غلامرضا انصاری، عضو پیشین و اصلاح‌طلب شورای شهر تهران گفته: «حذف نخبگان از چرخه مدیریتی کشـور شرایطی را به وجود آورده که امروز در وضعیت کیفی دولت و مجلـس به‌خوبی نمایان است.» منظور او از حذف نخبگان، رأی نیاوردن اصلاح‌طلبان در انتخابات مجلس، شورا‌ها و ریاست جمهوری است که طبعاً باعث شده در انتصابات زیر مجموعه این نهاد‌ها هم آنان نتوانند پست و مقامی بگیرند. طبیعی است وقتی مردم به یک جناح سیاسی رأی نمی‌دهند، آنان از حلقه مدیریتی کشور کنار گذاشته شوند. اما چرا همه اصلاح‌طلبان کنار گذاشته شده، نخبه توصیف می‌شوند؟!
او حرف‌های بامزه دیگری هم زده است: «در دولت‌های نهم و دهم دولتی که برخاسته از گفتمان اصولگرایی بود با سیاست‌ها و برنامه‌هایی که انجام داد فجایعی را در کشور رقم زد که آثار آن تا سال‌ها باقی خواهد ماند. نتیجه دولت اصولگرایان در دولت‌های نهم و دهم افزایش فقر، فساد و آسیب‌های اجتماعی و اقتصادی مختلف در کشور بود. متأسفانه به نظر می‌رسد بخشی از تجربه دولت احمدی‌نژاد در شرایط کنونی در حال تکرار است...»
سؤال روشنی به وجود می‌آید؛ طی سال‌های ۹۲ تا ۱۴۰۰ که دولت برآمده از اصلاحات بر سر کار بود، برای این کشور چه کرد. آیا طی این سال‌ها که روحانی رئیس‌جمهور بود، فقر، فساد و آسیب‌های اجتماعی و اقتصادی مختلف در کشور از بین رفت یا حتی اندکی کم شد؟
متأسفانه جناح زدگی اصلاح‌طلبان همواره باعث دادن آدرس‌های غلط به مردم شده است. تورم و فقر در دولت روحانی چنان بالا رفت که مردم با مشکلات عدیده مواجه شدند و جملات روحانی که حاوی وعده و وعید‌های اقتصادی در شب انتخابات بود، دستمایه طنز‌هایی تلخ در فضای مجازی شد. به استناد آمار‌های بانک مرکزی در بهار ۱۴۰۰، تورم در دولت دوم حسن روحانی از سال ۶۰ تاکنون در هیچ دولتی سابقه نداشته است. موضوعی که موجب گسترش و تعمیق بی‌سابقه فقر در کشور شد. تورم سالانه در کشور از سال ۶۰ یعنی دولت اول موسوی تا سال ۹۹ یعنی دولت دوم حسن روحانی نشان می‌دهد، تا قبل از دولت دوازدهم، در هیچ دولتی سابقه سه سال متوالی تورم بالای ۳۰ درصد یا دو سال متوالی تورم بالای ۴۰ درصد سابقه نداشته است؛ و در پایان فقط یک سؤال باقی می‌ماند؛ طی چهار سالی که غلامرضا انصاری به عنوان یک نخبه اصلاح‌طلب حذف نشده، در شورای شهر حضور داشت، برای مدیریت شهر تهران چه کردند؟
بابا 
