جوان آنلاین: آش سهمخواهی اصلاحطلبان از دولت پزشکیان آنقدر شور شده که صدای اعتراض از میان خودشان هم بلند شده است. نکته مهم آن است که این سهمخواهی در همین گرفتن یا نگرفتن پست و سهم در دولت خلاصه نمیشود، و وقتی تلاش اصلاحطلبان در این مسیر به فرجامی که میخواهند، نمیرسد شروع به سنگاندازی و تخریب میکنند. جایگاه ریاست جمهوری شاید فرصت مناسبی باشد که مسعود پزشکیان همفکران خودش را از دریچه تازهای ببیند و بهتر بشناسد.
محمد قوچانی، روزنامهنگار اصلاحطلب از این موج تخریبی میگوید که پس از نگرفتن سهم در دولت از سوی اصلاحطلبان آغاز میشود. قوچانی مثال میزند که اصلاحطلبان با دولت روحانی همین کار را کردند. او که در گفتگو با زیدآبادی و در مجله آگاهینو صحبت کرده، اذعان میکند که دلیل پشیمانی اصلاحطلبان از رأی دادن به حسن روحانی در سال ۹۶ این بوده که پستهایی را که در دولت دوم روحانی میخواستند، به آنها ندادند: «اینکه روحانی نامحبوب شد بخشی از آن به خاطر این است که نخبگان اصلاحطلب اتفاقا در بازی افتادند. در سال ۹۶ اولین جریانی که گفت پشیمان هستیم، اصلاحطلبان بودند، چون پستهایی را که انتظار داشتند در دولت دوم بگیرند ندادند. اگر نگاه کنید ابطحی شروع کرد، علی کریمی شروع کرد و تبدیل شد به موج پشیمانم.»
جالب آن است که اصلاحطلبان در آشوبهای موسوم به زن، زندگی، آزادی هم در همان طرفی ایستادند که علی کریمی، یک فوتبالیست بدون سواد سیاسی و تحلیلی ایستاده بود و به نظر میرسد جریان اصلاحات باید یک بازبینی در جهتگیریهای خود داشته باشد تا ببیند با چه کسانی همنظر شده است.
موج پشیمانیم، پیرامون ابراز ندامت از رأی دادن به روحانی در سال ۹۶ و چند ماه پس از انتخابات ریاست جمهوری اتفاق افتاد. آن زمان گرانی و تورم و افزایش عوارض خروج از کشور بهانهاش بود، اما حالا قوچانی میگوید دلیلش نگرفتن پست در دولت بوده است.
قوچانی اصلاحطلبان را قدرتطلب توصیف میکند و میگوید: «اصلاحطلبها هم استراتژی ندارند و هم قدرت طلب هستند. در بدنه اصلاحطلبها مهم این است که ماشین دولت را بگیرند.»
قوچانی نقد را به روندها در دولت پزشکیان هم میرساند: «در ستاد آقای پزشکیان میشد رفتارهای مشمئزکننده برای گرفتن پستها را دید.» قدرتطلبی اصلاحطلبان با سوءاستفاده از نام مردم و به اسم پیگیری مطالبات مردمی، هر روز بیش از پیش عیان میشد و میتوان دریافت اگر این جماعت در دولت رئیسی هم موفق به دریافت سهمی در دولت میشدند، میزان تخریبها علیه رئیسجمهور فقید را کم میکردند.