با عدم استقبال از طرح «ویتکاف» برای برقراری آتش‌بس در غزه، بار دیگر ابتکارعمل به دست بازیگران منطقه‌ای افتاده است. در این میان، مصر و قطر که پیش‌تر نیز در مذاکرات غیرمستقیم میان حماس و اسرائیل نقش کلیدی داشتند، این بار با طرحی جدید و تعدیل شده وارد میدان شده‌اند تا شاید راهی برای پایان دادن به بحران خونین غزه بیابند.
با تشدید جنایات رژیم صهیونیستی در غزه و افزایش تلفات غیرنظامیان، بحران انسانی در این منطقه به مرحله‌ای فاجعه‌بار رسیده است. در واکنش به این وضعیت وخیم، بازیگران میانجی از جمله مصر و قطر تلاش‌ها برای حصول توافق آتش‌بس را سرعت بخشیده‌اند. به گزارش الجزیره، قطر و مصر تلاش می‌کنند شکاف‌ها میان حماس و رژیم صهیونیستی را بر اساس پیشنهادی که از سوی فرستاده امریکا به خاورمیانه ارائه شده پر کنند. بر این اساس، در بیانیه‌ای مشترک، دو کشور تأیید کردند با امریکا هماهنگ هستند و از طرف‌های درگیر خواستند که با مسئولیت‌پذیری وارد مذاکرات غیرمستقیم شوند تا به جنگ پایان دهند. بر اساس این پیشنهاد، یک آتش‌بس ۶۰ روزه در نظر گرفته شده که می‌تواند به آتش‌بس دائمی منجر شود. همچنین ورود کمک‌های بشردوستانه و بازگشایی گذرگاه‌ها بخشی از این طرح است. هدف از این توافق، کاهش بحران انسانی در غزه و آغاز بازسازی کامل است. این طرح طبق نقشه راهی است که در نشست اتحادیه عرب در قاهره در ماه مارس تصویب شد. تلاش‌های قبلی برای برقراری آتش‌بس، بار‌ها به دلیل مخالفت تل‌آویو با برخی شروط کلیدی شکست خورده‌اند. در دور‌های پیشین مذاکرات با میانجیگری قطر، مصر و امریکا، اسرائیل از تعهدات خود در خصوص توقف دائمی جنگ و خروج کامل نیروهایش از غزه عقب‌نشینی کرد.
گروه‌های مقاومت با اینکه نسبت به طرح‌های آتش‌بس از خود انعطاف نشان داده‌اند، اما حاضر نیستند تسلیم خواسته دشمن صهیونیستی شوند و موضوعاتی مانند خروج کامل نظامیان صهیونیست از غزه، ارسال کمک‌های بشردوستانه و همچنین عدم مذاکره درباره خلع سلاح را به عنوان خطوط قرمز خود ترسیم کرده‌اند.
پیشنهاد جدید مصر و قطر پس از آن ارائه شد که طرح استیو ویتکاف، نماینده ویژه رئیس‌جمهور امریکا در امور خاورمیانه، به دلیل اینکه جانبدارانه و به نفع صهیونیست‌ها بود، از سوی فلسطینیان با استقبال روبه‌رو نشد و رهبران حماس خواستار اصلاحاتی در این طرح شده بودند که ویتکاف آن را رد کرد. بنابراین، طرح ویتکاف به نوعی به بن‌بست خورد و نتوانست درگیری‌های غزه را متوقف کند و به همین دلیل مصر و قطر دوباره ابتکارعمل را به دست گرفته‌اند تا شاید بتوانند گرهی از این بحران منطقه‌ای بگشایند. با این حال، اصرار مقامات تل‌آویو به ادامه جنگ در غزه تا نابودی کامل حماس و کوچ فلسطینیان، چشم‌انداز هرگونه راهکار سیاسی برای توقف درگیری‌ها را تیره و تار کرده است و صهیونیست‌ها نیز به نتایج مذاکرات آتش‌بس خوش‌بین نیستند. روزنامه معاریو دیروز در گزارشی به نقل از گرشون باسکین مذاکره‌کننده سابق صهیونیست گفت: «مواضع اخیر اسرائیل و حماس نشان می‌دهد که آنها فاصله زیادی با یکدیگر دارند و در شرایط کنونی امکان دستیابی به یک توافق وجود ندارد». به گفته باسکین، «تنها راهی که می‌توان به این جنگ پایان داد و تمام اسرا را به خانه بازگرداند و اسرای فلسطینی نیز آزاد شوند، آن است که ترامپ به نتانیاهو دستور دهد که به جنگ پایان داده و توافق را امضا کند چرا که به نظر می‌رسد تا این لحظه هیچ توافق واقعی روی میز وجود ندارد و مذاکرات ادامه‌دار بی‌فایده خواهد بود.»
جنون صهیونیست‌ها در غزه
با اینکه میانجیگران تلاش می‌کنند به نسل‌کشی در غزه پایان دهند، ارتش اشغالگر بدون توجه به هشدار‌های جهانی دامنه جنایات خود را تشدید کرده است. به گزارش خبرگزاری شهاب، جنگنده‌های صهیونیستی دیروز مناطق مختلف غزه را به شدت بمباران کردند. خان‌یونس و شمال و مرکز غزه کانون اصلی حملات رژیم صهیونیستی بود. منازل مسکونی در شهرک القراره در شمال شرق خان‌یونس نیز هدف انفجار‌های عمدی ارتش قرار گرفت. منطقه دیرالبلح در مرکز غزه نیز سه بار هدف حملات جنگنده‌های رژیم صهیونیستی قرار گرفت. در این حملات صهیونیست‌ها مسجد الانصار را با سه موشک تخریب کردند. توپخانه‌های رژیم صهیونیستی نیز اطراف منطقه الصفطاوی در شمال شهر غزه را هدف حملات خود قرار دادند. شیخ رضوان واقع در شمال شهر غزه از دیگر مناطقی بود که هدف حملات جنگنده‌های رژیم صهیونیستی قرار گرفت. همه این جنایت‌ها تنها در مدت ۱۵ دقیقه انجام شد و نشان می‌دهد که ارتش اشغالگر دست به جنون زده تا به هر نحوی شده فلسطینیان را به دادن امتیازات بیشتر در میز مذاکره و فرار از غزه وادار کند. از سوی دیگر، وزارت بهداشت فلسطین نیز دیروز از تخریب بیمارستان «نوره الکعبی» مخصوص بیماران کلیوی خبر داد و تأکید کرد این اقدام بیماران دیالیزی را با فاجعه روبه‌رو می‌کند. در این بیانیه تأکید شده است ۴۱ درصد از بیماران نارسایی کلیوی در طول جنگ، به دلیل محرومیت از دسترسی به مراکز دیالیز و تخریب بخش‌های تخصصی آنها، جان خود را از دست داده‌اند.
