حساسیت دربی بهانه خوبی است تا این روزها اصحاب رسانه در مواجهه با هر یک از ارکان فدراسیون فوتبال یا کمیته داوران پرسشی واحد را مطرح کنند؛ اینکه آیا از VAR در بازی عقب افتاده سرخابیهای پایتخت استفاده میشود یا نه؟ سؤالی که نخستین بار دبیرکل فدراسیون فوتبال به آن پاسخ منفی داد. در پایان دیدار نساجی- مومبایسیتی از سری رقابتهای لیگ قهرمانان آسیا بود که هدایت ممبینی صراحتاً گفت که لیگ یک کشور باید لیسانس استفاده از کمکداور ویدئویی را کسب کند و اگر این مجوز نباشد و ۱۰ دستگاه VAR هم داشته باشیم، نمیتوانیم از آنها استفاده کنیم.
بسیاری امیدوار بودند با توجه به اینکه یکی از ستیستمهای اجارهای برای بازیهای لیگ قهرمانان آسیا همچنان در آزادی است، بتوان از VAR در دربی ۱۰۲ استفاده کرد، اما واقعیت این است که شرایط استفاده از این سیستم بهگونهای نیست که بتوان با نصب یک دوربین از آن بهره برد. جدا از آنکه یک کشور باید لایسنس استفاده از کمکداور ویدئویی را داشته باشد، داوران آن نیز باید آموزشهای لازم را در این خصوص دیده باشند.
زمان زیادی از حضور VAR در فوتبال دنیا میگذرد، اما فوتبال ایران همواره شعار استفاده از این تکنولوژی را داده است. هرچند که نمیتوان منکر شد داستان تحریمها، بزرگترین مانع برای ورود کمکداور ویدئویی به فوتبال ایران بوده، اما واقعیت این است که تحریمها دست آقایان مسئول در وارد کردن تجهیزات کمکداور ویدئویی را بسته بود، نه آموزش داوران را! درحالیکه اگر در طول این مدت فکری جدی برای آموزش داوران شده بود، کمیته داوران میتوانست از فرصت پیشآمده استفاده لازم را ببرد، ولی کوتاهی در این زمینه تنها به استفاده یا عدم استفاده از کمکداور ویدئویی در دربی برنمیگردد. در واقع اهمال در این زمینه قضاوتهای بینالمللی داوران ایران را نیز محدود کرده، بهطوریکه تنها موعود بنیادیفر است که به دلیل داشتن مدرک مربوط به کمکداور ویدئویی فرصت سوت زدن مسابقات بینالمللی را دارد و دیگر داوران ایران به دلیل نداشتن مدرک لازم، فرصت قضاوت در مسابقات بینالمللی را به سادگی از دست دادند که این نتیجه نگاه نادرست کمیته داوران و حتی فدراسیون فوتبال است که منتظر بودند مجوز ورود VAR را بگیرند و پس از آن برای آموزش داوران اقدام کنند. البته به تازگی تعدادی از داوران لیست الیت ایران در دورههای آموزشی VAR در عربستان شرکت کردند، اما این اتفاق باید خیلی پیشتر رخ میداد. ضمن اینکه این داوران نیز هنوز موفق به دریافت مدرک خود نشدهاند.
استفاده احتمالی از کمکداور ویدئویی در مصاف حساس پرسپولیس- استقلال میتواند برد تبلیغاتی زیادی برای فدراسیون و کمیته داوران در پی داشته باشد، اما فوتبال ایران و بهخصوص جامعه داوری نیاز به اقدامات کاربردی و تأثیرگذار در جهت پیشرفت دارند، نه نمایشهای تبلیغاتی و اقدامات مقطعی که هیچ سودی در پی ندارد، درست مثل استفاده از کمکداور ویدئویی در دربی ۱۰۲ که هیچ سودی ندارد وقتی تنها به یک بازی خلاصه میشود.