، تلاشی برای جبران دروغ‌هایشان نشان نمی‌دهند.
برای مثال پروانه سلحشوری نماینده تهران در مجلس دهم که در دوره نمایندگی خود نیز بار‌ها با اظهاراتش حاشیه‌ساز شده بود، در مدت اغتشاشات بار‌ها بعنوان یار کمکی اغتشاش‌گران وارد میدان شد؛ سلحشوری در ماجرای ربایش پروفسور فرهود، فوراً مسئله را دستگیری وی از طرف نهاد‌های امنیتی عنوان کرد که بعدا مشخص شد ربایشی از سمت یکی از آشنایان این چهره علمی برای اخاذی بوده است.
در جریان حمله تروریستی به حرم شاهچراغ نیز وی به‌جای محکوم کردن داعش به عنوان مجری این عملیات تروریستی، نوک پیکان حمله خود را به سمت نظام گرفت و با فرافکنی، نظام را مقصر جلوه داد.
در حادثه تروریستی اخیر در ایذه نیز در شرایطی که سلحشوری هیچ اطلاع دقیقی از ماجرا نداشت، به یکباره و بدون هیچ بررسی، طرف روایت ضدانقلاب را گرفت؛ در حالی‌که نه تحقیقی انجام داده و نه در ایذه حضور داشته است که بخواهد تا این حد ادعای اطمینان کند.
در شرایطی که بعد از گذشت دو ماه از اغتشاشات، دشمن با مأیوس شدن از همراهی مردم با تجمعات و اعتصابات وارد فاز مسلحانه شده است، نباید عده‌ای همچون پروانه سلحشوری یا محمود صادقی بخاطر سابقه مسئولیت‌شان احساس مصونیت کنند و به نفع تروریست‌ها وارد عمل شوند لذا این انتظار از دستگاه‌های ذیربط می‌رود که با کنار گذاشتن مماشات و مسامحه، با نشر اینچنینی افترا در فضای مجازی برخورد کند.
