جوان آنلاین: وبگاه «مجله ۹۷۲+» (MAGAZINE +۹۷۲)، در گزارشی به قلم فیض ابو رمله، مشاهدات و تجربیات یک نوجوان ۱۸ سالهی فلسطینی را از ربایش و شکنجه توسط شهرکنشینان صهیونیست، با همراهی نیروهای ارتش رژیم، مکتوب کرده است.
به گزارش ایرنا، و به گزارش این وبگاه، «اویس حمّام» ۱۸ سال دارد، وی اکنون بر روی یک تخت بیمارستان سفید در مجتمع پزشکی فلسطین در رامالله، در تلاش است تا به طور عادی تنفس کند. چهره وی گویای همه چیز است؛ خراشهای عمیق، کبودیهای متعدد، ورم از گردن تا پاها.
اویس با تلاش زیاد، به آرامی آنچه را که چندروز پیش در ساعات عصر اتفاق افتاد، بازگو میکند. او توسط گروهی از شهرکنشینان صهیونیست در نزدیکی روستای خربطه بنی حارث، در شمال غربی رامالله ربوده شد و به طرز وحشیانهای مورد شکنجه قرار گرفت.
اویس برای یک پیادهروی کوتاه به نزدیکی چشمهای که به خوبی میشناخت، رفته بود و گمان میکرد که از خطر دور است. در حالی که او برای نماز توقف کرده بود، گروهی از شهرکنشینان ناگهان او را محاصره کردند، گویی از لحظه ورود او را زیر نظر داشتند. قبل از آنکه بتواند درک کند که چه اتفاقی در حال وقوع است، مورد حمله قرار گرفت. او به سرعت توانایی ایستادن را از دست داد. دقایقی بعد، احساس کرد که به سمت تپهای به سوی ساده افرایم کشیده میشود. پایگاهی که شهرکنشینان به صورت در مناطقی ساخته بودند که حتی طبق قانون اشغالگران متعلق به فلسطینیان است. این پایگاه تا یک سال پیش غیرقانونی اعلام شده بود و از سال گذشته ارتش اسرائیل آن را قانونی دانست.
اویس خاطرات خود را بازگو میکرد، گویی آنها دوباره در حال وقوع بودند: دستان او محکم پشتش بسته شده بود و در حالی که او را بر زمین خوابانده بودند، با قنداق تفنگ به بدنش ضربه میزدند. همزمان، سیل توهینها و فحشهایی که هرگز متوقف نمیشدند، به سمت او روانه بود. برخی از حملهکنندگان لباس غیرنظامی پوشیده بودند و برخی دیگر نیز یونیفرم نظامی داشتند. یکی از آنها اسلحه را کنار گوش اویس گذاشت و به او گفت که زنده نخواهد ماند.
اویس به زودی از شدت درد بیهوش شد و وقتی بیدار شد، خود را در دستان سربازان صهیونیست یافت، سربازان نیز تا صبح روز بعد به ضرب و شتم او ادامه دادند. او همچنین توسط یک افسر از شاباک (سازمان امنیت داخلی اسرائیل)، مورد بازجویی قرار گرفت و حتی یک جرعه آب هم به او داده نشد.
طبق گزارش، پدر اویس در کنار او بر روی تخت بیمارستان نشسته بود و از عذاب انتظار برای بازگشت پسرش پس از ناپدید شدن در چهارشنبه گذشته گفت. تنها در ساعات اولیه صبح روز بعد خانواده اویس، تماسی از شاباک دریافت کردند و به آنها اطلاع داده شد؛ شهرکنشینان فرزندشان را ربوده و به ارتش تحویل دادهاند.
وقتی او سرانجام به بیمارستان آورده شد، پزشکان گفتند که به دلیل شدت ضرب و شتم، او نیاز به مراقبت کامل دارد تا وضعیتش تثبیت شود. با این حال، پدرش گفت که روحیه اویس همچنان بالا بود؛ گویی «بقا» خود به یک عمل مقاومت نزد فلسطینیها تبدیل شده است. پدر اویس میگوید: «پسرم از مرگ بازگشته است. احساس میکنم که او دوباره متولد شده است.»
حمله به اویس یک مورد خاص نیست. این حمله در میان افزایش بیسابقه تروریسم شهرکنشینان در کرانه باختری صورت میگیرد. ساکنان منطقه هر روز شاهد چنین حوادثی هستند که اغلب با حمایت ارتش اسرائیل انجام میشود، آنها به صورت نظاممند قصد دارند اینگونه جمعیت کرانه باختری را به نفع شهرکنشینان صهیونیست تغییر دهند. روندی که از آغاز جنگ در غزه، شدت گرفته است.
مناطق اشغالی در فلسطین به سه دسته B، A و C تقسیم میشود. مناطقی که با عنوان منطقه C شناخته میشوند، تحت کنترل مستقیم ارتش اسرائیل هستند. شهرکنشینان سالهاست که فلسطینیان را تحت فشار سازمانیافته و تحت حمایت ارتش اسرائیل قرار دادهاند تا آنها را از سرزمین خودشان اخراج کنند، سرزمینی حتی که طبق قانون اشغالگران متعلق به فلسطینیان است.
اما اکنون شهرکنشینان، فلسطینیان را نه تنها در منطقه C بلکه در منطقه B و حتی منطقه A، که به طور رسمی تحت صلاحیت جزئی و کامل تشکیلات خودگردان فلسطینی است، تعقیب میکنند. بسیاری از ساکنان از حملاتی صحبت میکنند که گریبان کسانی را میگیرد که پیشتر هیچ تماس مستقیمی با شهرکنشینان نداشتند.
به گفته کمیسیون مقاومت در برابر استعمار و دیوار در تشکیلات خودگردان فلسطین، تنها در ماه نوامبر بیش از دوهزار حمله به فلسطینیان در کرانه باختری صورت گرفته است.
ارتش اسرائیل مدعی شد که در حال تحقیق درباره نقش نیروهای ذخیره در حمله به اویس حمام است و یک منبع نظامی به روزنامه تایمز اسرائیل گفت که جراحات او «نگرانکننده» است. ارتش در دروغی وقیحانه مدعی شد که نیروها پس از دریافت گزارشهایی مبنی بر «نیت یک فلسطینی برای انجام حمله» به محل اعزام شدهاند و ادعا کرد که برخی از جراحات او ناشی از افتادن بر روی سنگ بوده است.
در بیرون از اتاق اویس، یکی از کارکنان بیمارستان از راهرو عبور میکند و جملهای را تکرار میکند که به نظر میرسد همه چیز را به تصویر میکشد: «زندهماندن در اینجا به یک معجزه روزانه تبدیل شده است.»
