به گزارش جوان آنلاین به نقل از مهر، تیم فوتبال تراکتور که پس از صعودش به لیگ برتر از چند سال گذشته روند رو به جلویی را برای تبدیل شدن به یکی از قطب‌های قهرمانی فوتبال ایران آغاز کرده، برای لیگ بیست و سوم تدارک ویژه‌ای دیده بود و از معدود تیم‌هایی بود که اردوی خارجی را در دستور کارش قرارداد تا با بهترین «فرم» وارد لیگ شود.
سرخپوشان تبریزی هر چند دو دیدار ابتدایی خود در این مسابقات را برابر تیم‌های سپاهان و تراکتور برگزار کردند و شکست خوردند، اما عملکرد فنی آن‌ها مطابق انتظار از تیمی نبود که مجموعه‌ای از بهترین بازیکنان فوتبال ایران را در اختیار دارد.
بعد از این دو شکست علاقمندان به فوتبال امیدوار بودند سرخ‌های تبریز در دیدار پلی آف لیگ قهرمانان آسیا برابر شارجه امارات به پیروزی برسند و به چهارمین نماینده فوتبال ایران در فصل آینده لیگ قاره کهن تبدیل شوند، اما نتیجه‌ای که در این دیدار رقم خورد همه امید‌ها را به یاس تبدیل کرد.
نمایی از دیدار سپاهان و تراکتور
تراکتور امکانات کافی برای تبدیل شدن به یکی از بهترین و حرفه ای‌ترین تیم‌های فوتبال ایران را دارد چرا که حمایت‌های مالی مالک این باشگاه در کنار حضور پرتعداد و پرشمار تماشاگران در ورزشگاه که برای خیلی از تیم‌ها آرزوست، برای آن‌ها یک امتیاز ویژه است. اما چرا تراکتور با داشتن این شرایط بازهم ناکام است؟
خوردن ۳ گل از سپاهان، یک گل از پرسپولیس و ۳ گل از شارجه نشان می‌دهد این تیم درون دروازه و در خط دفاعی مشکلاتی دارد که نتوانسته ساختار قابل اطمینانی داشته باشد. رفتن محمدرضا اخباری از تراکتور که دروازه بان چند سال اخیر این تیم بود و به واسطه عملکردش به تیم ملی هم دعوت شد، شاید یکی از دلایل سست شدن دروازه سرخپوشان باشد.
حسین پورحمیدی که فصل گذشته در تیم آلومینیوم یکی از بهترین عملکردهایش را داشت و از نظر آماری هم یکی از بهترین‌های لیگ بیست و دوم بود در شرایطی که قرار بود راهی استقلال شود، مسیرش را به سمت تبریز تغییر داد تا در کنار مجموعه‌ای از بهترین‌های فوتبال ایران حضور داشته باشد. اما عملکرد او در این سه دیدار نشان می‌دهد یا هنوز به هماهنگی و اعتماد به نفس لازم برای ایستادن درون دروازه تبریزی‌ها نرسیده یا از نظر فنی نسبت به سال قبل دچار افت شده است.
در خط دفاعی هم شجاع خلیل زاده که چند سالی را در فوتبال قطر سپری کرد، هنوز نتوانسته انتظارات را برآورده کند و هر چند بازوبند کاپیتانی را در دیدار برابر شارجه بر بازو بست، اما نتوانست از شکست سنگین تیمش جلوگیری کند.
تراکتوری‌ها نتوانستند در خانه از پس شارجه بربیایند
تراکتور در مرکز زمین بازیکنان باکیفیت و تاثیرگذاری دارد، اما آنجا که باید این طراحان و پاسور‌ها توپ را به نزدیکی دروازه و نهایتا گل برسانند، بازیکن شش دانگ و تاثیرگذاری حضور ندارد که زحمات تیم را به گل تبدیل کند. در واقع تنها خط میانی سرخپوشان است که توانسته مطابق انتظار عمل کند، اما وقتی تیمی نتیجه نمی‌گیرد، طبیعتا همه بازیکنان مقصر هستند.
همه این اتفاقات در شرایطی رخ می‌دهد که پاکو خمز تاکنون سهم خودش در این شکست‌ها را نادیده گرفته و بعد از هر بازی به دنبال معرفی کردن مقصران دیگری بوده است. در حالی که در شکست سرمربی نفر اول است همانطور که در پیروزی‌ها هم نقش اول را را دارد.
ابهامی که در مورد اظهارات خمز وجود دارد این است که عنوان کرده بازیکنان با نظر او جلب نشده اند که اگر این درست باشد نمی‌توان انتقاد زیادی را متوجه او دانست، اما اگر این بازیکنان را خودش گرفته حتما به خاطر خلاء‌هایی که در تیم وجود دارد باید او را مقصر شماره یک ناکامی تراکتور و رقم خوردن سه شکست متوالی بد دانست.
