به گزارش جوان آنلاین به نقل از دفاع‌پرس، امروز (هشتم اسفند) سالروز شهادت شهید «حسین خرازی» فرمانده لشکر ۱۴ امام حسین (ع) است. این شهید والامقام روز هشتم اسفند ۱۳۶۵ در عملیات کربلای ۵، منطقه عملیاتی شلمچه، نهر جاسم منطقه عمومی عملیات کربلای ۵ به شهادت رسید.
از آنجا که امروز، سی و ششمین سالگرد شهادت شهید خرازی است، فیلمی از روایت حجت‌الاسلام مهدوی بیات در مورد شهید خرازی و بخشی از سخنان وی میان همرزمان خود در مورد کار برای رضای خدا منتشر می‌شود.
متن فیلم بالا به شرح زیر است
«حسین خرازی، خورشید شلمچه بود. خیلی‌ها از خرازی نور گرفتند و رفتند. ما به اینجا آمدیم تا از حسین خرازی نور بگیریم، همان کسی که دستش مانند حضرت عباس (ع) در طلائیه قطع شد و در شلمچه به شهادت رسید. پیش از آنکه خرازی در شلمچه به شهادت برسد، رفیقان و نزدیکانش و فرماندهان گروهان و گردان‌ها را جمع کرد و گفت: «من در این عملیات به شهادت می‌رسم.» همه گریه کردند و فکر کردند این جلسه، یک جلسه احساسی است.
خرازی پیش از آنکه به شهادت برسد، به سفر حج رفته بود. خود، در مورد این سفر تعریف می‌کرد: «من در این سفر حج که چند روز قبل، از آن بازگشته‌ام، تمام حساب‌هایم را با خدا صاف کرده‌ام و دیگر کاری در اینجا ندارم.»
زمانی شهید خرازی نقل کرد: «در فلان منطقه و فلان عملیات، فرشته‌ها آمدند تا روح من را ببرند، اما من به آن‌ها گفتم: فعلا من را نگه دارید، چون می‌خواهم برای خدا بجنگم.»
«شهید» به کجا رسیده است که تعیین کند؛ با وجود آنکه قرآن گفته است: کسی که اجلش برسد، یک لحظه هم فرشته به او فرصت نمی‌دهد.»
شهید خرازی در مورد کار برای رضای خدا میان همرزمان خود گفت: «شما اگر کاری را برای رضای خدا انجام می‌دهید، لازم نیست آن را نقل کنید. اگر ما جایی رفتیم و دیدیم که حضور ما در آنجا، جزء مأموریت لشکر نبود و دیدیم که اگر عمل نکنیم، حضور نداشته باشیم و نجنگیم، خدای ناکرده باید بجنگیم، برای رضای خدا جنگیدیم، آن را تعریف نکنیم. خدا که دیده است که ما انجام داده‌ایم؛ دیگر چه دلیلی دارد که آن را بگوییم. اگر کار برای رضای خدا است، گفتن آن برای چه است؟»
شهید آوینی در مورد شهید خرازی گفت: «آن آستین خالی که با باد این سو و آن سو می‌شود، نشان مردانگی است. گاهی باد باید فقط به افتخار حسین خرازی بوزد تا نامرد‌های روزگار رسوا شوند.»
