سيف رئيس كل بانك مركزي در كانال تلگرام خود مطلبي با عنوان «سه ضلع بهبود اوضاع» گذاشته كه در آن به پيام اجلاس مشترك پاييزه صندوق بين‌المللي پول و بانك جهاني در واشنگتن اشاره كرده است.
اين پيام با رويكردي نهادگرايي در سياست‌هاي اقتصادي خانم لاگارد تأكيد دارد: «همه مسئوليت بهبود اقتصادي بر دوش سياست پولي نيست بلكه دو ضلع ديگر سياست بودجه‌اي و اصلاحات ساختاري نيز وجود دارد. بدون آن دو عامل، سياست پولي انبساطي نمي‌تواند رشدي را به همراه داشته باشد. دولت‌ها بايد در مورد چگونگي هزينه كردن خود بينديشند. در سياست بودجه‌اي (fiscal policy) تنها رقم هزينه مهم نيست بلكه چگونگي مصرف بودجه نيز اهميت دارد و علاوه بر آن بايد به اصلاحات ساختاري نيز توجه كرد و بودجه دولت مي‌تواند به اين اصلاحات كمك كند. در سايه سازگاري ميان اين سه سياست است كه مي‌توان به رشد اقتصادي پايدار و فراگير دست يافت وگرنه خطوط اعتباري به تنهايي راه به جايي نمي‌برد.»
سيف در ادامه اين پيام در كانال خود آورده است: «در عين حال صندوق بر اين نظر است كه اتكا به انبساط پولى و كم‌توجهى به اصلاحات ساختارى و بودجه مى‌تواند به تورم و آسيب وارد كردن به اعتماد فعالان اقتصادى دامن بزند كه نتيجه نهايى آن كاهش بهره‌ورى و رشد اقتصادى خواهد بود.» به نظر نگارنده اين جدي‌ترين پيامي است كه از سوي تصميم‌گيران بزرگ اقتصادي دولت يازدهم تاكنون انعكاس يافته است. نكته‌اي كه سيف رئيس كل بانك مركزي بر آن از قول خانم لاگارد به درستي تأكيد دارد، ناظر بر دو نكته مهم است:
1- سياست‌هاي اقتصادي صرفاً پولي و كاهش تورم از طريق حبس منابع در بانك‌ها و كاهش قدرت خريد در دولت يازدهم به نتيجه نرسيده، لذا سيف با اين پيام ذوق زده شده و سعي داشته اثبات كند كه اگر تحركي در اقتصاد ايجاد نشده مقصر اصلي رئيس كل بانك مركزي و حوزه مديريتي وي نيست بلكه براي بهبود اوضاع نياز به دو ضلع ديگر هم هست؛ حوزه‌هايي چون سياست بودجه‌اي (fiscal policy) و چگونگي مصرف بودجه و اصلاحات ساختاري!
2- همچنين رئيس كل بانك مركزي با اين پيام به ساير اعضاي كابينه دولت پيغام مي‌دهد كه شما هم بايد كار جدي‌تري انجام دهيد. شايد جدي‌ترين مخاطبان اين پيام گذاشته شده روي كانل خصوصي سيف در تلگرام، آخوندي وزير راه وشهرسازي و نيلي مشاور اقتصادي باشند كه تقريباً تمام فعاليت‌ها و پيشنهادات خود را در حوزه سياست‌هاي پولي به سيف رئيس كل بانك مركزي و اقتصاد تحميل كرده و اكنون در پايان عمر دولت نتيجه و خروجي محسوسي نداشته است.
به اين ترتيب سيف اكنون با شيوه مشاور اقتصادي رئيس‌جمهور و پيشگويي تبعات منفي نتيجه سياست‌هاي سه سال گذشته را به همكاران خود گوشزد مي‌كند. اقتصاددانان و تصميم‌گيراني كه به شدت طي سه سال اخير تحت تأثير اقتصاد نئوكلاسيك اقتصاد را رها كردند تا بازارها خود را اصلاح كنند و تنها دستاوردي كه مطرح مي‌كنند كنترل تورم است. در واقع سيف به خوبي از زبان لاگارد هم به مشكلات اقتصادي كشور اشاره دارد و هم به همكارانش در كابينه يادآوري مي‌كند كه تورم و بي‌اعتمادي فعالان اقتصادي به دولت كار او نيست و اتخاذ سياست‌هاي انبساطي پولي و افزايش دو برابري نقدينگي به كاهش بهره‌وري و رشد اقتصادي در دو سال آينده حتماً در قياس امسال محقق خواهد شد و در شكل‌گيري اين سرنوشت ديگران مسئول هستند چون او فقط در سياست‌هاي پولي انبساطي نقش داشته است!
