جوان آنلاین: مرتضی فنونی‌زاده در واکنش به شکست تیم ملی فوتبال مقابل قطر در رقابت‌های مقدماتی جام جهانی ۲۰۲۶، اظهار داشت: صادقانه بگویم، متأسفم برای هم‌وطنانی که نشستن و این افتضاح فوتبالی مقابل قطر را تماشا کردند. باز هم مقابل تیمی عربی نتوانستیم نشان بدهیم که فوتبال ایران، که روزی در آسیا آقایی می‌کرد، هنوز حرفی برای گفتن دارد.
به گزارش تسنیم، وی ادامه داد: با وجود شروع نسبتاً تهاجمی تیم ایران و تلاش برای فشار آوردن به دفاع قطر، باز هم شاهد حملات کورکورانه و دل‌بستن به اوت‌های دستی و ضربات ایستگاهی بودیم. این سبک بازی هیچ روزنه‌ای از امید را برایمان باز نکرد. کاش برق‌ها می‌رفت و این بازی را نمی‌دیدیم.
پیشکسوت فوتبال ایران در ادامه تصریح کرد: تیم ما فوق‌العاده مسن بود. برخی بازیکنان اگرچه در لیگ درخشیده‌اند، اما واقعاً شایسته حضور در ترکیب اصلی تیم ملی نبودند. اشتباه بزرگ میلاد، که بعد از گرفتن کارت زرد اول، بی‌احتیاطی کرد و کارت زرد دوم را گرفت، باعث شد تیم ما عملاً ده نفره شود. درست ۲ - ۳ دقیقه بعد هم از همان جناح چپ، گل قطر به ثمر رسید.
فنونی‌زاده در ادامه در ارتباط با این موضوع عنوان کرد: متأسفانه کادر فنی همچنان به سیستم نخ‌نمای کی‌روش و بازی با ۲ هافبک دفاعی دل بسته است. حتی در نیمه دوم با تعویض کریمی و ورود روزبه چشمی، دقیقاً همان سیستم قدیمی را ادامه دادند. در حالیکه صعود ما قطعی شده بود و می‌توانستیم هجومی‌تر بازی کنیم، انتظار داشتیم از بازیکنی مثل شهریار در نیمه دوم استفاده شود و بازی مستقیم‌تری از جناحین ببینیم.
وی در ادامه متذکر شد: ورود سامان قدوس کمی به تیم جان داد، اما واقعیت این است که زورمان به قطر نرسید. ژاپن اگر به استرالیا ببازد، حداقل ۵۰ درصد تیمش را جوان کرده، اما ما نه تنها نتیجه را واگذار کردیم، بلکه جوان‌هایی که با آنها به برد رسیده بودیم هم به‌خوبی بازی داده نشدند. اگر تصمیمات جدی و مثبتی در تیم ملی گرفته نشود، مطمئن باشید که در جام جهانی ۲۰۲۶ تبدیل به زنگ تفریح تیم‌های دیگر می‌شویم. تیمی که داعیه‌دار قدرت در آسیاست، نباید در عرض یک سال، ۲ بار مقابل تیمی در دوحه ببازد که اگرچه زیرساخت‌های خوبی دارد، اما جزو ۵ تیم برتر قاره نیست.
فنونی‌زاده در پایان خاطرنشان کرد: تنها راه نجات تیم ملی، پوست‌اندازی و تغییرات جدی در کادر فنی است. همان‌طور که دیدیم، فرناندز اسپانیایی قطر را قهرمان آسیا کرد، اما پس از افت تیم، جایش را به لوپتگی دادند. اگر نمی‌خواهیم در جام‌جهانی ۲۰۲۶ کیسه‌بوکس رقبا باشیم، باید جوانان باکیفیت و با تجربه را جایگزین کنیم. تیم ملی ارث پدر کسی نیست. متعلق به ۸۵ میلیون ایرانی است که با پیروزی‌هایش شاد و با شکست‌هایش غمگین می‌شوند. امیدوارم این تیم دوباره به مسیر افتخار برگردد.
