جوان آنلاین: هانا لیبرمن المو، کارشناس صهیونیست در رابطه با سفر اخیر رئیس جمهور ایران به پاکستان در وب‌سایت اندیشکده صهیونیستی (INSS) نوشت:
به گزارش ایرنا، نخستین سفر خارجی رئیس‌جمهور مسعود پزشکیان به پاکستان بود که در اوایل اوت ۲۰۲۵ انجام شد. این سفر نشان‌دهنده تلاش ایران برای تثبیت مرز شرقی خود و تبدیل آن از منطقه‌ای با تنش‌های مداوم به فضایی برای مشارکت و فرصت‌های اقتصادی است.
مرز ایران و پاکستان، به‌ویژه در منطقه بلوچستان، مدت‌هاست که به دلیل فعالیت گروه‌های جدایی‌طلب مسلح و عوامل جنایی برون‌مرزی، منبع اصطکاک بوده است.
لیبرمن المو در ادامه نوشت: در اوایل سال ۲۰۲۴، تنش‌ها بین دو کشور به اوج خود رسید، زمانی که ایران در پاسخ به حمله مرگبار این گروه در راسک در شرق این کشور، موشک‌هایی به سمت مواضع گروه جدایی‌طلب بلوچ «جیش العدل» در خاک پاکستان شلیک کرد. پاکستان نیز با حملات هوایی تلافی کرد، اما بحران به‌سرعت فروکش کرد.
این کارشناس صهیونیست در رابطه با سفر دکتر پزشکیان به پاکستان نوشت: سفر رئیس‌جمهور در راستای تلاش‌های ایران برای تقویت روابط منطقه‌ای خود انجام شد، به‌ویژه با توجه به چالش‌های قابل‌توجهی که در عرصه منطقه‌ای (چه در خاورمیانه و چه در قفقاز جنوبی) و پیامد‌های جنگ با اسرائیل و ایالات متحده که با آن مواجه است. تهران در تلاش است تا خود را به‌عنوان شریکی سازنده نشان دهد، حتی تمایل دارد از طریق پیشنهاد میانجی‌گری بین هند و پاکستان، این موضوع را نشان دهد.
این پژوهشگر اینگونه ادامه داد: پاکستان نیز از حملات اسرائیل و آمریکا انتقاد کرده و از راه‌حل دیپلماتیک برای مسئله هسته‌ای و حق ایران برای داشتن برنامه هسته‌ای غیرنظامی حمایت کرده است. در جریان این سفر، دوازده توافق‌نامه دوجانبه امضا شد که هدف آن تقویت همکاری اقتصادی بین دو کشور در زمینه‌های تجارت، انرژی و زیرساخت‌ها بود.
المو در رابطه علاقه ایران برای گسترش روابط خود با پاکستان می‌نویسد: ایران، که پیش‌تر به ابتکار «کمربند و جاده» (BRI) و سازمان همکاری شانگهای (SCO) پیوسته است، بهبود روابط با پاکستان را فرصتی برای گسترش همکاری در چارچوب کریدور اقتصادی چین-پاکستان (CPEC) می‌بیند. علاوه بر این، هر دو کشور تمایل خود را برای پیشبرد همکاری‌های منطقه‌ای، از جمله سرمایه‌گذاری در بندر گوادر و بندر چابهار، که به دلیل رقابت بین هند و پاکستان حساسیت‌هایی را برانگیخته، ابراز کرده‌اند. در چشم‌اندازی گسترده‌تر، پیشرفت در روابط ایران و پاکستان را می‌توان در زمینه رقابت جهانی نیز بررسی کرد. هر دو کشور روابط خود را با چین تعمیق می‌بخشند، در حالی که واشنگتن به دنبال سرمایه‌گذاری در بخش نفت پاکستان، از جمله در منطقه بلوچستان این کشور است.
وی در پایان نوشت: اسلام‌آباد تلاش می‌کند روابط خود را با ایالات متحده تقویت کند (همان‌طور که در دو سفر اخیر رئیس ستاد کل ارتش پاکستان به ایالات متحده مشاهده شد) بدون اینکه به روابط خود با چین و ایران آسیب برساند. در این زمینه، پاکستان خود را به‌عنوان میانجی احتمالی بین تهران و واشنگتن معرفی می‌کند.
این پژوهشگر INSS در انتها نوشت: با این حال، جای تامل است که همکاری اقتصادی بین دو کشور بدون کاهش قابل‌توجه تحریم‌ها علیه ایران به‌طور معناداری پیشرفت کند، به‌ویژه در یکی از سناریو‌ها احتمال آن می‌رود که تحریم‌ها در هفته‌های آینده با فعال‌سازی مکانیسم ماشه (اسنپ‌بک) تشدید شوند.
