دونالد ترامپ در زمان كارزار انتخاباتي خود بر مبارزه با داعش چنان تأكيد مي‌كرد كه گويا برنامه‌اي در نظر دارد و با آمدن به كاخ سفيد، اين برنامه را در اولويت كاري خود قرار داده و به سرعت ابعاد جنگ با داعش را تغيير مي‌دهد. اين اتفاق نيفتاد چون معلوم شد كه او هيچ برنامه‌مشخصي براي تشديد جنگ با داعش ندارد و تازه به جيمز ماتيس، وزير دفاع، مهلتي 30 روزه داده تا طرحي را در اين مورد تدوين كند. اين مهلت و انتظار تدوين طرحي براي مبارزه با داعش به اين معني نبود كه ترامپ دست روي دست بگذارد و فرمان نظامي صادر نكند بلكه او تنها 9 روز بعد از ورود به كاخ سفيد دست به كار شد و نخستين فرمان حمله را صادر كرد كه نه هدفش داعش بود و نه ارتباطي به جنگ جاري با داعش در سوريه و عراق داشت. فرمان او براي حمله به استان البيضاء در يمن و كشتن نيروهاي وابسته به القاعده و به خصوص قاسم الريمي، رهبر القاعده در يمن بود. نتيجه آن حمله براي ترامپ فاجعه‌بار بود كه جداي از زنده ماندن الريمي، چهار تكاور نيروي دريايي امريكا به همراه دهها غيرنظامي يمني كشته و زخمي شدند و يك مسجد، بيمارستان و مدرسه هم مورد هدف امريكايي‌ها قرار گرفت. شدت فاجعه تا‌آنجا بود كه سناتور جمهوريخواه جان مك‌كين، رئيس كميته نيروهاي مسلح در سنا، به آن عمليات اعتراض كرد و گروه غير‌انتفاعي بحران بين‌الملل در گزارش دوم فوريه خود و با توجه به دامنه تلفات غيرنظامي نتيجه گرفت كه القاعده برنده آن عمليات بوده تا امريكا.
حالا امريكا با وقفه‌اي 5/1ماهه دوباره حملات خود را در همين استان البيضاء به علاوه دو استان ديگر (ابين و شبوه) از سر گرفته است. اين حملات با حمله 29 ژانويه تفاوت ماهوي ندارد كه دلالت بر يك طرح و الگوي نظامي مشخص در اين سري از حملات است. اگر الگوي جورج بوش بر مبناي مداخله مستقيم و گسترده نظامي با استفاده از تمام نيروي زميني بود و الگوي باراك اوباما بر اساس پرهيز از چنين مداخله‌اي و بسنده كردن به استفاده از توان هوايي، ترامپ با اين دست حملات به يمن نشان داده كه به دنبال الگويي ميانه است. به طور خلاصه، الگوي ترامپ به جهت استفاده از حمله زميني مشابه الگوي دوره بوش است اما محدوديت اين استفاده با در نظر گرفتن هدف نقطه‌اي به وجهي با الگوي اوباما شبيه است كه سعي مي‌شود از يك جنگ گسترده زميني پرهيز شود. حجم بالاي حملات اخير نشان مي‌دهد كاخ سفيد در حال تمرين اين الگو است و يمن در حال حاضر مبدل به زميني براي معلوم شدن كارايي اين الگو شده كه همين نيز اين سؤال را پيش كشيده كه كاخ سفيد اين الگو را تنها براي يمن و جنگ با عناصر القاعده در نظر گرفته يا اينكه مي‌خواهد از آن براي مداخله گسترده‌تر در همين كشور براي رودررويي با جبهه مقاومت يمني از ارتش و انصارالله استفاده كند يا هدف گسترده‌تري در عراق، سوريه و حتي ليبي و سومالي را دنبال مي‌كند.
افزايش حملات اخير امريكا به يمن دست كم نشان داده شعارهاي ترامپ در زمان كارزار تبليغاتي عليه جنگ‌طلبي‌هاي دوره بوش فقط لفاظي بوده چنان كه بنابر تحليل ميكا زينكو، تحليلگر مسائل راهبردي وابسته به شوراي راهبردي امريكا، از افزايش حملات هواپيماهاي بي‌سرنشين امريكا در همين مدت كم از رياست جمهوري ترامپ نسبت به دو دوره اوباما مي‌گويد. از طرف ديگر، هدف قرار دادن عناصر القاعده در يمن يك رفتار عادي و قابل انتظار از كاخ سفيد است چراكه افكار عمومي در امريكا سال‌هاست كه القاعده را دشمن شماره يك خود مي‌داند و ترامپ سعي مي‌كند با اين حملات خود را نزد امريكايي‌ها به عنوان مرد عمل نشان بدهد اما افزايش اين حملات بر مبناي الگوي ميانه نمي‌تواند محدود به القاعده باشد. به عبارت ديگر، تعداد قابل توجه حملات اخير را بايد تمريني براي نيروهاي امريكايي براي توسعه حملاتش در برابر جبهه مقاومت يمني و حتي در ديگر حوزه‌هاي درگيري در خاورميانه و شمال آفريقا دانست. ترامپ حالا در يمن چكمه‌هاي خود را لرزان و با احتياط برمي‌دارد اما اين خطر وجود دارد كه او چنان توهمي از رژه خود به دست بياورد كه بخواهد به ديگر مناطق هم گام بگذارد كه چيزي جز آتش‌افروزي بيشتر در آن مناطق نخواهد بود؛ تجربه‌اي كه از دو رئيس‌جمهور قبلي امريكا به دست آمد و ترامپ هم قصد تكرار آن اما به سبك و سياق خاص خود را دارد.
بابا بیخیال؛مگه از نوادگان(کوکلوس کلانها) بجز نژاد پرستی وخونخواری چیز دیگه ای انتظار دارید؛حالا هرکدومشون به یک شکلی؛مابایس قوی وهوشیارباشیم؛همین 
