واقعیت‌ها را نمی‌توان نادیده گرفت یا کتمان کرد. واقعیت‌هایی، چون پیشرفت چشمگیر ورزش بانوان در ۴۰ سالی که از انقلاب می‌گذرد. ورزش بانوان بعد از انقلاب از چند رشته محدود به حضور در اکثر رشته‌ها ارتقا پیدا کرد و توانست به موفقیت‌های قابل توجهی دست یابد، آن هم در شرایطی که بسیاری در آن سوی مرز‌ها تصور می‌کردند ورزش برای بانوان ایران خط قرمزی است که عبور از آن شدنی نیست و اینگونه القا می‌کردند که شرایط متفاوت بانوان ایرانی به دلیل داشتن حجاب اسلامی، مانع بزرگی است که دست ورزشکاران زن ایران را از رسیدن به موفقیت‌ها و عنوان‌های قابل توجه در عرصه‌های ورزشی کوتاه می‌کند. تصوراتی که در طول ۴۰ سالی که از عمر انقلاب می‌گذرد، بار‌ها و بار‌ها با کسب مدال‌های ارزشمند در عرصه‌های مختلف ریشخند شده است!
البته رسیدن به قله‌های موفقیت کار آسانی نبود. بانوان ورزشکار ایران برای اثبات توانایی‌های خود مسیر دشوار و صدالبته سنگلاخی را پیش‌رو داشتند. جدا از تلاش‌های فنی برای کسب موفقیت، زنان ورزشکار ایران باید با نگاه‌های نادرست و تصورات اشتباه نیز می‌جنگیدند. جدالی نابرابر و ناعادلانه که دست‌آخر شیرینی پیروزی را به دنبال داشت، به طوری‌که شاید روزی که لیدا فریمان، پرچمدار کاروان المپیکی ایران در آتلانتا شد، کسی تصورش را هم نمی‌کرد که روزی یک بانوی ایرانی بتواند مدال این رویداد ورزشی بزرگ را بر گردن بیاویزد، اما سال‌ها بعد از المپیک ۱۹۹۶ کیمیای تکواندوی ایران با کسب برنز المپیک به دنیا ثابت کرد که هیچ کاری برای ورزش بانوان ایران نشد ندارد.
تفاوت‌ها هرگز نتوانست مانع شود، همانطور که تبلیغات سوء و سیاه‌نمایی‌ها راه به جایی نبردند و بانوان ورزشکار ایران توانستند با تکیه بر توانایی‌های خود و به نمایش گذاشتن آنچه در چنته داشتند به عنوان‌ها و مدال‌های قابل توجهی در عرصه‌های بین‌المللی دست یابند و حریف سرسختی برای ورزشکاران دنیا باشند، آن هم در شرایطی کاملاً نابرابر از لحاظ امکانات و زیرساخت‌ها.
کارنامه ورزش بانوان ایران در ۴۰ سال انقلاب کارنامه قابل قبول و درخشانی است که هرگونه موفقیتی را می‌توان در آن دید، از موفقیت‌های آسیایی گرفته تا مدال‌آوری در المپیک و قهرمانی قاره کهن و خودنمایی در ورزش جانبازان و معلولان و ... و غیره. موفقیت‌هایی که واقعیتی انکارناپذیر است و نشان افتخاری بر سینه انقلاب ۴۰ ساله ایران. با وجوداین، واقعیت‌های دیگری هم هست که آن‌ها را نیز نمی‌توان نادیده گرفت و به سادگی از کنارش عبور کرد. واقعیت‌هایی، چون نیاز به توجه بیشتر به ورزش بانوان. توجه ویژه به بانوان می‌تواند در افزایش مدال‌آوری آن‌ها در رویداد‌های جهانی، آسیایی، المپیک و پارالمپیک تأثیر به‌سزایی داشته باشد. همچنین نیاز به برنامه‌ریزی اصولی در خصوص زیرساخت‌های ورزش بانوان که از جمله دغدغه‌های انکارناپذیر است.
موفقیت ورزش بانوان ایران سال‌هاست که چشم دنیا را خیره کرده و جهان را به تحسین واداشته، اما نمی‌توان منکر این شد، موفقیت‌هایی که امروز شاهد آن هستیم درصد بسیار ناچیزی از توانمندی‌ها و پتانسیل ورزش بانوان است که با توجه و رسیدگی بیشتر می‌تواند درخشش انکارناپذیری را به دنبال داشته باشد. درخششی که بدون شک بهترین و محکم‌ترین تودهنی به یاوه‌گویانی است که همواره سعی داشتند با وارونه جلوه دادن واقعیت‌ها، ورزش را نقطه ضعف انقلاب در حوزه بانوان نشان دهند، اما همان نقطه ضعف حالا به یکی از نقاط قوت انقلاب ایران تبدیل شده، نقطه قوتی که البته می‌توان با اندکی توجه بیشتر به زیرساخت‌های آن به شکلی قابل توجه تقویتش کرد، چراکه بدون تردید این بهترین سلاح برای به رخ کشیدن توانمندی‌های بانوان ورزشکار ایران و اثبات نگاه مثبت انقلاب به ورزش بانوان است، خصوصاً که سال‌هاست حضور مقتدرانه بانوان ایران در عرصه‌های مختلف ورزشی توانسته واقعیت فرهنگ ایران را در دنیا به تصویر بکشد و ثابت کند که هیچ غیرممکنی برای بانوان ورزشکار ایران وجود ندارد. با وجود این، نباید فراموش کنیم که نمی‌توان پشت این موفقیت‌های قابل توجه پنهان شد و چشم بر هموار کردن این راه بست و از گام برداشتن اصولی در مسیر فراهم آوردن زیرساخت‌ها و مهیا کردن امکانات برای صدچندان کردن این درخشش‌ها شانه خالی کرد.
