وزیر ورزش این روز‌ها مشعوف از دیدار روز چهارشنبه گذشته ورزشکاران و مدال‌آوران با مقام معظم رهبری تنها کاری که انجام می‌دهد دادن وعده و وعید است و تکرار حرف‌های رهبر انقلاب در تمام نشست و برخاست‌ها.
اصلاً انگار نه انگار که رهبر انقلاب ابتدا کیومرث هاشمی را به عنوان مسئول اول ورزش کشور مخاطب قرار داد که جناب هاشمی باید بروی کار کنی، نه سخنرانی و مجیزگویی، ولی خب ظاهراً آقایان بخش دوم را ترجیح می‌دهند، چون نه هزینه‌ای دارد و نه باید برای آن عرق ریخت و فکر کرد.
همین حالا ۱۴ فدراسیون ورزشی بدون رئیس کار می‌کنند و جالب است که هرچه این ایراد بزرگ ورزش کشور فریاد زده می‌شود اصلاً گوش شنوایی پیدا نمی‌شود. هرچه عنوان می‌شود که امسال سال کسب سهمیه المپیک و پارالمپیک است و تعداد زیادی از این ۱۴ فدراسیون از جمله فدراسیون‌های مدال‌آور ورزش ایران هستند، گوش هیچ‌کس از جمله جناب کیومرث هاشمی بدهکار نیست که نیست. در عوض تا دلتان بخواهد حرف‌های صدمن‌یه‌غاز می‌زنند. حرف‌هایی که بیشتر به‌درد پر کردن رزومه می‌خورد تا اینکه به کار پیشرفت ورزش بیاید.
همین دیروز بود که خبر رسید برای هیئت ژیمناستیک استان تهران برای پنجمین بار سرپرست انتخاب شده؛ حتماً می‌پرسید هیئت استان چه ارتباطی با وزیر دارد؟ پاسخش این است که فدراسیون ژیمناستیک نزدیک به دو سال است رئیس ندارد، یک فدراسیون کاملاً بلاتکلیف که اوضاعش کاملاً به‌هم ریخته است و طبیعی است اگر فدراسیون سروسامانی داشت اوضاع هیئت استان تهران این نبود. حالا متوجه ارتباط جناب وزیر با این موضوع شدید.
اوضاع نابسامان ژیمناستیک در تمام فدراسیون‌هایی که بدون رئیس به کارشان ادامه می‌دهند دیده می‌شود، اما در وزارت ورزش همه چیز آرام است و جناب وزیر هم که اصلاً آب در دل‌شان تکان نمی‌خورد که بخواهد کاری انجام دهد. بازی‌های آسیایی تمام شده و تمام رقبای قاره‌ای ورزش ایران خود را آماده حضور پرقدرت در مسابقات انتخابی المپیک و حتی باز‌های آسیایی ۲۰۲۶ می‌کنند، اما اینجا تمام مسئولان ورزش کشور از جمله وزیر ورزش بی‌خیال لبخندزنان خاطره‌بازی و حرف‌های رهبر انقلاب را به خیال اینکه فقط خودشان شنیده‌اند برای بقیه تکرار می‌کنند.
باید خدمت آقایان یادآور شویم که سال پیش‌رو سال کسب سهمیه المپیک است و این مهم تنها با ثبات و برنامه‌ریزی درست محقق می‌شود و باز باید یادآور شویم که این ثبات و برنامه‌ریزی باید تحت نظارت یک مسئول برای فدراسیون‌های ورزشی و فدراسیون‌هایی که امید مدال‌آوری برای ایران هستند صورت گیرد. وزارت ورزش به عنوان متولی اول و آخر ورزش ایران این وظیفه مهم را برعهده دارد تا هرچه زودتر تکلیف فدراسیون‌های بدون رئیس را مشخص کند.
جالب است که در این میان وزیر ورزش تنها وعده حل‌وفصل مشکلات را می‌دهد. مشکل اشتغال ورزشکاران را به تصویب از سوی مجلس موکول می‌کند و مشکل مسکن را به جانمایی آن و همت وزارت مسکن و شهرسازی! ضمن اینکه در تمام این وعده و وعید‌ها ظاهراً وظیفه اصلی خود را که سروسامان دادن به اوضاع آشفته ورزش است فراموش کرده است.
