سرویس فرهنگ و هنر جوان آنلاین: آیتالله قائممقامی در «محفل هشتمین هماندیشی سینما انقلاب» درباره ارتباط دین و سینما و وضعیت آینده سینمای ایران بعد از ۴۰ سالگی انقلاب سخنرانی کرد. وی ابتدا به تاثیر انقلاب در هنر ورود و عنوان کرد: «انقلاب اسلامی در عرصه هنر تحولات اساسی ایجاد کرد. بعد از انقلاب، بیدرنگ بیشتر هنرها از این واقعه اثر گرفتند و متوجه شدند باید این واقعه را یاری کنند، بنابراین در سطوح مختلف به یاری دین آمدند. سینما یکی از آن هنرهایی است که به شدت از انقلاب متاثر شد و به یاری آن آمد.»
شرط یاری دین به هنر به صورت عام و سینما به صورت خاص، بخش دیگری از سخنرانی آیت الله قائم مقامی بود. وی گفت: «هنرها اگر قرار است از جانب خداوند کمکی دریافت کنند، باید قبل از آن به یاری انقلابی که از دین متأثر شده است بیایند.»
قائممقامی در ادامه به بحث مقایسه سینمای قبل و بعد از انقلاب با آوردن غزل مشهوری از مولانا ورود کرد و بیان داشت: «سینمای قبل از انقلاب سینمای «مرده بُدم»ی بود که با نفس انقلاب به «زنده شدم» تبدیل شد. سینمای قبل از انقلاب یا سینمای مبتذل و سخیف بود یا سینمای روشنفکری که تحت تاثیر سینمای فرمگرای آن دوران بود. در سینمای فرمگرا، قرار نیست خود هنرمند به حرف حقی رسیده باشد. هرچه به ذهنش میرسد را بیان میکند و فهم آن را به مخاطب میسپارد، حتی خود هنرمند هم بعد از بیان حرفش، به آن میاندیشد. این منطق در بیان دین، به حماقت تعبیر شده است.»
نسبت دین و هنر، بخش دیگر صحبتهای آیت الله قائممقامی بود. به باور وی، هر چیزی و از جمله هنر، اگر با دین نسبت پیدا کند و حاکمیت دین را بپذیرد و تکبر نداشته باشد، بلافاصله هویت و شخصیت متمایز پیدا میکند. بعد از انقلاب، دین هم به سینما سوژه و موضوع عقلایی داد و هم به متمایز شدن شخصیتها کمک کرد.
قائم مقامی در ادامه به رویکرد سینما و به خصوص سینمای دینی در آینده اشاره داشت و گفت: «در آینده و در ۴۰ ساله دوم، قرار نیست تجربههای گذشته را تکرار کنیم. باید وارد فضای جدیدی بشویم. باید در این فضا، بیشتر از قبل، متوجه واقعه انقلاب باشیم و سینما را در خدمت انقلاب قرار دهیم. در آینده و در ۴۰ ساله دوم، باید موضوعات و سوژههای سینمایی، خودشان را به حقایق دینی نزدیکتر کنند.»