جوان آنلاین: مصطفی نجفی، فعال رسانه در تلگرام نوشت:
تحولات امنیتی اخیر نشان می‌دهد که دکترین فعلی ایران در حوزه دفاعی، یعنی ترکیب راهبردهای نامتقارن با ابزارهای متعارف محدود، دیگر به‌تنهایی قادر به تأمین بازدارندگی مؤثر نیست. این مسئله در چند محور قابل تحلیل است:
۱. تطبیق دشمن با الگوهای ایران:
ایالات متحده و رژیم صهیونیستی طی دو دهه گذشته با مطالعه و تجربه‌اندوزی، خود را با الگوهای عملیاتی ایران وفق داده‌اند. آنها روش‌های مقابله با گروه‌های هم‌سو با ایران، سامانه‌های موشکی، تهدیدات منطقه‌ای و حتی اهرم هسته ای ایران را شناسایی کرده و اکنون با راهبردهایی چندلایه و تطبیقی، در پی مهار این مؤلفه‌ها هستند.
۲. کارآمدی محدود ابزارهای نامتقارن در مواجهه مستقیم:
جنگ اخیر ۱۲ روزه نشان داد که دشمن بدون دغدغه از واکنش نیابتی ایران، به اقدام نظامی مستقیم دست زد؛ امری که کارآمدی پایین بازدارندگی مبتنی بر ابزارهای غیرمستقیم را آشکار کرد.
۳. آسیب‌پذیری ایران در جنگ متقارن:
در صورت ورود مجدد به جنگ متقارن، ضعف‌هایی چون نیروی هوایی زمین‌گیر، ناوگان دریایی محدود و نارسایی‌های جدی در حوزه امنیتی و دفاع سایبری، ایران را در برابر حملات ترکیبی و هوشمند، به شدت آسیب‌پذیر می‌سازد.
بر این اساس، ایران ناگزیر است به سوی یک دکترین بازدارندگی هوشمند و چندلایه حرکت کند؛ الگویی که در آن، در سطح تاکتیکی-عملیاتی با دشمن هم‌تراز شود (متقارن)، اما در سطح استراتژیک با بهره‌گیری از مؤلفه‌های پیش‌بینی‌ناپذیر و غیرقابل مهار (نامتعارف)، قدرت بازدارندگی خود را تثبیت کند.
گذار به دکترین «متقارن–نامتعارف»، بر پایه فناوری پیشرفته، هوشمندسازی نیروها و ارتقای قدرت پاسخ دقیق و هدفمند، می‌تواند آغازی بر عصر جدیدی در امنیت ملی ایران باشد؛ عصری که در آن، بقا و ثبات نه صرفاً با اتکای به ابزارهای گذشته، بلکه از مسیر بازدارندگی فناورانه و نوین تأمین خواهد شد.
