جوان آنلاین: همه‌ی مردم و ستاد‌های مردمی غدیر منتظر روز موعود، روز عید الله الاکبر بودند تا با برپایی جشن و شادپیمایی کیلومتری، عید غدیر را گرامی بدارند و به جهانیان گوشه‌ای از سفره‌داری شیعیان را مخابره کنند، ولی خبری ناگوار از شهادت مردم، نخبگان علمی، فرماندهان و سرداران سپاه همه را در یک تکانه و شوک فرو برد. تکانه‌ای که مشابهش را در چهل و چند سال گذشته بسیار تجربه کرده بودیم و اکنون بعد از گذشت سال‌ها و با اتّکا به رهبری معظم انقلاب (حفظه الله) که در کسوت فرماندهی کل قوّا هستند، دستوراتی صادر کردند که در کمتر از ۲۴ ساعت فرماندهان جایگزین اعلام و آماده‌ی خدمت شدند و به حق تکیّه‌گاه و پشتوانه‌ی خوب و محکمی برای امامِ امّت و مردم غیور و قهرمان بودند و هم فرماندهانی شجاع و با تدبیر برای نیرو‌های مسلح کشورمان. طوری که مردم بصیر و ولایت‌مدار، فارغ از جنگ و ترس از بمباران، شادپیمایی و جشن روز عید غدیر را با یاد و جای خالی شهدای حمله‌ی صهیونی برگذار کردند.
یادداشتی که بنده نوشته بودم و مربوط می‌شد به وعده صادق ۱: «همراه بودن با سرداران رشید و سرافراز کشورمان سرلشکر سلامی، سردار باقری و یا سردار حاجی زاده یا امثال این عزیزان که کم هم نیستند علاوه بر اینکه ویترین زیبا و کاملی از دوران مقدس را به نمایش میگذارند با همان ایمان، جدیت و پشت کار ادامه دهنده‌ی راه دوستان شهیدشان هستند که این نمونه‌ی بارزی از زنده نگه داشتن یاد و نامشان می‌باشد» حالا چه کسی فکرش را می‌کرد که این عزیزان یاد شده به یاران شهیدشان پیوستند، البته که مزد مجاهدت‌ها را در این دنیا گرفتند ولی قلب و دل ما ملت را بدرد آوردند و به حُرمت خون مبارکشان رویش‌های جدید انقلاب اسلامی از تمام آحاد ملت متبلور شد و آثار و برکات زیادی از جمله: اتحاد و همبستگی، پشتیبانی از ولایت فقیه و سپاهیان جان بر کف را برای کشور و نظام مقدس به ارمغان آورد.
بار دیگر در ایام ۱۲ روزه‌ی جنگ تحمیلی با صهیونیست به مردم و ملت شریف ایران ثابت شد که مقام معظم رهبری همانند روز‌های آغازین جنگ ۸ ساله چه بسا با اقتدار و صلابت و تجربه‌ی بیشتر در اتاق فرماندهی جنگ، نه‌تنها کلِ قوای نظامی و انتظامی را رهبری کرد، بلکه ذرّه‌ای از حق مسلّم مردم که از حمله‌ی بزدلانه‌ی رژیم در شب ۲۳ خرداد ۱۴۰۴ شروع شده بود عقب نشینی نکرد و به عمل نشان دادند که اگر شروع کننده باشند، قطعاً پایان دهنده نیستند و ما تعیین می‌کنیم و جهانیان این ادعای رهبر ایران را با شلیک موشک‌های نه‌چندان پیشرفته و جدید ساخت داخل در برابر تسلیحات فوق پیشرفته و اجاره‌ای رژیم غاصب و کودک‌کش صهیونی نظاره کردند که چگونه موشک‌ها از آن همه گنبد تبلیغاتی گذشته و به اهداف مشخص شده اصابت می‌کردند. چراکه جنگ با اسلحه پیش نمی‌رود، جنگ با قدم‌های مردان با ایمان پیش می‌رود. سلاح‌ها جامد هستند و روحی ندارند، جنگ را ایمان راسخ و قلب‌های مطمئنی که دل در گرو عهد خداوند بسته‌اند اداره می‌کند نه دل‌های مضطرب. خداوند متعال راهی برای غلبه‌ی کفّار بر مسلمانان قرار نداده و محکوم به شکست هستند، شکستی که شاید برای ما هزینه‌هایی از قبیل شهادت عزیزانمان به همراه داشته باشد، اما راه همین‌قدر مشخص است: «فَاسْتَقِمْ کَمَا أُمِرْتَ | همان‌گونه که فرمان یافته‌ای استقامت کن»
دگر‌بار و در این جنگ تحمیلی توطئه‌ی دشمنان حضرت آقا و ایران نقش بر آب شد. دسیسه‌ای که می‌گفتند رهبر ایران فقط رهبر دینی است و علاوه بر اینکه نگاه ملّی ندارد، حتی قدرت حفظ مالکیّت سرزمین و تمامیّت ارضی در مقابله با دشمنان وطن را ندارد ولی هم بر مخالفان خارج نشین و هم بر همه‌ی ملّت عزیز ایران در این بحبوحه و اثنا ادعای ملی‌گرا نبودن حضرت آیت الله خامنه‌ای (مدظله العالی) ثابت شد که نه‌تنها با قدرت تمام با نگاهی ملی از سرزمین و مردمانمان مانند یک پدری دلسوز محافظت کرد، بلکه با هر بار حمله به ایران پاسخ کوبنده‌تر و سخت‌تر داده می‌شد تا جایی که فرمودند: بیچاره‌تان می‌کنیم و الحق که به آن نقطه رسیدند.
مقام معظم رهبری حتی با حضور سر‌زده و بی خبر خود در مراسم روضه‌ی شب‌های محرم که سال‌هاست در حسینه‌ی امام خمینی (ره) اقامه می‌کنند، از مدّاح مراسم درخواست کرد تا شعری را که برای ایران و ایّام دفاع مقدّس ۱۲ روزه سروده بود را بخواند و این نشانه‌ای دیگر است از دیدگاه رهبر به اجتماعات مذهبی که هیئت‌ها و اقامه کنندگان عزا، ملّی مذهبی برگذار کنند.
حالا و بعد از قطع آتش مقطعی بین ایران و رژیم غاصب صهیونی، وقت بیشتری داریم که علاوه بر حفظ آمادگی نظامی و همدلی و همبستگی بوجود آمده به دست‌آورد‌های این جنگ تحمیلی از جمله اتحاد و اطمینان به رهبری جامعه بپردازیم و این فرموده‌ی امام عظیم الشأن و راحلمان را تجزیه و تحلیل کنیم و ترویج بدهیم که فرمودند: «پشتیبان ولایت فقیه باشید تا به مملکت شما آسیبی نرسد»
