سرویس ورزشی جوان آنلاین- سعید احمدیان: 44 سال از آخرین میزبانی ایران در جام ملت ها می گذرد، خرداد سال 55،روزهایی که قدرت های فوتبال آسیا به تهران آمدند تا برای رسیدن به جام قهرمانی با هم دست و پنجه نرم کنند، چهار دهه بعد از آن روزها باز هم قرار است کشورمان شانسش را برای میزبانی دوباره جام ملت ها امتحان کند. سه شنبه بود که با اعلام رسمی فدراسیون فوتبال، ایران برای میزبانی جام ملت های 2027 اعلام آمادگی کرد.
دو میزبانی به فاصله 8 سال
هر چند بیش از 4 دهه از آخرین میزبانی ایران در جام ملت ها می گذرد اما کشورمان تاکنون دو دوره میزبان این رقابت ها بوده و ایران با برگزاری جام ملت های 1968 و جام ملت های 1976 در کنار قطر و امارات تنها کشورهایی هستند که تا پیش از این ۲ بار از این بازیها میزبانی کرده‌اند.
اولین میزبانی ایران به چهارمین دوره جام ملت ها برمی گردد. چهارشنبه ۲۸ آذر ۱۳۴۶ کنفدراسیون فوتبال اسیا با ارسال یک تلکس اعلام کرد که با درخواست ایران برای میزبانی چهارمین دوره جام ملتهای اسیا موافقت شده و بر این اساس تهران میزبان مرحله ی نهایی جام ملتهای ۱۹۶۸ است . تیم کشورمان در شرایطی که 3 دوره گذشته شرکت نکرده بود، در چهارمین دوره در حالی برای اولین بار در جام ملت ها شرکت کرد که میزبانی نیز به ایران رسیده بود. ابتدا مقرر شد که چهارمین دوره جام ملت ها در اواخر فروردین ماه ۱۳۴۷ برگزار شود اما به دلیل ترمیم چمن ورزشگاه شیرودی که آن روزها امجدیه نامیده می شد، رقابت ها در نیمه دوم اردیبهشت سال 47 به میزبانی تهران با حضور 5 تیم برگزار شد و پس از برگزاری دوره ای مسابقات، تیم کشورمان با 4 برد توانست مقتدرانه قهرمان شود و شاگردان محمود بیاتی جام را بالای سر ببرند.
8 سال بعد باز هم میزبانی به ایران رسید و این بار در خردادماه سال 55 ایران میزبان ششمین دوره میزبانی جام ملت های آسیا بود. در این دوره که با حضور 7 تیم و در دو گروه 4 و 3 تیمی برگزار شد، علاوه بر تهران، شهر تبریز هم میزبان این رقابت ها بود. در پایان این مسابقات هم تیم کشورمان روز 23 خرداد 55 با کاشته علی پروین در فینال، کویت را شکست داد تا در دومین میزبانی باز هم قهرمان شود.
تلاش های بی ثمر
پس از دو دوره میزبانی آن هم به فاصله تنها 8 سال، در 4 دهه گذشته کشورمان تاکنون نتوانسته برای سومین بار این رقابت ها را میزبانی کند. البته در یک دهه گذشته فدراسیون فوتبال بارها برای میزبانی آستین هایش را بالا زده و نامه درخواست ایران روی میز کنفدراسیون فوتبال آسیا قرار گرفته است، با این حال تلاش ها مسئولان فدراسیون تاکنون به نتیجه نرسیده است.
آخرین تلاش های جدی ایران برای کسب میزبانی جام ملت به سال 92 بر می گردد که کشورمان برای میزبانی جام ملت های 2019 رایزنی های گسترده ای را آغاز کرد و حتی صحبت از لابی با بلاتر برای حمایت از میزبانی ایران بود. با این حال، کشورمان یک رقیب به نام امارات داشت که با تصمیم AFC به عنوان میزبان هفدهمین دوره انتخاب شد.البته آن روزها مسئولان وقت فدراسیون فوتبال عدم همراهی دولت در دادن تضمین های مورد نیاز به کنفدراسیون فوتبال آسیا را انتخاب نشدن ایران تاثیرگذار دانستند.
برای جام ملت های 2023 هم مسعود سلطانی فر وزیر ورزش در سال 95 وعده داده بود دولت در کنار فدراسیون فوتبال تلاش خواهد کرد اما با توجه به برگزاری جام ملت های 2019 در غرب آسیا، میزبانی بعدی به کشورهای شرق آسیایی و در نهایت چین رسید.
شوی تبلیغاتی تازه فدراسیون فوتبال
میزبانی جام ملت های 2027 تازه ترین هدف مسئولان فدراسیون فوتبال است، خبری که روز سه شنبه اعلام شد و کشورمان همچنان در تلاش است که برای سومین بار میزبان ASIAN CUP شود. در حالی قرار است در سال 2021 تصمیم نهایی درباره میزبانی این رقابت ها گرفته می شود که علاوه بر ایران گفته می شود کشورهای قطر، عربستان، ازبکستان، عراق و هند نیز برای میزبانی نوزدهمین دوره جام ملت ها در سال 2027 دواطب شده اند. به گفته شیخ سلمان رئیس کنفدراسیون فوتبال آسیا، میزبان این رقابت ها باید برای میزبانی از 24 تیم و انجام 51 بازی، 8 تا 10 ورزشگاه در حد کلاس جهانی داشته باشد.
با توجه به رقبای کشورمان و همچنین الزاماتی که میزبانی جام ملت ها دارد، به نظر می رسد چشم انداز چندان روشنی پیش روی کشورمان برای کسب میزبانی در سال 2027 دیده نمی شود. علاوه بر بحث زیرساخت ها مانند استادیوم های جهانی، فرودگاه بین المللی شهرهای میزبان، هتل های 5 ستاره و ... که کشورمان توان رقابت ها با برخی کشورهای نامزد دیگر را ندارد، در مباحث حضور تماشاگران نیز به نظر می رسد فدراسیون فوتبال نمی تواند به کنفدراسیون فوتبال آسیا تضمین های لازم را برای حضور بانوان بدهد. چنین موانعی سبب شده تا درخواست ایران برای میزبانی جام ملت های 2027 چندان از سوی کسی جدی گرفته نشود و به نظر می رسد کشورمان برای سومین میزبانی فعلا باید منتظر بماند.
