قهرمانی فولاد ماهان در جام باشگاه های آسیا افتخاری دیگری بود برای بسکتبال ایران. جام بیست و چهارم به ماهان رسید تا ثابت شود بسکتبال کشورمان فراتر از قاره کهن است.
سه سال از آخرین قهرمانی تیم های ایرانی در جام باشگاه ها می گذشت. در شرایطی که مهرام دیگر قدرت سابق را ندارد فولاد ماهان در یک سال گذشته عملکرد قابل قبولی داشته. نایب قهرمانی در مسابقات غرب آسیا این فرصت را به نماینده اصفهان داد تا در جام باشگاه ها نیز اقتدارش را ثابت کند، فرصتی که فولاد ماهان قدر آن را دانست و به بهترین شکل ممکن از آن استفاده کند.
انگیزه را اصلی ترین فاکتور موفقیت محسن صادق زاده و شاگردانش است. باشگاه فولاد ماهان سه فصل است که سرمایه گذاری ویژه ای در رشته بسکتبال کرده. برنامه ریزی خوب موجب شد تا زودتر از آنچه انتظار می رفت نتیجه سرمایه گذاری شان را دیدند. دو عنوان سومی و یک عنوان نایب قهرمانی برای تیمی که تازه وارد لیگ برتر محسوب می شود نتیجه ای ایده آل است. این در حالی است که ماهانی ها در فصل گذشته بالاتر از مهرام جایگاه دوم را به خود اختصاص دادند و به همراه پتروشیمی سهمیه حضور در مسابقات غرب آسیا را به دست آورد.
اوج قدرت نمایی آن ها در جام باشگاه های آسیا نمایان شد، جایی که در غیاب الریاضی و تیم های شرق قاره فولاد ماهان به خوبی از حیثیت بسکتبال کشور دفاع کرد. رقبای آسیایی هیچ کدام نتوانستند در برابر نماینده ایران قدعلم کنند. در عوض ماهان حرف های زیادی برای گفتن داشت و در آخر نیز به حقش رسید. تصاحب جام بیست و چهارم دومین موفقیت بسکتبال ایران در دو ماه گذشته بود، قهرمنی جام ملت ها و قهرمانی در جام باشگاه های آسیا.
وقت آن رسیده که بپذیریم بسکتبالیست هایمان پا را از قاره کهن فراتر گذاشته اند. در جام ملت ها هم ثابت شد تیم های شرقی نیز در مقابل ما حرفی برای گفتن ندارند و تیم ایران یک سر و گردن بالاتر از تمام آسیایی هاست. روند رو به رشد بسکتبال کشورمان از یک دهه پیش آغاز شده و خوشبختانه کماکان ادامه دارد. طی این سال ها ویترین افتخارات فدراسیون بسکتبال با کاپ های مختلف پر شده. این در حالی است که عملکرد خوب بازیکنان ما موجب شده تا از کشورهای مختلف پیشنهاد بازی داشته باشند. مخصوصا باشگاه های چینی که علاقه زیادی به جذب ملی پوشان ایرانی دارند. آن ها موفق شدند صمد نیکخواه بهرامی را به خدمت بگیرند و برای جذب کامرانی نیز همچنان تلاش می کنند.
شرایط حساسی است و باید برای پشت سر گذاشتن این شرایط حساس تدابیر خاصی بیاندیشیم. اینکه نهایت آرزویمان پیرزوی بر چین، کره، لبنان و اردن باشد قطعا چیزی به داشته هایمان اضافه نمی کند. چراکه بارها و بارها به این آرزو رسیده ایم و وقت آن فرا رسیده که همچون تیم ملی والیبال به حضور در سطح اول جهان باشد.
الان بهترین فرصت است که سطح آرزوهایمان را بالا ببریم. البته این مسئله نیازمند توجه و تامین بودجه لازم است. کمتر از یک سال دیگر مسابقات جام جهانی بسکتبال در اسپانیا استارت می خورد. برای آنکه در جام جهانی سرگرمی سایر تیم ها نباشیم هرچه زودتر باید دست به کار شد. قطعا آن ها که می خواهند در اسپانیا به نتیجه دلخواه برسند از مدت ها قبل برنامه ریزی دقیقی را در دستور کار قرار داده اند. البته مشحون و همکارانش تاکنون برای بسکتبال کم نگذاشته اند منتها همانطور که اشاره شد عبور از این مرحله و جهانی شدن جیب پر پولی را می طلبد. تدارک بازی های دوستانه با تیم های مطرح دنیا می تواند آغازگر این جهانی شدن باشد.
فراموش نکنیم که بسکتبال مان انتظارات را بیش از حدتصور برآورده کرده، علی رغم همه بی پولی ها و کم توجهی ها نمایندگان ایران چه در سطح باشگاهی و چه در سطح ملی هرگز کم کاری نکرده اند. اما اگر می خواهیم بسکتبال مان هم مانند والیبال در جهان سری در میان سرها درآورد می بایست به فکر سرمایه گذاری اساسی در این رشته باشیم. مسئولان وزارت ورزش مطمئن باشند از این سرمایه گذاری ضرر نخواهند کرد.
