جوان آنلاین: تیم ملی فوتبال ایران در حالی دوشنبه شب دیدار نهایی رقابتهای فوتبال کافا را مقابل ازبکستان برگزار میکند که بازی ضعیف تیم مقابل تاجیکستان همچنان مورد انتقاد کارشناسان فوتبال قرار دارد.
هرچند اصل حضور تیم ملی در رقابتهای کماهمیتی، چون کافا از همان ابتدا با انتقاد همراه بود، اما به هر حال تصور میشد ایران بعد از انجام دو بازی مقابل افغانستان و هند روند بهتری پیدا کند و هماهنگتر شود، اما بازی مقابل تاجیکستان خلاف این را ثابت کرد و تیم ملی در حالی که با دو گل از حریف سطح پایینتر خود جلو بود در نهایت به تساوی ۲ -۲ رضایت داد و تازه خوششانس بود که بازی را واگذار نکرد.
نکته قابل تأمل در مورد تیم ملی اینکه خود کادر فنی تیم نیز با انتقاد از نحوه حضور تیم ملی در این مسابقات علت اصلی این همه ناهماهنگی و بازی ضعیف را در نوع آماده شدن تیم برای حضور در این مسابقات عنوان میکند. رحمان رضایی در مورد موضوع اختلاف فنی بازیکنان ایران و تیمهای حاضر در کافا معتقد است، کیفیت بازیکنان کشورهای دیگر بهخاطر سرمایهگذاریهایشان بهتر شده است. مربی تیم ملی در برنامه زنده تلویزیونی در مورد اینکه مردم ایران هم انتظار پیشرفت از تیم ملی و بازیکنانش را دارند تا نتایج قاطعانهای را ببینند، به موضوع شرایط تشکیل اردو و آمادهسازی تیم اشاره میکند: «نمیدانم اشراف کامل به شرایط این تورنمنت دارید یا نه؟ اینکه چگونه و با چه شرایطی شروع شد؟ بازیکنان با چه شرایطی آمدند؟ چند نفر بودند و چند نفر نیامدند؟ چند مصدوم و چقدر تغییر ترکیب داشتیم؟ چند بازیکن برای اولین بار کنار هم قرار گرفتند؟ حتی تمرین درست و حسابی هم نداشتیم. فاصله لیگ را با شروع این تورنمنت حساب کنید.»
سؤالی که باید از رحمان رضایی به عنوان مربی تیم ملی پرسید، این است که اصولاً چرا باید تیم ملی با این سختی برای مسابقاتی آماده شود که حتی قهرمانی در آن هم اعتبار خاصی برای تیم ملی به ارمغان نمیآورد، اما لغزش در هر یک از بازیها بدل به اهرم فشار جدی علیه تیم ملی خواهد شد. چیزی که در حال حاضر هم اتفاق افتاده و همانطور که انتظار میرفت بعد از تساوی ناامیدکننده مقابل تاجیکستان، موج انتقادات از کادر فنی تیم ملی به حداکثر رسیده است.
موضوع دیگری که رسانهها در پاسخ به حرفهای رضایی عنوان کردهاند، این است: «مربی تیم ملی در حالی چگونگی تشکیل تیم را مطرح میکند که در همه جای دنیا، تیمهای ملی کشورهای دیگر هم کم و بیش همین زمان کم را در اختیار دارند. هرچند که نمیتوان انتظار بازی در سطح باشگاهی را از تیم ملی داشت، اما به هرحال وجود بازیکنان لژیونری که تجربیات خوبی در سطح بینالمللی دارند و همچنین نفراتی که از بهترینهای لیگ برتر هستند، این انتظار را برای اهالی فوتبال ایجاد کرده که تیم ملی چالشهایی مانند هماهنگی را با سرعت و کیفیت بیشتری رد کند. نیاز به زمان بیشتر برای بردن تاجیکستان، این تصور را برای اهالی فوتبال ایجاد میکند که انجام بازیهای قابل قبول مقابل اسامی بزرگ دنیا و کسب نتیجه در جام جهانی کار بسیار سختی است و شاید اصلاً آنها باید قید این انتظار را بزنند.»
حالا تیم ملی در آستانه یک بازی مهم قرار دارد؛ مهمترین بازی خود طی ماههای گذشته و شاید آینده! ازبکستان همان حریف مرحله مقدماتی جام جهانی است که هم در تاشکند و هم در تهران ترمز قلعهنویی و مردانش را کشید. تیمی که با برخورداری از ستارههایی که در لیگ برتر ایران بازی میکنند، شناخت کاملی نسبت به فوتبال ایران دارد و میتواند شاگردان قلعهنویی را با چالشی جدی روبهرو کند، بهخصوص اینکه آنها در زمین خود بهدنبال کسب عنوان قهرمانی هستند تا با روحیه بالاتر خود را برای ادامه راه تا جام جهانی آماده کنند. پس میتوان بقیه مسابقات کافا را فراموش کرد و همین یکی را چسبید تا متوجه شویم کجای کار قرار داریم.
در این میان یک احتمال دیگر هم وجود دارد و آن اینکه تیم ملی مقابل ازبکستان چهرهای کاملاً متفاوت از خود به نمایش بگذارد، چون بارها ثابت شده که هر چقدر حریف قدرتر بوده ایران هم بهتر ظاهر شده است. پس بیهوده نیست اگر عنوان کنیم بازی مقابل ازبکستان آزمون جدی امیر قلعهنویی و شاگردانش برای نشان دادن سطح فوتبال ایران مقابل یکی از تیمهای خوب آسیاست، تیمی که میآید تا ایران را شکست بدهد.