جوان آنلاین: عملیات بیت‌المقدس ۷ که در اواخر خرداد سال ۶۷ انجام گرفت، آخرین عملیات بزرگ آفندی ایران بود که مقدمات آماده‌سازی آن ۳۷ سال پیش در چنین روز‌هایی انجام می‌گرفت. بیت المقدس ۷ در واقع واکنشی به تک عراق در شلمچه بود که روز چهارم خرداد ۶۷ انجام گرفت و طی چند ساعت باعث از دست رفتن متصرفات ایران در عملیات کربلای ۵ شد؛ بنابراین ایران تصمیم گرفت طی عملیات بیت المقدس ۷ مناطق از دست رفته را دوباره پس بگیرد. مروری به شرایط آن روز‌های جنگ تحمیلی می‌اندازیم.
خرداد پرالتهاب
در خرداد سال ۶۷ جبهه‌های جنگ در جنوب کشور تحولات بسیاری را شاهد بودند. مرز شلمچه که از مهم‌ترین خطوط مرزی بین ایران و عراق بود، چهارم خرداد با هجوم گسترده یگان‌های زرهی دشمن رو به رو شد. ایران در زمستان سال ۶۵ و در جریان عملیات کربلای ۵ توانسته بود دژ عراق در شلمچه را بشکند و چند کیلومتر به داخل خاک این کشور نفوذ کند. تک کربلای ۵ بزرگ‌ترین خطری بود که ایران در طول جنگ برای شهر مهم و استراتژیک بصره ایجاد کرده بود؛ بنابراین بیش از دو ماه، ایران و عراق در منطقه شلمچه جنگیدند تا نهایتاً نیرو‌های ایرانی در حومه بصره متوقف شدند. ایران تا خرداد سال ۶۷ در مناطق متصرفی خود در شلمچه ماند تا اینکه عراق در چهارم خرداد در حمله‌ای گسترده، مناطق از دست رفته را بازپس گرفت.
لزوم پاسخ به دشمن
بعد از اینکه عراق توانست مناطق متصرف شده ایران در شلمچه را پس بگیرد، فرماندهان ایرانی تصمیم گرفتند هر طور شده دوباره نیرو‌های دشمن را پس بزنند و دستاورد‌های کربلای ۵ را احیا کنند؛ لذا به سرعت مقدمات انجام عملیات بزرگ بیت المقدس ۷ در خلال روز‌های گرم خرداد ۱۳۶۷ اندیشیده شد. ایران باید قبل از اینکه عراق مواضع خود را در شلمچه مستحکم می‌کرد، دوباره به آنها یورش می‌برد. در واقع بیت‌المقدس ۷ هرچند یک عملیات آفندی (هجومی) بود، ولی در پاسخ به حمله روز چهارم خرداد عراق صورت می‌گرفت و از این حیث می‌توان بیت المقدس ۷ را یک ضد حمله نیز به شمار آورد. نهایتاً پس از چند روز مأموریت شناسایی و طرح‌ریزی چگونگی انجام عملیات، بیت‌المقدس ۷ در روز ۲۳ خرداد ۱۳۶۷ آغاز شد.
پیشروی سریع
با شروع عملیات هرچند نیرو‌های دشمن درآمادگی به سرمی بردند و حتی قبل از شروع عملیات شروع به ریختن آتش سنگین روی نیرو‌های ایرانی کردند، اما رزمندگان توانستند پیشروی سریعی در برخی از نقاط داشته باشند. این پیشروی به عمق خطوط دشمن باعث شد امیدواری‌هایی به جهت بازپس‌گیری مناطق از دست رفته ایجاد شود، اما نهایتاً به دلیل هوشیاری دشمن، عمق منطقه عملیاتی، سختی تدارکات و پیشتیبانی از نیرو‌های عمل‌کننده، گرمای بسیار شدید هوا و همین طور عدم الحاق تمامی یگان‌ها، بعد از دو روز که از آغاز عملیات می‌گذشت، فرماندهان تصمیم به اتمام آن و بازگشت نیرو‌ها دادند؛ بنابراین نیرو‌هایی که به عمق دشمن رفته بودند، به سرعت بازگشتند و عملیات بیت‌المقدس ۷ بدون دست یافتن به اهداف از پیش تعیین شده به اتمام رسید. هرچند که در این عملیات، ایران نشان داد که همچنان قدرت تهاجمی خود را حفظ کرده است و از سوی دیگر، نیرو‌های دشمن تلفات بسیاری را شامل شدند که منجر شد تا مدتی از عملیات آفندی آنها جلوگیر شود.
