یک شکایت خارجی دیگر از راه رسید و باید منتظر یک محکومیت دیگر از سوی فیفا باشیم. چرخه معیوب سوءمدیریت‌ها در فوتبال ایران به قوت خود باقی است، همچنان مدیران قرارداد‌های سنگین ارزی امضا می‌کنند و پرداختش را به گردن نفرات بعدی می‌اندازند. مدیران بعدی نیز با افتخار برای رفع و رجوع این افتضاحات دست‌شان را در جیب مردم می‌کنند، آن هم بدون اینکه نگران پاسخگویی به افکار عمومی و مراجع قضایی باشند.
دروزاه‌بان کروات هرچه منتظر ماند دستمزدش پرداخت نشد تا طبق قانون قراردادش را یک‌طرفه فسخ کند. بوژیدار رادوشوویچ خیلی وقت است ایران را ترک کرده و در تمرینات پرسپولیس حاضر نمی‌شود، ولی دیروز خبر فسخ قراردادش رسماً اعلام شد تا دیگر حرف و حدیثی باقی نماند. او دو سال دیگر با قرمز‌ها قرارداد داشت، اما رادو به خاطر طلب ۹۳۰ هزار یورویی‌اش به فیفا شکایت کرده و ۵ درصد سود سالانه‌اش را هم که حساب کنند پرسپولیس نزدیک به یک میلیون یورو باید تقدیم دروازه‌بان کروات کند. مسبب تمدید سه ساله قرارداد گلر ناراضی خارجی کسی نیست جز انصاری‌فرد، مدیرعامل پیشین قرمز‌ها اولین بارش نیست که چنین شکایاتی را روی دست پرسپولیس می‌گذارد، قبل از رادوشوویچ هم اوساگونا، کالدرون و استوکس شکایت کرده بودند، ولی خب نه انصاری‌فرد بازخواست و محاکمه شده و نه سایر مدیران ولخرج فوتبال. به همین خاطر است خیال‌شان راحت است و باز هم برای خرید بازیکنان گرانقیمت سرودست می‌شکنند. انصاری‌فرد فقط یک نمونه است. اینکه چرا مدیر وقت با اینکه از اوضاع مالی تیمش خبر داشته، قرارداد دروازه‌بان خارجی را سه ساله تمدید کرده، خودش یک طرف ماجراست، ولی از آن مهم‌تر عدم برخورد جدی و قانونی با مدیران زیان‌ده پرتعداد فوتبال ایران است.
از شکایت رادو تعجب نمی‌کنیم، چون فوتبال ما طی یک دهه اخیر به خاطر شاکیان خارجی در فیفا با اختلاف بسیار زیاد نسبت به سایر کشور‌ها رتبه اول را در اختیار دارد. از مربی گرفته تا بازیکن خارجی، حتی پادوانی بازیکن پیشین استقلال که حین بازی در لیگ برتر دچار آسیب نخاعی شد برای گرفتن حق و حقوق‌شان دست به دامن فدراسیون جهانی می‌شوند، آن هم حق و حقوقی که از روز اول مدیران نسبت به عدم توانایی در پرداخت آن‌ها آگاه بوده‌اند، ولی در فوتبال ما هیچ مسئول یا نهادی جلودار اینگونه مدیران نیست.
رادوشوویچ جدیدترین شاکی خارجی سرخابی‌هاست. قطعاً اگر با مسببان شکایت‌های قبلی برخورد می‌شد و قانون آن‌ها را نقره‌داغ می‌کرد، امروز نگران پرداخت غرامت یک میلیون یورویی دروازه‌بان کروات نبودیم. تاکنون هیچ کدام از مدیرانی که در قرارداد‌های خارجی زیان‌ده مقصر بوده‌اند به پای میز محاکمه کشیده نشده و چه بسا مسئولیت‌های بزرگ‌تری نیز گرفته باشند.
جلوی این چرخه معیوب باید گرفته شود، منتها هیچ کس مسئولیت به گردن نمی‌گیرد و فقط هرازگاهی مصاحبه می‌کنند تا بگویند ما هم هستیم و این آشفته‌بازار را نظاره می‌کنیم. تا کی قرار است قرارداد ارزی امضا کنیم و پول خارجی‌ها را ندهیم تا آن‌ها هم با شکایت به فیفا آبروی ورزش و کشورمان را ببرند. باور کنید این شکایت‌های خارجی وجهه ایران را خدشه‌دار کرده، ولی انگار آقایان مسئول اصلاً برای‌شان مهم نیست و به زبان حرف از اهمیت منافع ملی می‌زنند. بستن قرارداد‌های ننگین، سنگین و البته بدون بازده نتیجه‌ای جز ضربه زدن به منافع ملی ندارد، چراکه در آخر همان مدیران مقصر با همین حربه غرامت و زیان خارجی‌ها را از بیت‌المال پرداخت می‌کنند! به جای آنکه پول مردم را قربانی بی‌کفایتی مدیران ضدفوتبالی کنید یک‌بار غرامت و زیان شاکیان را از حساب آقایان بپردازید تا ببینیم باز هم خیال خرید کیلویی بازیکن و مربی خارجی به سرشان می‌زند یا نه.
