رپورتاژ آگهی/ شانه یخ زده که به آن کپسولیت چسبنده نیز می‌گویند، وضعیتی است که شامل درد و سفتی در مفصل و کتف شانه (مفصل گلنوهومورال) است. معمولاً با گذشت زمان ایجاد می‌شود و می‌تواند استفاده کاربردی از بازوی شما را محدود کند.
درد شانه و گرفتگی شانه یخ زده ممکن است دسترسی به سر را دشوار کند.
افراد مبتلا به دیابت، بیماری تیروئید و برخی بیماری‌های دیگر به ویژه در معرض ابتلا به یخ زدگی شانه هستند و زنان بیشتر از مردان به آن مبتلا هستند. این حالت بیشتر در افراد بالای 40 سال شایع است.
علل
علت یخ زدگی شانه هنوز مشخص نیست اما این بیماری اغلب با یک بیماری سیستمیک مرتبط است، از جمله:
دیابت
بیماری تیرویید
بیماری آدرنال
بیماری قلبی و ریوی
کلسترول بالا
همچنین با آسیب به مفصل در اثر آسیب یا سایر مشکلات شانه همراه است، مانند:
شکستگی
جابجایی
آسیب ماهیچه‌ای یا بافت همبند
آرتروز
تاندونوپاتی روتاتور کاف
تاندونیت کلسیفیک
شانه یخ زده مربوط به هر یک از این علل ثانویه در نظر گرفته می‌شود. در برخی موارد می‌تواند بدون هیچ گونه بیماری یا صدمه‌ای رخ دهد و شانه یخ زده اولیه یا "ایدیوپاتیک" در نظر گرفته می‌شود.
علائم یخ زدگی شانه
علائم یخ زدگی شانه عبارتند از:
محدوده حرکتی محدود در مفصل گلنوهومرال
درد در سراسر شانه که ممکن است کسل کننده یا دردناک باشد و ممکن است به بالای بازوی شما برسد
دردی که حتی با حرکات کوچک ایجاد می‌شود
گرفتگی عضلات
این علائم می‌تواند انجام فعالیت‌های ساده مانند کنار گذاشتن ظروف یا شانه کردن موها را برای شما سخت کند. ممکن است برای بستن سوتین یا برداشتن کیف پول خود از جیب پشت در پشت دست خود مشکل داشته باشید. بستن کمربند نیز ممکن است دردناک باشد.
علائم یخ زدگی شانه به دلیل ضعف نیست، بلکه ناشی از سفتی واقعی مفصل است. نه تنها نمی‌توانید بازوی خود را بالا بیاورید حتی اگر شخص دیگری هم تلاش کند، نمی‌تواند آن را بلند کند. اغلب شانه یخ زده به خودی خود و بدون درمان از بین می‌رود. پیشرفت معمولی در سه مرحله انجام می‌شود:
مرحله انجماد: هنگامی که درد و حرکت محدود شروع می‌شود
مرحله یخ زده: هنگامی که حرکت به شدت محدود است
مرحله ذوب شدن: وقتی شانه شروع به شل شدن می‌کند
با این حال رسیدن به مرحله ذوب شدن سال‌ها طول می‌کشد، بنابراین بهتر است به دنبال درمان باشید نه اینکه فقط منتظر بهبود باشید.
نحوه تشخیص سندرم شانه یخ زده
اگر فکر می‌کنید علائم سندرم شانه منجمد را تجربه می‌کنید، باید برای معاینه فیزیکی به پزشک مراجعه کنید. هیچ آزمایش قطعی وجود ندارد که بتواند این وضعیت را تشخیص دهد. در عوض پزشک محدوده حرکتی شما را مشاهده می‌کند، در حالی که سابقه پزشکی شما را نیز در نظر می‌گیرد.
پزشکان در کلینیک طب فیزیکی دکتر فروغ در تهران از شما می‌خواهند که به روش‌های خاصی حرکت کنید و موقعیت‌های متفاوتی را در نظر بگیرید تا بررسی شود که چه چیزی باعث درد شانه شما می‌شود. پزشک همچنین دامنه حرکتی فعال و غیرفعال را ارزیابی می‌کند. دامنه حرکتی فعال شامل حرکتی است که شما کنترل می‌کنید. محدوده حرکتی منفعل زمانی است که از شما خواسته می‌شود عضلات خود را شل کنید و پزشک شما بازوی شما را برای شما حرکت می‌دهد. هر دو در تعیین اینکه آیا از شانه یخ زده رنج می‌برید مهم است.
در برخی موارد تزریق بی‌حسی برای انجام این نوع ارزیابی انجام می‌شود. این کار معمولاً در صورتی انجام می‌شود که درد شما آنقدر غیرقابل تحمل باشد که آزمایش توانایی حرکت بسیار دشوار باشد.
از آزمایش‌های تصویربرداری مانند اشعه ایکس، تصویربرداری رزونانس مغناطیسی (MRI) و سونوگرافی نیز می‌توان استفاده کرد. آن‌ها نمی‌توانند سندرم شانه یخ زده را تشخیص دهند، بلکه معمولاً سایر شرایط یا آسیب‌هایی را که می‌تواند باعث درد شما شود، رد می‌کنند. اگر پزشک شما با اطمینان می‌تواند بگوید شما با بیماری دیگری مانند آرتریت یا پارگی روتاف کاف روبرو نیستید، به احتمال زیاد با سندرم شانه یخ زده سر و کار دارید.
درمان یخ زدگی شانه در خانه
همیشه قبل از انجام هرگونه درمانی با پزشک خود مشورت کنید. پس از تأیید، درمان‌های خانگی ممکن است شامل کشش، ورزش و درمان سرد و گرم باشد.
با حفظ سلامت و تحرک شانه با انجام حرکات کششی و ورزش ممکن است بتوانید برخی از دردهای خود را تسکین داده و سفتی‌هایی را که تجربه می‌کنید تا حد زیادی کاهش دهید. تا زمانی که به بدن خود گوش می‌دهید و به آرامی حرکت می‌کنید، تمریناتی مانند باز کردن مورب شانه و راه رفتن با نوک انگشتان می‌تواند حالت شانه منجمد شما را ملایم نگه دارد.
درمان گرم و سرد نیز می‌تواند درد شانه را به میزان قابل توجهی کاهش دهد. استفاده از پد گرمکن می‌تواند سفتی را کاهش داده و گردش خون را افزایش دهد. از طرف دیگر کمپرس سرد برای کاهش التهاب حاد که باعث ایجاد درد در اطراف مفصل شانه می‌شود، هنگام آماده شدن برای دوره‌های دیگر کشش بهترین گزینه است.
درمان‌های مکمل
اگر روش‌های خانگی را امتحان کرده‌اید، پزشک ممکن است ترکیبی از درمان‌های زیر را توصیه کند:
فیزیوتراپی: اگر نگران تمرین و حرکات کششی خود هستید، یک فیزیوتراپ واجد شرایط می‌تواند به شما کمک کند. درمانگران فیزیوتراپی به طور ایمن و تدریجی شدت رژیم شما را برای بهبود بهینه افزایش می‌دهند. آن‌ها همچنین می‌توانند راهنمای تمرینات متعادل کننده در هر دو طرف بدن باشند. این به شما کمک می‌کند تا از جبران خسارت در راه‌هایی که باعث آسیب به سایر قسمت‌های بدن می‌شود، جلوگیری کنید.
داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): مسکن‌های بدون نسخه مانند آسپرین و ایبوپروفن می‌توانند درد را در کوتاه مدت ارام کنند. مفید است زیرا التهاب را کاهش می‌دهد و شما را قادر می‌سازد بدون درد حرکت کنید. همانطور که قبلاً ذکر شد، هرچه بیشتر بتوانید به حرکت خود ادامه دهید، شانه شما بهتر خواهد بود. با پزشک خود کار کنید تا مشخص شود کدام دارو برای مورد خاص شما مناسب است.
تزریق استروئید: تزریق کورتیکواستروئید می‌تواند التهاب و درد را برای بهبود تحرک کاهش دهد. آن‌ها معمولاً برای چند هفته یا ماه درد را تسکین می‌دهند که می‌تواند به شما در تحرک و رعایت روال فیزیوتراپی کمک کند. ورزش مداوم می تواند به شکستن بافت اسکار برای کاهش سفتی سندرم شانه یخ زده کمک کند.
جراحی: در موارد شدید و هنگامی که هیچ گزینه درمانی دیگری موثر واقع نشده است، پزشک ممکن است جراحی را توصیه کند. این معمولاً شامل یک روش سرپایی برای برداشتن بافت اسکار از داخل مفصل شانه است. بخیه‌ها پس از ده روز برداشته می‌شوند و معمولاً فیزیوتراپی بعد از عمل ضروری است. بسیاری از بیماران گزارش می‌دهند که طیف وسیعی از حرکت آن‌ها پس از چند ماه بازسازی شده است.
