شهید احمد کشوری ۱۵ آذر ۱۳۵۹ در تنگه «بینا»ی استان ایلام به شهادت رسید. زمان شهادت او، حدود دو ماه و نیم از شروع جنگ تحمیلی میگذشت، اما کشوری از حدود یک سال و نیم قبل در غائله کردستان ورود کرده و ناجی غرب کشور نام گرفته بود. احمد کشوری نمونهای از یک ارتشی انقلابی بود که سابقه جهادیاش به قبل از انقلاب باز میگشت.
مبارزه با طاغوت از دهه ۴۰
اواخر دهه ۴۰ شمسی احمد کشوری که دانشآموز دوران دبیرستان بود، مبارزات خود علیه رژیم شاه را شروع کرد. شهید کشوری متولد سال ۱۳۳۲ در یکی از روستاهای ساری بود. اواخر دهه ۴۰ او تقریباً ۱۷ سال داشت. به این ترتیب احمد کشوری از زمان ورود به مبارزه علیه طاغوت تا زمان شهادت در آذر ۱۳۵۹ حدود ۱۰ سال از عمرش را در مسیر مبارزه و جهاد گذرانده بود. در سال ۱۳۵۱ او وارد ارتش شد و علت ورودش به ارتش نیز این بود که خانواده او از لحاظ مالی توانایی فرستادن کشوری به دانشگاه را نداشتند؛ بنابراین او میتوانست با حضور در ارتش هم زندگی خودش را تأمین کند و هم اینکه کمک حال خانواده باشد.
ادامه جهاد در دل ارتش شاهنشاهی
یکی از خصوصیات دوران مبارزاتی شهید کشوری این است که او حتی در دل ارتش نیز دست از مبارزه نکشید و در زمانی که شاپور بختیار به عنوان آخرین نخستوزیر شاه به شدت با موج انقلاب مبارزه میکرد، شهید کشوری و تعداد دیگری از ارتشیهای انقلابی که پس از سالها حضور در ارتش همدیگر را یافته و با هم ارتباط گرفته بودند، تصمیم میگیرند کودتایی علیه دولت بختیار طراحی و اجرا کنند. آنها مقدمات کار را پیش میبرند و وقتی میخواستند تصمیم خود را قطعی کنند، انقلاب در ۲۲ بهمن ۵۷ به پیروزی میرسد.
از کردستان تا بلندیهای میمک
در تاریخ انقلاب اینطور آمده است که شهید کشوری به عنوان اولین خلبان بالگرد داوطلب حضور در اغتشاشات کردستان و مبارزه با ضد انقلاب میشود. همرزمانش تعریف میکنند وقتی کشوری اخبار کردستان را شنید، به قدری ناراحت و نگران شده بود که گویی عزیزی را از دست داده است. با حضور در کردستان، شهید کشوری بیشترین مأموریتهای جنگی را انجام میداد و آنقدر در مبارزه جدی و کوشا بود که یکبار بالگردش با گلوله باران دشمن آسیب دید و خودش نیز به شدت مجروح شد. به گفته شهید شیرودی: «احمد، استاد من بود. زمانی که صدام امریکایی به ایران یورش آورد، احمد در انتظار آخرین عمل جراحی برای بیرون آوردن ترکش از سینهاش بود، اما روز بعد از شنیدن خبر تجاوز صدام، عازم سفر شد. به او گفته بودند بماند و پس از اتمام جراحی برود، اما او جواب داده بود وقتی اسلام در خطر است، من این سینه را نمیخواهم.»
شهادت در سومین ماه جنگ تحمیلی
پس از شروع جنگ تحمیلی، شهید کشوری بارها در مأموریتهای مختلف شرکت میکند. او و شهید شیرودی قهرمانان چند ماه اول جنگ هستند که با پروازهای متعدد خود، بلای جان ستونهای تانک دشمن شده بودند. روز ۱۵ آذر ۱۳۵۹، شهید کشوری برای انهدام تعدادی از تانکها و نفربرهای دشمن وارد حریم هوایی عراق میشود. مأموریتش را با موفقیت انجام میدهد و برمیگردد، اما هنگام بازگشت، با دو میگ عراقی روبهرو میشود. بالگرد کبری حامل احمد کشوری در مقابل سرعت و توان جنگندهها شانس زیادی نداشت؛ بنابراین با اصابت یکی از راکتهای دشمن، بالگرد کشوری در آستانه سقوط قرار میگیرد. اما او میتواند بالگرد را تا بلندیهای میمک هدایت کند. هرچند خودش بر اثر ترکشهای حاصله و همچنین آتش سوزی ایجاد شده در بالگرد، به شدت مجروح میشود و لحظاتی بعد با برخورد به زمین به شهادت میرسد. خصوصیات اخلاقی شهید احمد کشوری مصداق عینی از تبلور باورهای مذهبی در یک ارتشی انقلابی و معتقد بود.
