محمدرضا تاجیک، استاد دانشگاه شهید بهشتی و تئوریسین اصلاح طلب باز هم ناامیدی‌اش از اصلاح طلبی موجود را صریح بیان کرده و در گفتگو با روزنامه ایران گفته «معتقدم که جریان اصلاح‌طلبی تاریخی ما تنها آلترناتیو آینده این جامعه برای تغییر خواهد بود و هیچ راهی برای تغییر عمیق، گسترده، مانا و پایا در جامعه امروز ما به جز راه‌های مدنی و اصلاحی وجود ندارد...، اما از جریان اصلاح‌طلبی موجود انتظار ویژه‌ای ندارم، تمام امیدم به جریان اصلاح‌طلبی تاریخی است که همواره احساس می‌کنم تنها راه برون رفت ما از شرایط کنونی است.»
تاجیک در ادامه خواستار بازنشستگی لیدر‌های جریان اصلاح طلب شده است: «به باور من، نه تنها یک چرخش گفتمانی در فضای اصلاح‌طلبی ضرورت تاریخی دارد، بلکه یک چرخش میان نخبگان اصلاح‌طلبی و حاملان و عاملان تاریخی آن هم ضرورت تاریخی دارد. حتی اگر ما بتوانیم در شرایط کنونی گفتمان اصلاح‌طلبی را تاریخی کنیم و با نیاز‌های تاریخ اکنون‌مان وفق بدهیم، اما اگر بر دوش همان حاملان و عاملان گذشته بگذاریم، ره به‌جایی نمی‌بریم. این امر از دیدگاه مردم، این طور تحلیل می‌شود که این‌ها به بن‌بست رسیده‌اند و می‌خواهند تاکتیکی برای برون رفت از آن پیدا کنند. بنابراین، ما باید به چهره‌ها و به نیرو‌های جدید مجال بدهیم. بنابراین، کسانی که خود را ژنرال‌های جریان اصلاح‌طلبی تعریف کرده‌اند و یک مقدار به تعطیلات تاریخی و به استراحت احتیاج دارند، باید اجازه بدهند نیرو‌های باطراوت و با انگیزه وارد صحنه شوند تا جریان جدید اصلاح‌طلبی بر دوش اینان قرار بگیرد. در این صورت شاید بتوانیم جریان اصلاح‌طلبی را بازسازی کنیم.»
تاجیک پیش از این نیز در اظهارنظری مشابه گفته بود: «از اصلاح‌طلبان مومیایی و فسیل شده‌ای که دیری است نمی‌جوشند و به تاریخ پیوسته‌اند و مجسمه خود را در موزه اصلاح‌طلبی در گوشه‌ای نهاده و خود به مناسبات قدرت پیوسته‌اند، از این‌ها امیدی ندارم... فسیل‌تر از آن هستند که بشود به آن‌ها برای حرکت و تغییر و یک فضای جدید دخیل بست». وی همچنین چندی پیش گفته بود: «ژنرال ها، چهره‌هایی تکراری هستند که هر موقع سفره قدرت پهن است حضور دارند».
