مشق ننوشته‌اید، چرا بهانه می‌آورید؟!

سرویس سیاسی جوان آنلاین: الحمدلله مجالس سخنرانی جناب پرزیدنت آنقدر کانالیزه هست که کسی جز کف زدن پی‌درپی جرأت اعتراض در حین یا بعد از سخنرانی ندارد، اما به رسم استقلال روزنامه‌نگاری باید برای جناب‌شان که در جواب نقد‌هایی که به عدم تحقق وعده‌های دولت می‌شود، فرموده‌اند: «ما آن قول‌ها را در شرایط صلح داده بودیم!» نوشت:

اولاً که اگر مرادتان از شرایط صلح، صلح با آمریکاست که بعید می‌دانم در چهل سال گذشته حتی یک روز با آمریکا در شرایط صلح بوده باشیم! حتی همان زمان که شما توهم صلح برتان داشته بود و وزیرتان با جان کری می‌خندید و قدم می‌زد، در منطقه با آمریکایی‌ها می‌جنگیدیم و آن‌ها برای صنعت موشکی خط و نشان می‌کشیدند.

ثانیاً این دفاع مضحک از بی‌تدبیری بزرگتری پرده برمی‌دارد؛ وای بر ایران که مسئولی در سطح ریاست جمهوری وقتی می‌خواهد حرفی بزند و برای آینده تصمیمی بگیرد، چهار قدم جلوتر از خودش را نمی‌بیند و فقط بر اساس حال احوال روز عمل می‌کند!

ثالثاً خواهش می‌کنم ناتوانی‌تان در تدبیر امور را گردن ترامپ نیندازید. شما در کار‌های خیلی ساده‌تر، چون نحوه اعلان افزایش قیمت بنزین یا تعطیلی مدارس در هنگام آلودگی هوا نیز گند‌های اعصاب خوردکنی زده‌اید که این دیگر نه به ترامپ ربط دارد و نه به جد و آباد ترامپ، بلکه فقط و فقط به نحوه مدیریت شما باز می‌گردد که حالا بعد از شش سال همچون کودکی دبستانی که به خاطر بازی‌گوشی و خوش‌گذرانی‌های شب قبل مشق‌هایش را ننوشته، بهانه‌های جور واجور می‌آورید!