جوان آنلاین: «هیچ حرفی برای گفتن مقابل روسیه نداشتیم» واقعیت تلخی که قبل از اصحاب رسانه و منتقدانی که سرمربی تیم‌ملی همواره آنها را مغرض می‌خواند، والری کارپین بر زبان آورد، آن هم بعد از نخستین برد تاریخی روسیه مقابل ایران.
سرمربی روس‌ها که در کنفرانس پیش از بازی با کنایه بولیوی را تاکتیکی‌تر از ایران خوانده بود، بعد از برد ۲ بر یک مقابل یوز‌ها تأکید کرد که بازی‌های زیادی از ایران دیده بوده، اما در مصاف رودررو، تیمی متفاوت را مشاهده کرده است: «من هیچ پرسینگ بالایی از ایران ندیدم. ما بازی‌های مختلفی از این تیم دیده بودیم، اما در مصاف رودررو، چیزی متفاوت را مشاهده کردیم و من تنها دو سه کرنر و نهایت پنج، شش اوت دستی از آنها به خاطر دارم.»
پیش از بازی صحبت‌های او را می‌شد تلاش برای تخریب روحیه ایران خواند، اما آنچه بعد از نخستین فیفادی مهرماه بر زبان آورد، واقعیت تلخی بود که نمی‌توان کتمان کرد. در واقع والری کارپین واقعیتی را بر زبان آورد که هر بار منتقدان و اصحاب رسانه اشاره‌ای به آن می‌کردند با واکنش تند سرمربی تیم مواجه می‌شدند؛ منتقدانی که تفاوتی نمی‌کرد از جمع خبرنگاران باشند یا کارشناسان، چراکه در هر صورت مغرضانی خوانده می‌شدند که تنها به دلیل دشمنی با شخص سرمربی لب به انتقاد باز کرده‌اند، اما سرمربی روس‌ها چه دشمنی‌ای می‌توانست با قلعه‌نویی داشته باشد؟ آن هم بعد از کسب برتری ۲ بر یک.
تنها ۲۰ دقیقه حضور جهانبخش در زمین بازی کافی بود تا ثابت شود انتقاد‌ها از دعوت بازیکنی که ماه‌ها بدون تیم است بیراه نبوده! هرچند قلعه‌نویی بار‌ها تأکید کرده نفراتی، چون جهانبخش علاوه بر تأثیر فنی، یک وزنه در تیم به شمار می‌روند، اما کاپیتان ایران دیگر وزنه نیست، وقتی حتی اگر به عنوان یار تعویضی هم به میدان بیاید، کارخاصی جز زدن بازیکن حریف انجام نمی‌دهد، هرچند داور در عین ناباوری خطای کف‌پای جهانبخش را در این بازی نادیده گرفت و او را اخراج نکرد، اما بی‌تردید جای استوک‌های او که گوش ملیوخین را پاره کرد تا مدت‌ها روی صورت این بازیکن باقی‌خواهد ماند.
جهانبخش، اما تنها بازیکن پرایراد ایران در مصاف با روس‌ها نبود و اکثر شاگردان قلعه‌نویی عملکردی ضعیف و پرانتقاد را از خود به نمایش گذاشتند.
بیرانوند که بعد از چهار ماه دوری بار دیگر حفاظت از قفس توری ایران را به عهده داشت، نتوانست وظیفه خود را به درستی انجام دهد و آنها که تصور می‌کردند با بازگشت بیرو، چارچوب دروازه ایران بار دیگر قفل خواهد شد، دریافتند خانه از پای‌بست ویران است و یکی‌دو بازیکن نمی‌توانند اوضاع را سروسامان دهند، هرچند بیرو نتوانست به خوبی از دروازه ایران محافظت کند، اما نمی‌توان صرفاً او را مقصر دریافت دو گل خواند، وقتی هر بار که روس‌ها حمله می‌کردند، می‌توانستند با استفاده از فضای پشت دفاع و ضعف این خط در موقعیت تک‌به تک قرار گیرند چراکه رامین رضاییان ۷۰ دقیقه نتوانست وظایف خود را به درستی در سمت راست دفاع ایران انجام دهد؛ مدافعی که علاقه زیادی به حضور در حملات هم دارد، اما نه در حمله و فضاسازی برای مهاجمان، وینگر‌ها و خط هافبک عملکرد قابل قبولی داشت و نه در دفاع از دروازه‌ای که دو مرتبه از سوی حریف باز شد! در واقع در خط دفاع تنها شجاع خلیل‌زاده بود که توانست نسبتاً خوب کار کند که البته کار او هم با توجه به دو گل خورده ایران نتوانست چندان تأثیرگذار باشد.
قلعه‌نویی شاگردانش را همانند روسیه با سیستم ۳-۳-۴ روانه میدان کرد که نشان از میل تهاجمی ایران داشت. سیستم بازی بدون اجرای تاکتیک نمی‌تواند حمله قابل توجهی روی دروازه حریف ایجاد کند و تنها تاکتیک ایران همان طور که کارپین، سرمربی روس‌ها نیز با کنایه به آن اشاره کرد تکیه بر اوت دستی‌ها بود و ضربات کرنر! در حالی که خط میانی ایران را نفرات باتجربه‌ای، چون سامان قدوس، عزت‌اللهی و نورافکن تشکیل می‌دادند؛ بازیکنانی که یکی ضعیف‌تر و کندتر از دیگری بودند و در ایجاد موقعیت برای سه بازیکن خط حمله ضعیف و کاملاً ناکام، هرچند طارمی و محبی هم در خط حمله هیچ حرفی برای گفتن نداشتند و تنها امیرحسین حسین‌زاد، به واسطه تک‌گلی که وارد دروازه ماتوی سافونوف کرد، خودی نشان داد.
در نبود سردار به دلیل مصدومیت همه نگاه‌ها به مهدی طارمی بود؛ لژیونر فوتبال ایران که عملکردش برابر روس‌ها نیز همانند دو دیدار اخیرش در المپیاکوس بسیار ضعیف بود و پرانتقاد، به طوری که رسانه‌های یونان بعد از بازی با آرسنال و پائوک، تأثیر او را برای المپیاکوس نزدیک به صفر خواندند؛ روندی که در بازی ایران برابر روسیه نیز تکرار شد تا ضعف تاکتیکی تیم ایران که بعد از انجام تعویض‌ها به مراتب بیشتر هم شد، کاملاً به چشم بیاید، با وجود این، اما امیرقلعه‌نویی صراحتاً می‌گوید که از عملکرد شاگردانش راضی است. حال آنکه عملکرد ایران مقابل روسیه هیچ جای دفاعی ندارد و با همین یک بازی مشخص شد برای حضوری موفق در جام‌جهانی راهی دراز و دشوار در پیش داریم، مگر آنکه سرمربی تیم به جای موضع‌گیری برابر منتقدان به دنبال حل ریشه‌ای مشکلات تکنیکی و تاکتیکی تیمش باشد تا دیگر چنین نمایش ضعیفی را شاهد نباشیم.
