سرویس سیاسی جوان آنلاین: سالروز پیروزی انقلاب اسلامی از راه رسیده و تمام دنیا نظاره گر حضور پرشور مردم در راهپیمایی ۲۲ بهمن هستند. مرد و زن، پیر و جوان و حتی کودکان آمده‌اند تا ارادت خود به نظام جمهوری اسلامی ایران را نشان دهند. در حالی که دشمنان انقلاب اسلامی ترفند‌های مختلفی را به کار گرفتند تا به خیال خود ایران را از پای درآورند، اما مردم با وجود اختلافات درونی و مشکلات اقتصادی در راهپیمایی ۲۲ بهمن حاضر شدند تا برای بار دیگر مشت محکمی بر دهان دشمنان بزنند.
مراسم چهل و چهارمین پیروزی انقلاب اسلامی ایران در تهران همرمان با سایر شهر‌ها و روستا‌ها برگزار شده است. با اینکه ساعت ۹ و نیم صبح است، اما جمعیت زیادی به خیابان ولیعصر (عج) آمده و بسیاری از افراد کاغذ‌هایی با نوشته‌های مرتبط با این روز در دست دارند.
به عشق کشورم و حاج قاسم سلیمانی آمده‌ام
خانم مبینی ۲۲ ساله با عکسی که از حاج قاسم سلیمانی در دست گرفته در این خیابان راهپیمایی می‌کند. به سمتش می‌روم و از او دلیل حضورش در این راهپیمایی را می‌پرسم. می‌گوید: «به عشق کشورم و البته حاج قاسم سلیمانی به این راهپیمایی آمده‌ام تا دشمن جرأت چپ نگاه کردن به کشورمان را نداشته باشد.» او ادامه می‌دهد: «ما هر سال به راهپیمایی می‌آییم تا حمایتمان را از نظام نشان دهیم و به همه دنیا بگوییم با سلایق و علایق متفاوتی که داریم نیز پشت کشورمان ایستاده‌ایم.»
انقلاب برای خودمان است چرا نیاییم؟
کمی آنطرف‌تر آقایی با مو‌های سفید رنگ و ماسکی روی صورت به همراه اعضای خانواده‌اش در حال راهپیمایی کردن است. به سمتش می‌روم و از او درباره علت حضورش در راهپیمایی امروز سوال می‌پرسم که پاسخ می‌دهد: «انقلاب برای خودمان است چرا نیاییم؟ من در انقلاب ۳۰ سال داشتم و برای به ثمر رسیدن آن تلاش‌های زیادی کردم. من می‌دیدم که یک سرباز آمریکایی سرهنگ ما را کتک می‌زد و من تحمل دیدن این چیز‌ها را نداشتم. من هم حکم اسلامی و هم حکم دینی و هم حکم ملی داشتم که انقلابی باشم.» او ادامه می‌دهد: «من و همه اعضای خانواده‌ام این نظام و این انقلاب را دوست داریم و از هیچ راهی برای تقویت آن دریغ نخواهیم کرد.»
پیام به آن‌هایی که راهشان را گم کرده بودند
یک خانم و آقا به همراه دو کودک خردسالشان نیز در این راهپیمایی شرکت کرده‌اند. خانم شوقی که ۳۷ سالش است درباره حضور خانوادگی‌شان در این جشن می‌گوید: «ما هر سال خانوادگی به راهپیمایی می‌آییم و از دیدن جمعیتی که آمده ذوق می‌کنیم و حالمان خیلی خوب می‌شود.» او ادامه می‌دهد: «چند ماه قبل آشوبی درکشور اتفاق افتاد و عده‌ای مدعی انقلاب شده بودند، اما آن‌ها بدون هیچ هدف و آرمانی پیش می‌رفتند و در مسیر دشمن حرکت می‌کردند. امروز من با خانواده‌ام به اینجا آمده‌ام تا به آن‌ها که راهشان را گم کرده بودند و تحت تاثیر تبلیغات اشتباه دشمن قرار گرفته بودند، پیام بدهم که «انقلاب» هدف و آرمان مشخصی دارد و در جهت پیشرفت کشور حرکت می‌کند و نه آسیب زدن به آن.»
نوشته‌ای خطاب به آمریکا: «دیدی هیچ غلطی نتوانستی بکنی؟»
کمی جلوتر می‌روم و مرد مسن با مو‌های سفید رنگ که نوشته‌ای در دست دارد را می‌بینم. او روی برگه نوشته است: «دیروز: آمریکا هیچ غلطی نمی‌تواند بکند. امروز: دیدی هیچ غلطی نتوانستی بکنی؟» به سمتش می‌روم و درباره برگه‌ای که در دست گرفته سوال می‌پرسم. آقای نورعلی که ۶۸ سال دارد می‌گوید: «پیام امام خمینی (ره) این بود که آمریکا نمی‌تواند هیچ غلطی کند. بعد از ۴۴ سال که از انقلاب گذشته است، امروز پیام ما به آمریکا این است که «دیدی نتوانستی غلطی بکنی» و امام (ره) حرفش درست بود. البته می‌دانم که بعد‌ها هم غلطی نمی‌تواند بکند.»
او بغض می‌کند و در حالی که در چشمش اشک حلقه زده است، ادامه می‌دهد: «من در سال ۵۷ در این خیابان‌ها خون جمع میکردم و اشک می‌ریختم. امروز که این صحنه‌های باشکوه را می‌بینم احساس غرور می‌کنم، چون می‌بینم مملکت من به جایی که باید می‌رسید، رسیده است.»
آقای نورعلی اظهار می‌دارد: «پیش از انقلاب نخست وزیر رژیم پهلوی می‌گفت ما آفتابه هم نمی‌توانیم بسازیم. امروز ما به نقطه‌ای رسیده‌ایم که دشمنان کشورمان دارند التماس‌مان می‌کنند و اینها باعث غرور هر ایرانی‌ست. اما متاسفانه می‌بینم که برخی از جوانان کشورمان، این استقلال و این غرور را از اول داشته‌اند و نمی‌دانند نداشتنش چه بلایی است به همین خاطر قدر وضعیت الانشان را به خوبی نمی‌دانند. این در حالی است که وجب به وجب این خیابان‌ها با من و امثال من حرف می‌زند و روی هر سنگ فرش این خیابان‌ها خون یک جوان ریخته تا این انقلاب به ثمر برسد. اینطور نبود که اینقدر آزاد به خیابان بیاییم؛ سه نفر کنار هم بودند نفر چهارم ساواک بود!»
حضور کودکان در راهپیمایی ۲۲ بهمن
در این راهپیمایی کودکان هم آمده‌اند و پرچم ایران را با ذوق در دست گرفته و با افتخار تکانش می‌دهند. در میان جمعیت خانمی به همراه سه کودکش در مسیر راهپیمایی ۲۲ بهمن حرکت می‌کند. شوق راهپیمایی در چشمان این سه کودک همانند سایر کودکان حاضر در مراسم دیده می‌شود. محمدحسن که ۹ سال دارد بزرگترین فرزند این خانواده است و درباره حضورش در این راهپیمایی می‌گوید: «من به عشق رهبر انقلاب و به عشق کشورم آمده‌ام تا اعلام کنم پای ایران ایستاده‌ام و هیچ وقت تنهایش نمی‌گذارم.» او را تحسین می‌کنم و خطاب به مادرش می‌پرسم: «ساعت ۹ و نیم صبح است و بچه‌ها از اینکه روز تعطیل به راهپیمایی آمده‌اند گلایه نکردند؟ خانم رستمی که ۳۳ سال دارد پاسخ می‌دهد: «اصلاً! اینها از شب گذشته که روی پشت بام خانه، الله اکبر گفته‌اند برای صبح امروز لحظه شماری می‌کردند تا به راهپیمایی بیایند. هر سه تایشان با میل و خواسته خودشان به اینجا آمده‌اند.»
مشکلاتی هست، اما ربطی به اصلِ نظام جمهوری اسلامی ایران ندارد
کمی جلوتر پیرمرد و پیرزنی که روی ویلچر نشسته‌اند و به همراه دو پسر جوانشان راهپیمایی می‌کنند. از آن‌ها درباره حضورشان در جشن انقلاب می‌پرسم که آقای کیاشمشکی یکی از پسران جوان پاسخ می‌دهد: «در ۳۶ سالی که از خدا عمر گرفتم هر سال با پدر و مادرم به راهپیمایی آمده‌ایم یعنی از همان دوران نوپایی روی دوش پدرم می‌نشستم و در جشن انقلاب شرکت میکردم. حالا پدر و مادرم روی ویلچر هستند و می‌خواهند در این جشن شرکت کنند و این وظیفه ماست که آن‌ها را برای شرکت در راهپیمایی به اینجا بیاوریم.» او ادامه می‌دهد: «هر چند مشکلاتی در عرصه‌های مختلف به خصوص عرصه اقتصادی در کشور وجود دارد، اما اصل نظام درست و مقدس است و هیچ اشکالی ندارد. هر جا که به فرمایش رهبر معظم انقلاب عمل شده، نتیجه مثبت گرفته‌ایم و هر جا که مشکل دیده می‌شود به خاطر این است که اطاعت امر، ولی نکرده‌ایم.»
با فرزند خردسالم آمدم تا با تفکر انقلاب رشد کند
مرد و زن جوانی به همراه کودک یک ساله شان نیز در این راهپیمایی شرکت کرده‌اند. آقای انتظاری که ۳۰ ساله است درباره حضور خود در این راهپیمایی به همراه همسر و کودک خردسالش می‌گوید: «ما آمده‌ایم به خاطر انقلاب و رهبر عزیزمان آمده‌ایم و هیچ وقت تنهایش نمی‌گذاریم.» او به دختر یک ساله‌اش که روی دوشش است اشاره می‌کند و می‌گوید: «دخترم را هم آورده‌ایم تا از همین سن کم با تفکر انقلاب رشد کند و به باوری برسد که تبلیغات رسانه‌های معاند روی او بی‌تاثیر شود.»
پیام مردم با حضور باشکوه خود در راهپیمایی
جمعیت زیادی به جشن انقلاب آمده و شوق و ذوق در چشم‌های افراد حاضر در راهپیمایی ۲۲ بهمن دیده می‌شود. صدای شعارهایی، چون «مرگ بر آمریکا» و «مرگ بر اسرائیل» به گوش می‌رسد و برخی دیگر یکصدا «الله اکبر» سر می‌دهند. حضور در میان چنین جمعی حس غرور را در هر کسی زنده می‌کند و دیدن افرادی که پای انقلاب ایستاده‌اند حال بسیار خوبی را میان جمعیتی حاضر تشدید می‌کند. وجود جمعیت عظیم در راهپیمایی ۲۲ بهمن این پیام را به دنیا می‌دهد که ایرانیان با وحدت و انسجامی که دارند اجازه جداسازی «مردم» از «انقلاب اسلامی» را به دشمنان نمی‌دهند و با قوت هر چه تمام پای انقلابشان ایستاده‌اند.
