جوان آنلاین: قهرمانی تیم ملی کشتی فرنگی ایران در مسابقات قهرمانی جهان در حالی رقم خورد که حسن رنگرز سرمربی ایران با نگاهی رو به جلو و آینده‌نگرانه ترکیب تیم ملی را از جوانانی تشکیل داد که برخی از آنها حتی سابقه حضور در میادین آسیایی را هم نداشتند. علاوه بر این کشتی‌گیران بقیه اعضای تیم ملی کشتی فرنگی هم با وجود کسب افتخارات زیاد سن و سال بالایی ندارند.
سعید اسماعیلی حالا در اوج جوانی هم قهرمان المپیک است و هم قهرمان جهان، امین میرزازاده همینطور، پویا دادمرز، پیام احمدی، غلامرضا فرخی و حتی ساروی هم در این مسیر قرار دارند. امروز به زعم اکثر کارشناسان کشتی فرنگی شاگردان حسن رنگرز ادامه‌دهندگان نسل طلایی کشتی فرنگی ایران با هدایت آقای خاص کشتی یعنی محمد بنا هستند، با این تفاوت که این نسل با سن کم می‌تواند سال‌های زیادی حرف برای گفتن داشته باشد، اما باید حواسش را جمع کند که همین حالا برای تمام اوزان جانشینان جوان دیگری حضور دارند که منتظر هستند با کوچک‌ترین لغزشی جانشین قهرمانان کنونی شوند.
آنچه در میدان جهانی زاگرب از کشتی‌گیران فرنگی‌کار ایران دیده شد، جنگندگی، جسارت و تحرک بالایی بود که به حریفان اجازه خودنمایی نمی‌داد. اینها فاکتور‌هایی بود که سال‌ها به عنوان گمشده کشتی ایران تلقی می‌شد، اما حسن رنگرز که شرایط مسابقات جهانی و المپیک را با گوشت و پوست خود احساس کرده و با چشم خود دیده که فقدان این فاکتور‌ها چه ضرباتی به کشتی ایران زده تیمش را به گونه‌ای آماده کرد که در همان روز اول مسابقات کار را تمام کند. ۱۴ پیروزی در یک روز از جمع ۱۵ کشتی در چهار وزن تنها به حرف ساده است، اما شاگردان رنگرز با به دست آوردن این مهم کاری کردند که بقیه تیم‌ها عملاً دست‌ها را به علامت تسلیم بالا ببرند.
شاگردان رنگرز کاری کردند که با خیال راحت به تماشای کشتی‌های‌شان بنشینیم و تنها نگران قضاوت‌ها باشیم؛ قضاوت‌هایی که دیدیم در چند مورد چگونه حق بچه‌های ایران در آنها پایمال شد؛ قضاوت‌هایی که به جای کشتی‌گیران حریف مقابل به ملی‌پوشان ایران فن زد و افسوس که هیچ‌کس حتی رنگرز نمی‌توانست کاری کند. بیهوده نیست که رنگرز امروز برای احقاق حق شاگردانش متوسل به وزارت امور خارجه می‌شود و می‌گوید: «کمک کنید تا در کرسی‌های مؤثر اتحادیه جهانی کشتی و داوری آن جایگاهی مؤثر بگیریم تا خارج از تشک هم حرف برای گفتن داشته باشیم.»
حسن رنگرز با نوع تفکر خاص خودش بار دیگر به همه ما ثابت کرد از اعتماد به جوانان ضرر نمی‌کنیم. کشتی فرنگی ایران در حالی قهرمان جهان شد که پیش از این مسابقات تیم کشتی فرنگی جوانان هم به مقام قهرمانی جهان دست پیدا کرده بود، یعنی همان حرکت در مسیر درست، یعنی آینده‌نگری، یعنی اینکه قهرمان امروز نباید خودش را در حاشیه امنیت احساس کند و همین حالا هم با وجود کسب مدال جهانی و المپیک باید برای حفظ جایگاهش تلاش و مبارزه کند که اگر غفلت کند آن وقت باید پشت خط بماند و شاهد تلاش بقیه باشد.
بدون هیچ شکی آینده کشتی فرنگی ایران روشن است. این را می‌توان با وجود داشتن سرمربی با دانشی، چون رنگرز و کشتی‌گیران جوان و نوجوانی که منتظر رسیدن نوبت‌شان برای حضور در تیم ملی هستند، گفت؛ تیمی که تا سال‌ها می‌توان از افتخارآفرینی‌ها و پیروزی‌هایش نوشت؛ تیمی که یک الگوی مناسب برای بقیه تیم‌ها حتی در رشته‌های دیگر است؛ تیمی که ثابت کرد می‌توان بدون خرج زیاد و میلیاردی، دلاری و یورویی هم موفق بود و با جام برگشت.
