حمید قاسمی در جلسه اعلام نتایج تحقیقاتی درباره خطرات زیست‌محیطی کارخانه کاوه سودا اظهار کرد: هر واحد ایجاد شده قطعا یکسری اثرات منفی و مثبت خواهد داشت که در نهایت با ضوابط ابلاغی محیط زیست در تلاش کاهش اثرات منفی هستیم.
وی با بیان اینکه کاوه سودا در سال ۱۳۷۶ مجوز برای تولید کربنات سدیم گرفت و در نهایت در سال ۸۲ به بهره‌برداری رسید،گفت: کل واحدی که از نظر قانونی با استفاده لاگون ۱۵۰ هکتار است که ۳۰ هکتار برای خود کارخانه می‌باشد.
مدیرکل محیط زیست استان خاطرنشان کرد: مدیریت اصولی پساب و پسماندهای سال ۷۶ ابلاغ شده و مشکلات انتشار و تخلیه پساب و شکستن لاگون‌های تبخیری در سال ۸۴ و ۸۹ و سرازیر آن به رودخانه‌ها و شور شدن آب زیرزمینی و خسارت به زمین‌های کشاورزی مطرح شد.
وی به مطالعات آب منطقه‌ای در رابطه با انتقال پساب‌های تصفیه شده کاوه سودا به دریاچه اشاره کرد و یادآور شد: کارشناسان محیط زیست این مطالعه را در آن دوران بررسی کرده و علاوه بر دفتر آب و خاک یک مطالعاتی دیگر توسط شرکت انجام گرفت که بر آن اساس و نظرات استان و شورای تامین به این نتیجه می‌رسند که پساب به دریاچه ارومیه منتقل شود.
قاسمی گفت: اجرای انتقال پساب به دریاچه ارومیه از سال ۸۹ شروع شد و تعداد لاگون‌هایی که قبلا بوده به این شکل که ۶ لاگون ترسیبی پُر شده و ۶ لاگون تبخیری هم با لائه ژئوممبران ایزوله شد.
وی ادامه داد: بر اساس اعلام شرکت آب منطقه‌ای و مطالعات بهداشتی دانشگاه تبریز و پایش محیط زیست آلودگی در رابطه با آب‌های زیرزمینی به‌صورت مستند تا پایان ۹۷ آلودگی پیدا نشد ولی با اعتراض چند خبرگزاری منجر به تشکیل چند جلسه در استانداری شد و تصمیم بر آن شد تا مطالعه آن به یک مرجع علمی داده شود.
مدیرکل محیط زیست استان تصریح کرد: اگر بخواهیم یک واحد را آلوده معرفی کنیم باید مستندات داشته باشیم همچنین اگر بخواهیم یک واحد را بدون آلایندگی معرفی کنیم هم باید مستندات داشته باشیم.
وی افزود: در حال حاضر یک مطالعه مدیریت زیست محیطی و مدیریت ریسک از واحد خواسته‌ایم و این یک روال عادی برای همه واحدها در استان‌هاست.
