نگاه کارشناسان در گفت‌و‌گو با «جوان»

درس‌های لازم را از جام‌جهانی بگیریم

جوان آنلاین:

شهناز ياري  |  سرمربي سابق تيم ملي

 تیم ایران از صعود به مرحله بعد جام‌جهانی بازماند، اما باید به کادرفنی، ملی‌پوشان و جامعه فوتسال بابت حضور در جام‌جهانی زنان تبریک گفت، با این‌حال باید اذعان کنیم که می‌توانستیم شرایط بهتری را رقم بزنیم و حضوری باکیفیت‌تر در این رویداد مهم داشته باشیم. همانطور که همه دیدند بازیکنان ما از جان مایه گذاشتند و از تمام توان‌شان در بازی‌ها استفاده کردند. بعد از قرعه‌کشی پنج ماه تا شروع مسابقات زمان داشتیم. معتقدم اگر زیرساخت‌ها و برنامه‌های‌مان بهتر بود و بازی‌های تدارکاتی بهتری برای تیم در نظر گرفته می‌شد، ایتالیا را شکست می‌دادیم. قبل از جام‌جهانی ما در رنکینگ هفتم جهان بودیم و ایتالیا نهم. بعد از انجام بازی‌های مقدماتی جای ایران و ایتالیا عوض شد و آنها به رتبه هفتم صعود کردند و ما به رتبه نهم رفتیم. قرعه‌کشی که شد و با شناختی که از ایتالیا داشتیم، تأکید کردم با آنها هم‌سطح هستیم و ایتالیا چیزی بیشتر از ما ندارد. بازی هم پایاپای بود و حتی نیمه‌اول را ما بردیم، بنابراین با بازی‌های تدارکاتی مناسب می‌توانستیم صعود کنیم و متأسفانه این اتفاق نیفتاد. 
برنامه‌ریزی برای آماده‌سازی تیم جوری بود که تیم‌ملی با تیم‌های لیگ دو سه بازی می‌کرد! تدارکات ما بازی با تیم‌های داخلی بود و فقط دو بازی هم با روسیه داشتیم. برای تیمی که قهرمان آسیاست و می‌خواهد از این عنوان دفاع کند، در جام‌جهانی باید تدارکات بهتری درنظر گرفته می‌شد و قطعاً به بازی با تیم‌هایی، چون ایتالیا، برزیل، پرتغال و ژاپن نیاز داشتیم. درواقع با تیم‌هایی باید بازی می‌کردیم که نقاط ضعف و قدرت‌مان را به ما نشان دهد. تیم باید در شرایط سخت قرار می‌گرفت تا ببینیم بازیکنان از نظر بدنی چه وضعیتی دارند. چند روز قبل از مسابقات هم با تیم ضعیف نیوزیلند و لهستان بازی داشتیم. این دو بازی خیلی دیر انجام شد و کادرفنی حتی اگر نقاط ضعف را هم شناسایی می‌کرد، دیگر فرصتی برای جبران وجود نداشت. دیدار‌های تدارکاتی چند ماه قبل از رویداد اصلی انجام می‌شوند تا زمان کافی داشته باشیم. عرف این است برای اعزام تیم‌ملی به رویداد مهم جهانی هرطور شده باید شرایط لازم برای آماده‌سازی تیم مهیا شود تا حضوری شایسته داشته باشیم. بازیکنان ما این ظرفیت را داشتند و می‌شد بهتر از اینها نتیجه گرفت. 
در مصاف با برزیل بازی قابل قبولی انجام دادیم. قبلاً هم تأکید کرده بودم که به‌هیچ عنوان نمی‌توانیم برزیل را ببریم. برزیل کارنامه موفق و پرافتخاری دارد و نمی‌توانستیم با این تدارکات به شکست این تیم فکر کنیم. ایتالیا تیم خوبی است و می‌دانستیم بازی‌مان مقابل این تیم پایاپای پیش می‌رود. همین اتفاق هم افتاد و در نیمه دوم به پاورپلی (اضافه شدن دروازه‌بان در حمله) روی آوردیم، البته باتوجه به شرایط بازی و فشار زیادی که روی فرزانه توسلی دروازه‌بان تیم بود، می‌توانستیم از بازیکن دیگری در پاورپلی استفاده کنیم. در این شیوه معمولاً هر دو دقیقه یک‌بار بازیکن تعویض می‌شود. جام‌جهانی برای ما تمام شده و باید درس‌های لازم را از این رویداد بگیریم. بازی‌ها را فراموش کنیم و از هم‌اکنون باید برای جام‌ملت‌های آسیا و دوره بعدی جام‌جهانی برنامه‌ریزی بلندمدت را در دستور کار قرار دهیم. دیگر نباید حسرت این روز‌ها را بخوریم. 
فرصت کافی برای جوان‌گرایی نداشتیم و این کار را نمی‌توان به یک باره انجام داد. اگر دو سال پیش و برای جام‌ملت‌ها این کار آغاز می‌شد، حالا نتیجه این سرمایه‌گذاری را می‌دیدیم. هرکسی دیگری هم سرمربی بود از بازیکنان باتجربه استفاده می‌کرد. بسیاری از این ملی‌پوشان احتمالاً آخرین بازی‌های ملی خود را انجام دادند و هم از نظر سنی و هم بدنی دیگر نمی‌توانند در خدمت تیم‌ملی باشند. استارت جوان‌گرایی از هم‌اکنون خورده و ما هم مثل ژاپن و تایلند به پوست‌اندازی نیاز داریم. ژاپن با همین روش از بین تیم‌های آسیایی موفق به صعود شد و حتی نتایج تایلند هم خوب بود. ژاپن چند سال است جوان‌گرایی می‌کند و نتیجه آن را هم در جام ملت‌ها دیدند و قهرمان آسیا شدند. در جام‌جهانی هم صعود کرد. این موفقیت‌ها حاصل برنامه‌ریزی مدون، بلندمدت و صبوری است. برای رسیدن به موفقیت ما نیز باید همین مسیر را طی کنیم. جوانان زیادی در لیگ فوتسال بانوان حضور دارند و بازی می‌کنند، ولی ابتدا باید تیم امید را تشکیل دهیم و تیم زیر ۱۷ سال را نیز حفظ کنیم. با این شیوه تا جام ملت‌های آسیا حداقل چهار بازیکن آماده را تحویل تیم بزرگسالان خواهد داد. فوتسال ما ظرفیت بالایی دارد و پا به سن گذاشته‌های‌مان نیز در جام‌جهانی تأثیرگذار ظاهر شدند. استعداد‌های زیاد هم داریم ولی مسیر درست انتخاب نمی‌شود و برنامه‌ریزی‌ها اصولی نیست والا می‌توانیم ستاره‌هایی را پرورش دهیم که جای باتجربه‌ها را بگیرند.

پا به سن‌ها خداحافظی کنند تا تیم‌ملی نفس بکشد

فروزان سليماني  |  كارشناس فوتسال
تیم ایران در بازی نخست خود در جام‌جهانی مقابل برزیل خوب ظاهر شد و همه بازیکنان عملکرد قابل‌قبولی داشتند. جدال با برزیل سخت بود، اما تیم ما دفاع بسیار خوبی داشت. کاملاً مشخص بود در مصاف با برزیل آمده بودیم تا کمتر گل بخوریم. برای رسیدن به این هدف نیازمند دفاع قوی و مقتدر بودیم و انصافاً کار دفاعی تیم قابل دفاع است. در نهایت این بازی با شکست ۴ بر یک ایران تمام شد. باتوجه به شرایط گروه و حریفانی که داشتیم انتظار می‌رفت عملکرد تیم‌ملی در مقابل پاناما بهتر از اینها باشد. درواقع پاناما ضعیف‌ترین تیم حاضر در گروه چهارم جام‌جهانی بود و به‌همین خاطر انتظارات بیشتری داشتیم. ایران در دومین بازی کاملاً بی‌نظم ظاهر شد و اصلاً برنامه تیم برای مواجهه با پاناما مشخص نبود! جالب اینکه پاناما بازیکنان سنگینی داشت و عجیب‌تر اینکه همان بازیکنان توانستند بازیکنان ما را دریبل بزنند. همین مسئله باعث شد دو گل هم بخوریم و شش گل هم زدیم و گفتیم خوب بازی کردیم. به نظرمن مقابل پاناما اصلاً بازی خوبی انجام ندادیم. تعداد گل مهم نیست، کاش چهار گل می‌زدیم ولی خوب بازی می‌کردیم. از طرفی تیم ایتالیا در بازی اول ۱۷ گل به پاناما زد و مقابل این تیم کاملاً بازی روانی انجام داد. درحالی‌که ایتالیا از برزیل شش گل دریافت کرد و خیلی‌ها تصور کردند بازی ایران مقابل برزیل بهتر از ایتالیا بود چراکه ما چهار گل از برزیل خوردیم و ایتالیا شش گل. ما برابر برزیل حتی به مساوی هم فکر نمی‌کردیم و فقط می‌خواستیم کمتر گل بخوریم، اما ایتالیا برابر برزیل برای برد بازی کرد. شیوه بازی‌ها متفاوت است. هر تیم دیگری هم مقابل بهترین تیم جهان قرار می‌گرفت، دفاع می‌کرد ولی ایتالیا چنین تاکتیکی نداشت. آنها بازی خودشان را انجام دادند و شش گل هم خوردند. 
بچه‌های ما از نظر روحی- روانی در شرایط ایده‌آلی بودند ولی به لحاظ فنی عملاً چیزی ندیدیم. اینکه از تیم تعریف می‌کنیم منظورمان وضعیت خوبی روحی بازیکنان است نه فنی. کادرفنی تیم را برای حضور در اولین دوره جام‌جهانی خیلی خوب آماده کرده بود تا بازیکنان از این مسابقات لذت ببرند. امیدوارم این اتفاق افتاده باشد و بازیکنان پا به سن گذاشته دیگر از تیم‌ملی خداحافظی کنند. فوتسال بانوان به یک پوست‌اندازی کامل نیاز دارد، البته هر مربی دیگری هم بود فرشته کریمی، نسیمه غلامی و دیگر بازیکنان باتجربه را به جام‌جهانی می‌برد. آنها برای تیم‌ملی سال‌ها تلاش کرده‌اند و اسطوره‌های ما هستند. حضورشان در جام‌جهانی حق آنها بود ولی در مقابل ایتالیا و برزیل دیدیم که بازیکنان مسن نتوانستند کاری انجام دهند و توان دویدن و رقابت با آنها را نداشتند. فرشته کریمی دو گل به پاناما زد ولی او نتوانست در بازی با برزیل و ایتالیا این درخشش را تکرار کند. برترین‌ها به جام‌جهانی می‌آیند. بازیکنان ما اضافه‌وزن زیادی داشتند. تعریف از تیم ایرادی ندارد ولی باید به فکر آینده هم باشیم. بازیکنان جوان پشت خط مانده زیادی داریم و باید رسیدگی بیشتری به آنها شود. 
تیم‌ملی به بازی‌های تدارکاتی بهتر و بیشتری نیاز دارد. فقط با روسیه بازی کردیم و یک بازی بردیم و یک بازی مساوی شد. از پیروزی مقابل روسیه خیلی خوشحال شدیم، در حالی روسیه آن تیم سابق نبود. روسیه بعد از مدت‌ها برابر ایران بازی کرد. این را هم بگویم که قرعه خیلی تأثیری در صعودمان نداشت و حتی اگر جای تایلند هم بودیم باز هم نمی‌توانستیم صعود کنیم. مشکل ما شیوه بازی کردن، تاکتیک‌های‌مان و کمبود مسابقات تدارکاتی است. 
با این شیوه ادامه دادن و نداشتن بازی‌های دوستانه بزرگ نباید انتظار پیشرفت داشت، ضمن اینکه باید بازیکنان دهه هشتادی شاکله اصلی تیم‌ملی را تشکیل دهند. همین الان هم با داشتن بازیکنان باتجربه چهار گل از برزیل خوردیم و کاش با جوان‌ها گل می‌خوردیم و آنها تجربه کسب می‌کردند. زمانی که سرمربی تیم‌ملی بودم از جوانان استفاده کردم ولی حمایت نشدم و فشار زیادی روی کادرفنی بود، همچنین رسانه‌ها نیز با ما همراهی نکردند. شاید سرمربی تصمیم به جوان‌گرایی کند ولی رسانه‌ها هجمه زیادی می‌آورند. جوان‌ها بالاخره باید از یک‌جایی شروع کنند. احترام زیادی برای ملی‌پوشان باتجربه قائلم ولی دیگر زمان خداحافظی‌شان رسیده تا تیم‌ملی نفس بکشد. از رسانه‌ها نیز درخواست می‌کنم به جوان‌گرایی کمک کنند و اجازه جاری شدن خون تازه در رگ‌های تیم‌ملی را بدهند. جوانان بسیار خوبی داریم که منتظر فرصت هستند. اصلاً در جام‌جهانی و تورنمنت‌های بزرگ با جوانان ببازیم ولی مطمئن باشید در آینده ثمره این کار را خواهیم گرفت.