جوان آنلاین: درست در روز‌هایی که ارگان‌ها، درگیر مقابله با تجاوز وحشیانه رژیم‌صهیونیستی هستند، وزارت آموزش و‌پرورش به آینده می‌اندیشد؛ تقریباً به سه ماه بعد که قرار است زنگ مدارس به صدا درآید. بدون شک همه دوست داریم این جنگ تحمیل شده، همین فردا پایان یابد، اما نمی‌توانیم با این نگاه خوش‌بینانه، بازهم تصمیم‌گیری برای مقابله با مسائل و مشکلات تعلیم و تربیت را به دقیقه ۹۰ بسپاریم.
اتفاق ناخوشایندی که این روزها، کشور با آن دست و پنجه نرم می‌کند زمان مناسبی برای برطرف کردن نقطه ضعف‌های آموزش مجازی است. آموزش و‌پرورش پیش از این نیز با این موضوع، رو به رو بوده است. امروز اما، با تجاربی از روز‌های کرونا یا حتی شرایط آب و هوایی، این فرصت را دارد تا قبل از شروع دوران تحصیلی، فکری برای جبران نقطه ضعف‌های شاد و آموزش در فضای مجازی کند. این موضوع بدون شک، یک آینده‌نگری قابل تقدیر است و انتظار می‌رود این ارگان، آموزش را به سمتی هدایت کند که دانش‌آموزان در زمان‌های مقتضی (چه زمان جنگ، چه بیماری همه‌گیر و...) بتوانند روی آموزش مجازی، حساب کنند.
سه ماه فرصت خوبی است. می‌شود تجربیات قبلی و آزمون‌و خطا‌هایی را که تا امروز انجام شده بررسی کرد تا اگر مهرماه، خدایی نکرده، کشور همچنان درگیر رژیم غاصب بود، خللی در آموزش آینده‌سازان این مملکت انجام نشود. بدون شک آموزش و‌پرورش، در زمان بحران‌ها، نقش بسیار مهمی در حفظ ثبات اجتماعی و روانی افراد و جوامع ایفا می‌کند و می‌تواند به عنوان منبع آرامش و امید، فرصتی را برای بازسازی و پیشرفت در دوران سخت، مهیا سازد.
تمهیداتی برای راه‌اندازی کلاس مجازی
توجه به حفظ و ادامه روند آموزش و‌پرورش، بسیار حیاتی و لازم است. روز گذشته وزیر آموزش و‌پرورش، دستور راه‌اندازی کلاس مجازی در شبکه شاد را داد و بر نقش بستر‌های مجازی در امر تعلیم و تربیت تأکید کرد. علیرضا کاظمی، بخشنامه‌ای مهم را به ادارات کل استانی فرستاد که نشان‌دهنده اهمیت و جایگاه فناوری‌های مجازی در نظام آموزشی است.
در قسمتی از این بخشنامه آمده است: در حال حاضر نقش بستر‌های مجازی در امر تعلیم و تربیت مهم و اجتناب ناپذیر است.
شبکه آموزشی دانش‌آموز (شاد) به عنوان سکوی رسمی آموزش مجازی وزارت آموزش و‌پرورش، پس از پنج سال تجربه میزبانی از دانش‌آموزان و معلمان در اجرای برنامه‌های آموزشی و پرورشی و مکمل، اقدام به راه اندازی کلاس مجازی شاد کرده است.
این سرویس خدمات آموزشی و پرورشی تعاملی با ابزار‌های متنوع برای کلاس‌های آموزشی غیرحضوری تا ۵۰ نفر در هر کلاس، جلسات اداری ویدئو کنفرانس تا ۴۰۰ نفر و وبینار‌های آموزشی تا ۴ هزار نفر در بستر بومی، قابل مدیریت و نظارت و مقرون به صرفه را امکانپذیر می‌سازد.
همچنین در این بخشنامه تأکید شده است: برگزاری کلاس‌های درس در ایام غیر حضوری شدن مدارس و فعالیت‌های فوق برنامه‌ای که نیاز به بستر مجازی دارد، فقط در شاد به ویژه بستر کلاس‌های مجازی شاد مجاز است.
لزوم استفاده از تجارب ارزشمند
پیش‌تر تجربه دوران کرونا نشان داد که فناوری و آموزش مجازی چه نقش حیاتی در ادامه فرایند تعلیم و تربیت بر عهده دارد، حال با پشت سر گذاشتن آن روز‌های بحرانی و مشکلات جدی، می‌توانیم این تجربیات را به بهترین شکل ممکن و در این دوران به کار ببریم. در واقع، آنچه در دوران کرونا آموختیم، به عنوان یک دارایی ارزشمند در زمان جنگ، راهگشا خواهد بود و ثابت می‌کند آموزش مجازی، تنها یک جایگزین سخت‌افزاری نیست، بلکه آینده‌نگری در نظام تعلیم و تربیت است.
اکنون وظیفه مهمی بر دوش مسئولان آموزش و‌پرورش است؛ اینکه تمام توان و کوشش خود را به کار بگیرند تا بر نقاط ضعف قبلی غلبه و شبکه آموزشی کشور را قدرتمندتر و کارآمدتر کنند؛ شبکه‌ای که اکنون فرصت خوبی را در اختیارمان قرار داده و باید در هر شرایطی، چه در زمان بحران‌ها، چه در روز‌های بیماری و چه در دوران جنگ، به عنوان یک پشتوانه محکم حفظ و پشتیبانی شود. اهمیت این مسئله اما، نه تنها در حفظ روند آموزش، بلکه در تضمین آینده‌ای روشن برای نسل‌های آینده کشور است.
چراغ راهی برای ساخت آینده‌ای بهتر
با توجه به شرایط کنونی، ممکن است مسیر توسعه و تثبیت آموزش مجازی در کشور پر از چالش‌ها و موانع باشد، اما در عین حال، این مسیر آنقدر با فرصت‌های فراوانی همراه است که می‌تواند مسیر آینده آموزش و‌پرورش را تغییر دهد و موجب شکل‌گیری نسلی مقاوم و توانمند شود. یکی از اولین مراحل در این مسیر، شناسایی نقاط ضعف قبلی است که در صورت بی‌توجهی، ممکن است زمینه‌ساز مشکلات بزرگ‌تر شود.
در این راه، نیاز است مسئولان و تمام دست‌اندرکاران حوزه آموزش، نگاه انتقادی و اصلاح‌گرایانه به تجربیات گذشته داشته باشند و با بهره‌گیری از فناوری‌های روز، ساختار‌های موجود را توسعه دهند. آموزش مجازی نباید تنها به عنوان جایگزینی موقت دیده شود؛ بلکه باید به عنوان بخشی جدایی‌ناپذیر و مکمل نظام آموزشی کشور در نظر گرفته شود. بی‌تردید، عبور از این مسیر پرچالش، نیازمند همت جمعی، انگیزه و دیدگاهی روشن نسبت به آینده است. باید باور داشت که هر قدمی که در این مسیر برداشته می‌شود، چراغ راهی است برای ساختن آینده‌ای بهتر.
پرواضح است که نباید کودکان و نوجوانان این سرزمین، از آموزش و‌پرورش دور بمانند، زیرا تبعات این دوری، (اگر بی‌تفاوت از کنار آن عبور کنیم) می‌تواند جبران‌ناپذیر و زیان‌بار باشد. نبود فرصت آموزش برای نسل آینده، مسیر رشد و توسعه کشور را سخت و دشوار می‌کند و آینده‌ای نامطمئن را رقم می‌زند، بنابراین باید تمام تلاش‌ها به کار گرفته شود تا آنچه در گذشته برای پیوند آموزش و فناوری برداشته شده، امروز و در آینده، گامی بلند و اثرگذار در مسیر ساختن ایران قوی، توانمند و پیشرفته باشد.
