جوان آنلاین: ایران سرشار از استعداد‌ها و نابغه‌هایی است که در اقصی نقاط آن در حال تحصیل علم و زندگی هستند. گذری به شهرستان‌ها و روستا‌ها نشان می‌دهد می‌توان با بهره‌مندی از این ظرفیت‌ها و قدرت‌ها ایران را متحول نمود و جامه عمل به تن هرآنچه ناشدنی است، کرد. اما حقیقت این است که استعداد‌های درخشان نیازمند حمایت و برنامه‌ریزی برای قرارگرفتن در مسیر اصلی هستند. ابتدا باید نیاز‌های کشور در عرصه‌های مختلف را مشخص و سپس برای حرکت این نابغه‌ها ریل‌گذاری کرد. امیرحسین یکی از مخترعان کوچک ایران است که دست به کار‌های بزرگ زده است. با روحیه لطیفش شعر و داستان می‌گوید و در فیزیک و ریاضی غوغا می‌کند و روبات امدادگر و دستگاه پرتونگار لیزری می‌سازد.
از شعر و رمان تا فیزیک کوانتوم و علم روباتیک در نوجوان کرمانشاهی جمع شده است. امیرحسین آهی، دانش‌آموز فعالی است که حالا به عنوان پسر بسیجی نخبه مطرح و چندین بار در مناسبات مختلف و برنامه‌های گوناگون از او تقدیر شده است. این نابغه نوجوان ایده‌های خلاقانه‌ای دارد که اساتید برجسته دانشگاه هم آن‌ها را تأیید و تحسین کرده‌اند.
از سرودن شعر تا ساخت روبات
امیرحسین آهی بسیجی فعال و یکی از بهترین‌های استان کرمانشاه است که از هوش سرشار و نبوغ خاصی برخوردار است. او به رغم سن پایین و زندگی در منطقه‌ای که از امکانات خاصی برخوردار نبوده و از کمبود‌های بسیاری رنج می‌برد، با اتکا به استعداد خارق‌العاده و حمایت‌های خانواده‌اش توانسته است معلومات بسیاری را فرا بگیرد و به یاری ذهن خلاقش دست به ابداعات چشمگیری بزند.
این پسر بسیجی، نظریات و ایده‌های جالبی به ویژه در حوزه علم فیزیک دارد و به شدت به این رشته علاقه‌مند است. او دنیا را از دریچه خاصی می‌نگرد و دقت فراوانی نسبت به اتفاقات و وقایع پیرامونش دارد و با ادبیاتی قوی و دلنشین صحبت می‌کند که می‌تواند برای همگان جذاب باشد.
پسر خلاق و مبتکر، نوآوری‌های جالبی هم دارد. او توانسته است یک روبات امدادگر و یک دستگاه پرتونگار لیزری که توانایی ضعیف کردن ویروس‌ها را دارد، بسازد.
سرودن شعر نو که بسیاری از آن‌ها در مطبوعات چاپ شده است، نوشتن یک داستان بلند که به گفته پدرش یک فصل آن هم به اتمام رسیده، بخشی از استعداد شگرف این بسیجی کرمانشاهی است.
امیرحسین در جشنواره ملی ابوریحان هم حائز رتبه برتر شده و تقدیرنامه‌های زیادی هم در زمینه فیزیک و ادبیات گرفته است. چندی پیش بود که او به عنوان نخبه بسیجی از سوی مشاور علمی و فناوری فرمانده سپاه پاسداران انقلاب اسلامی معرفی شد و در دانشگاه رازی مورد تقدیر قرار گرفت.
تمام داستان‌ها ثبت هستند
پدر امیرحسین در مورد اینکه از چه زمانی متوجه استعداد خاص پسرش شد، می‌گوید: «در سن چهار، پنج سالگی متوجه شدیم امیرحسین در خلوت با خودش حرف‌هایی می‌زند. ما آن حرف‌ها را نوشتیم و به آقای «حساس» در روزنامه باختر نشان دادیم که موجب شگفتی ایشان شد و گفتند این شعر‌ها سبک دارد و محال است یک بچه این اشعار را گفته باشد. او بعداً اشعار امیرحسین را در روزنامه به چاپ رساند. بعد از آن امیرحسین شروع به داستان‌نویسی کرد؛ داستان‌هایی که به طرز باورنکردنی دارای ادبیاتی خاص و پخته بود. برای ما همیشه جای سؤال بود که او چطور می‌تواند اینقدر خوب با کلمات بازی کند.»
آقای آهی ادامه می‌دهد: «امیرحسین داستان‌ها و شعر‌های بسیار زیادی گفته که من و مادرش همه آن‌ها را تایپ کردیم ولی هنوز غیر از چند مورد که در روزنامه‌های محلی چاپ شده در جای دیگری از آن‌ها استفاده نشده است.»
او به زمان ورود پسرش به دنیای علم و دانش هم گریزی می‌زند و می‌گوید: «در واقع نقطه عطف و تولد امیرحسین زمانی بود که یکی از آشنایان یک کیت روبات به او هدیه داد و بعد از ساخت آن روبات، امیرحسین به طرز عجیبی متحول شد و شروع به ساخت روبات و ارائه طرح و ایده در این زمینه کرد. ما ساخته‌های پسرمان را به آموزش و پرورش بردیم و آن‌ها خوششان آمد و برایش نمایشگاهی برگزار کردند که با استقبال بسیار خوبی مواجه شد. امیرحسین در یکی از نمایشگاه‌ها، یک دستگاه لیزر دید و تصمیم گرفت مشابه آن را بسازد و ساخت. آن دستگاه یک کاربرد داشت ولی دستگاه لیزر ساخت امیرحسین دو کاربرد دارد.»
خود امیر حسین در باره دستگاه لیزری که ساخته است توضیح می‌دهد: «شما با دستگاه شکست نور برای هر طیف رنگی که مقابل نور این لیزر قرار می‌گیرد و اتفاقاتی را که در آن رخ می‌دهد می‌توانید ببینید. به خاطر طول موج و امواج گوناگون، تغییرات طیف‌های رنگ مختلف هم متفاوت خواهد بود. کارکرد دیگر این دستگاه، بیوشیمی است که می‌توانیم به وسیله لیزر میکروب‌ها را ضعیف کنیم و کلاً از بین ببریم. این دستگاه در تولید سرم نیز کاربرد دارد.»
برای ثبت اختراعات پول نداریم
وقتی درباره اختراعات امیرحسین و ثبت آن‌ها سؤال می‌کنیم، پدرش می‌گوید: «متأسفانه هیچ‌کدام از اختراعات امیرحسین ثبت نشده است و این کار هزینه‌های زیادی در بر دارد. ما هر جا می‌رویم فقط یک حرف می‌شنویم، ولش کنید، بگذارید بچگی کند. حالا سؤال من این است مگر ما چند نفر مثل امیرحسین در این شهر داریم؟ یعنی ما با دست خودمان فرصت‌ها و استعداد‌ها را باید نابود کنیم. اینکه دستاوردی اختراع محسوب شود، یعنی از قبل وجود نداشته. این یک بحث است و ثبت آن بحث دیگری است.»
از او می‌پرسیم، آیا کارشناس یا مرجعی آمده که بگوید «این ساخته امیرحسین یک اختراع محسوب می‌شود؟» و آقای آهی تأکید می‌کند: «بله، بعضی از افراد دانشگاهی اصرار دارند باید دستاورد‌های امیرحسین را به عنوان اختراع ثبت کرد. امیرحسین سه سال قبل در جشنواره جابر بن حیان برگزیده کشوری شد و تاکنون بار‌ها در جشنواره‌های استانی مقام کسب کرده است. او چیز‌های بسیار زیادی ساخته است؛ از جمله دستگاه شبیه‌ساز زلزله، دستگاه تشخیص انحراف نور، پرتونگار لیزری، دستگاه ترکیب نور، روبات‌های مسیریاب و آتش‌نشان و...»
پدر امیرحسین به طرح‌ها و ایده‌هایی که پسرش در مورد آن‌ها صحبت می‌کند یا در حال کار روی آنهاست، اشاره می‌کند و می‌گوید: «او طرح‌ها و نظریه‌های زیادی دارد و مدام در حال ایده‌پردازی است. امیرحسین یک ایده بسیار خوب دارد که در حال حاضر روی آن کار می‌کند ولی به توصیه بعضی از افراد الان نمی‌توانم درباره‌اش توضیح دهم و قرار شده است این موضوع را با افراد متخصصی از کشور «کره جنوبی» در میان بگذاریم و با آن‌ها مشورت کنیم.
پسرم از کلاس اول معادلات و فرمول‌های طولانی را حل می‌کرد و تنها پیشنهاد معلمان این بود که او را در مدرسه تیزهوشان ثبت‌نام کنیم و درسش را از کلاس ششم شروع کند. با این حال آن‌ها هیچ پیشنهاد بهتری برای استفاده از استعداد امیرحسین نداشتند و این پسر بر اساس برنامه‌های خانواده‌اش پیش رفته است.»
امیرحسین در مورد چالش‌هایش در مدرسه می‌گوید: «من مقداری از مدرسه زده شده‌ام، چون تقریباً تمام مطالبی را که سر کلاس‌ها مطرح می‌شود بلدم و این حوصله‌ام را سر می‌برد. گاهی اوقات برای اینکه به من خوش بگذرد، مطالبی را که بلدم در کلاس برای بچه‌ها توضیح می‌دهم ولی متأسفانه فقط تعداد کمی از دانش‌آموزان به حرف‌هایم گوش می‌دهند و متوجه صحبت‌های من نمی‌شوند. من این کار را می‌کنم، چون حضرت علی (ع) می‌فرمایند: زکات علم، یاد دادن آن است.»
پدر امیرحسین در باره اینکه آیا راهی برای ادامه تحصیل فرزندتان از طرق دیگر پیدا نکرده‌اید، می‌گوید: «در کرمانشاه این مسیر بسته است. ما هر جا رفتیم به بن بست خوردیم و به بهانه‌های مختلف ما را رد کردند. نهایت حمایتشان در حد یک ماشاء‌الله و آفرین گفتن بود. ما به این چیز‌ها احتیاج نداریم. حتی کمک مالی هم نمی‌خواهیم. من نمی‌توانم امیرحسین را آموزش دهم، توانش را ندارم. او سؤالاتی می‌پرسد که من به سختی می‌توانم پاسخ آن را بیابم و این یعنی پسرم بیش از هر چیز به یک استاد نیاز دارد.»
آقای آهی به تماس‌هایشان با دانشگاه‌های مختلف هم اشاره و تصریح می‌کند: «ما با دانشگاه رازی، دانشگاه صنعتی شریف و جهاد دانشگاهی ارتباط برقرار کردیم. در یکی از این دانشگاه‌ها گفتند او بیشتر از یک دانشجوی فوق‌لیسانس بلد است و ما چیزی نداریم که به او یاد بدهیم.»
کسب مقام در جشنواره‌های بزرگ
امیرحسین در جشنواره استانی «جابر‌بن‌حیان» استان کرمانشاه و جشنواره هویت کودکان ایرانی در یزد مقام کسب کرد و چند سال قبل به علت پایین بودن سن امیرحسین اجازه ندادند او در جشنواره کشوری جابر بن حیان شرکت کند ولی پارسال توانست در این جشنواره شرکت کند و به دلیل ساخت روبات کاوشگر، یکی از برگزیدگان جشنواره شد.
امیرحسین در باره این روبات کاوشگر توضیح می‌دهد: «این روبات می‌تواند زیر آوار حرکت کند و به مصدومان کمک‌های اولیه برساند. این روبات مجهز به یک سنسور است که در تاریکی تمام چراغ‌هایش روشن می‌شود و دوربین و سنسور صوتی دوطرفه دارد و در حال اضافه کردن امکان برقراری ارتباط بین مصدوم و امدادگران به این روبات هستم.»
این بسیجی مخترع در مورد اینکه می‌خواهد در آینده چه کاره شود، می‌گوید: «برایم فرقی ندارد؛ نه پول برایم مهم است و نه شهرت، فقط دوست دارم کاری کنم که به درد مردم بخورد. می‌خواهم یک فیزیکدان شوم که بتوانم دستگاه‌های مختلف پزشکی بسازم و فناوری‌هایی مثل ساخت ماهواره‌ها را کسب کنم تا بتوانم با توجه به زیاد شدن جمعیت و افزایش جنگ‌ها، یک سیاره دیگری برای زندگی کردن انسان‌ها پیدا کنم.»
امیرحسین که یک پهپاد ساخته است، در باره این اختراعش توضیح می‌دهد: «یک پهپاد ساخته‌ام که سرعتی است و جزو پهپاد‌های تیغه‌ای به شمار می‌آید. پهپاد دیگری در دست ساخت دارم که در نوع خود در جهان کمیاب است و از سفره‌ماهی الگو گرفته‌ام. این پهپاد قدرتی است و دو موتور دارد و برای فیلمبرداری از محل اتفاقات و حوادث مناسب است.»
پدر امیرحسین در مورد اینکه چقدر در ساخت دستگاه‌ها به پسرش کمک می‌کند، می‌گوید: «امیرحسین ایده می‌دهد و من مجبورم بروم هزینه و تحقیق و جواب سؤالاتش را پیدا کنم. من در ابتدای کار‌ها اجازه می‌دهم خودش هر کاری می‌خواهد انجام دهد، ولی در ادامه کار‌ها برای حفظ سلامتی‌اش کار‌های سخت و خطرناک مثل دریل‌کاری یا کار‌هایی را که با برق مستقیم سر و کار دارد خودم انجام می‌دهم. من توقع دارم در کرمانشاه جایی باشد که بچه‌های با استعداد را پرورش دهند و افکارشان را پردازش و از آن‌ها حمایت و به درستی هدایتشان کنند. در باره امیرحسین تنها توقعم این است که کسی باشد که به خوبی او را آموزش دهد.»
۱۴۰ دانش‌آموز نخبه تحت حمایت امداد
در کنار بسیج، سازمان‌ها و نهاد‌های دیگر هم برنامه‌هایی در جهت حمایت از نوجوانان نخبه و مخترع دارند. به عنوان مثال بر اساس توافقات انجام شده میان کمیته امداد، وزارت آموزش و پرورش و بنیاد نیکوکاری فرهنگی حاج اکبر ابراهیمی، طرح نخبه منتخب با هدف حمایت از دانش‌آموزان مستعد تحت حمایت انجام می‌شود.
این خبر را کمیته امداد امام خمینی (ره) اعلام کرده که با اجرای طرح «نخبه منتخب» که با همکاری این نهاد، وزارت آموزش و پرورش و بنیاد نیکوکاری حاج اکبر ابراهیمی انجام می‌شود، ۱۴۰ نفر از دانش‌آموزان نخبه تحت حمایت واجد شرایط، به صورت همه‌جانبه و شبانه‌روزی مورد پشتیبانی قرار می‌گیرند.
بر اساس این گزارش، این طرح با اولویت سالانه ۴۰ دانش‌آموز و در قالب مدارس هیئت امنایی یا عام‌المنفعه به اجرا درخواهد آمد.
در این گزارش تأکید شده است تأمین منابع مالی، اداری و اعتباری، خدمات معیشتی، رفاهی، تفریحی و مشاوره مورد نیاز برای اجرای طرح نخبه منتخب برعهده بنیاد نیکوکاری و فرهنگی حاج اکبر ابراهیمی خواهد بود.
همچنین آموزش و پرورش شهرستان‌های تهران تأمین نیاز‌های پایه آموزشی و پرورشی را در قالب طرح نخبه منتخب بر عهده خواهند داشت.
این طرح از ابتدای سال تحصیلی ۱۴۰۴ - ۱۴۰۳ با هدف فراهم آوردن فرصت‌های برابر و عدالت اجتماعی، ایجاد نشاط علمی و رویداد‌های رقابتی به اجرا در خواهد آمد و تقویت ابعاد روحی و روانی، عاطفی و پیشگیری از بروز آسیب‌های اجتماعی در جامعه هدف، از دیگر اهداف اجرای طرح نخبه منتخب عنوان شده است.
