حاشيه‌نگاري پيروزي 2 بر صفر ايران مقابل قطر در انتخابي جام جهاني

پايانش چسبيد!

90 دقيقه بازي 11شهريور ايران و قطر چيزي نبود كه در خاطره‌ها بماند، اما 2 دقيقه آخر از 6 دقيقه وقت اضافه به گونه‌اي رقم خورد كه آيندگان، اين بازي را هيچگاه با 90 دقيقه‌اي كه به يك درام خسته كننده شبيه بود به‌هاطر نمي‌آورند، بلكه آن را يك بازي دلچسب با نتيجه خوب 2بر صفر و پاياني جنجالي به خاطر مي‌آورند.

پاي جام جهاني كه به ميان بيايد، حساسيت‌ها به نهايت اوج مي‌رسد، مانند بازي پنج‌شنبه ايران و قطر در انتخابي جام جهاني روسيه، اولين مسابقه دو تيم كه پيش‌بيني مي‌شد كه با مسابقه‌هاي قبلي دو تيم از زمين تا آسمان تفاوت داشته باشد، قطر با بازيكناني از كشورهاي مختلف تبديل به تيم منتخب جهان شده بود و با تيم چهار سال قبل از زمين تا آسمان تفاوت داشت تا سردار آزمون پس از پايان بازي و درگيري‌هاي آخرش، به تيم 72 ملت قطري‌ها كنايه بزند و بگويد: «آنها كه قطري نيستند، چرا ناراحتند؟!» آن‌سو ايران هم در يك بازي خانگي به كمتر از پيروزي قانع نبود. با سوت شروع داور سريلانكايي، مسابقه از همان دقيقه اول پرهيجان آغاز شد و برخلاف پيش‌بيني‌ها همان‌طور كه كرش هم در نشست خبري آخر بازي گفت، قطري‌ها با آناليز ايران راه نفوذ را بسته بودند تا كمتر مهاجمان كشورمان در محوطه جريمه اين تيم صاحب موقعيت شوند و رو به ارسال از جناحين و سانترهاي هوايي بياورند، اما بازي براي ايران در دقيقه 90 به بعد آغاز شد، وقتي كمك داور بازي تابلوي 6 دقيقه وقت اضافه را بالاي سر برد، اشتباه كشنده دروازه‌بان فرانسوي‌الاصل قطري چيزي نبود كه رضا قوچان‌نژاد قدر آن را نداند و طلسم دروازه قطر بشكند تا بعد از آن دعوا و يقه به يقه شدن بازيكنان وسط زمين به اوج برسد و پس از آغاز دوباره بازي عليرضا جهانبخش كه در ليگ هلند درخشش او پاياني ندارد، با يك ضربه استادانه و بدون حرف و حديث گل دوم ايران را مي‌زند تا در نهايت كرش در پايان بازي دست‌هايش را به نشانه پيروزي بالا ببرد.

    ***

كارلوس كرش نفر اول مسابقه پنج‌شنبه شب بود، او از همان دقيقه اول بازي كنار خط زمين ايستاده بود و با سگرمه‌هايي درهم كه دوربين تلويزيوني بارها آن را شكار كرد، نكات تاكتيكي را به بازيكنان تذكر مي‌داد، او بيشتر از آنكه در بازي با قطر از دست شاگردانش حرص بخورد، از دست ديلان پريرا، داور سريلانكايي حرص خورد، سوت‌هاي هدفدار اين داور كه بارها به نفع قطري‌ها مي‌چرخيد و خطاهاي حريف ايران را نمي‌ديد، باعث شد تا از اول بازي اين جوش خوردن‌ها آغاز شود و در نيمه دوم به اوج برسد، طوري‌كه كرش در كنار زمين عصبانيتش را بر سر بطري آب خالي كرد و در دقايق آخر بازي هم كتش را درآورد تا نشان دهد كه براي يك جنگ تن به تن آماده است. البته قوچان‌نژاد و انصاري‌فرد به عنوان تعويض‌هايي طلايي كرش سرانجام در دقايق تلف شده تير خلاص را زدند تا سرمربي پرتغالي با يك شادي منحصر به فرد نشان دهد كه چقدر اين پيروزي به او و بقيه چسبيده است. البته شروع با پيروزي باعث نشد تا كرش اختلاف‌ها و موانعي كه در راه آماده‌سازي‌ها تيم ملي پيش از اين وجود داشته را فراموش كند و به همين خاطر هم در قامت برنده فرصت را مناسب ديد و در نشست خبري بعد از بازي بدون نام بردن از دبيركل فدراسيون فوتبال، سنگ‌اندازي‌هاي اسدي و وزارت ورزش در راه آماده شدن تيم ايران را بازي با آتش خواند و از آنها خواست از مردم عذرخواهي كنند.

    ***

جواد نكونام ديگر چهره اصلي بازي پنج‌شنبه شب بود، البته او اين بار نه داخل زمين و به عنوان كاپيتان تيم ملي، بلكه اين بار در اولين حضورش روي نيمكت تيم ملي به عنوان مربي، از همان ابتداي بازي اكتيو و فعال نشان داد و به قول يكي از كارشناسان حركات و دست و پا زدن‌هايش كنار زمين و رفتنش به داخل زمين بعد از گل قوچان‌نژاد نشان مي‌داد كه نكو همچنان در دوراني كه بازيكن بود به سر مي‌برد و بايد كمي هيجانش را كنترل كند. به خصوص اينكه قطري‌ها مي‌گويند آتش‌بيار معركه بود و جرقه دعواها و يقه‌گيري‌هاي آخر بازي را كليد زده تا آن‌طور جو ورزشگاه بعد از گل اول ايران به هم بريزد و زمين چمن تبديل به رينگ بوكس شود. البته او مي‌گويد: «به تيم ملي تعصب دارم» و جوش خوردن‌هاي‌اش و نشان دادن شادي‌اش رو به نيمكت قطر كه آغاز درگيري‌هاي آخر بازي بود هم به همين خاطر بود.

    ***

وقت‌كشي قطري‌ها و داور سريلانكايي در بازي پنج‌شنبه شب بيشتر از هر چيزي روي اعصاب تيم ايران و تماشاگران رژه رفت. قطري‌ها نشان داده‌اند كه با وجود بازيكناني كه از سراسر جهان دور هم جمع كرده‌اند، ترك عادت نكرده‌اند و به همان شيوه رايج كشورهاي عربي از همان دقيقه اول بازي يكي‌يكي روي زمين مي‌افتادند و وقت‌كشي مي‌كردند. اين وقت‌كشي وقتي با داوري جهت‌دار داور سريلانكايي كه خطاهاي قطري‌ها را نمي‌ديد، همراه شد، باعث شد تا در صحنه گل قوچان‌نژاد، ورزشگاه منفجر شود و نيمكت ايران به داخل زمين بريزد. به قول يكي، خدا گذاشته تو كاسه‌شان!