جوان آنلاین: کانال تلگرامی اشراق نوشت:
عملیات تروریستی انفجار پیجر‌های تعدادی از اعضای حزب‌الله و شهروندان غیرنظامی در لبنان، ضربه غافل‌گیرکننده‌ای بود. گرچه برای ارزیابی توفیق یا ناکامی اسرائیل از این عملیات، در نسبت با اهدافی که دارد، باید تأمل داشت.
اگر این عملیات، فی‌نفسه و بدون زمینه جنگ غزه در نظر گرفته می‌شد، از این جهت که بدون هیچ تلفاتی از سوی اسرائیل و حتی بدون پرتاب موشک یا پهپادی توانسته تعداد اندکی از اعضای حزب‌الله را ترور و تعداد بیشتری را مجروح نماید، موفقیت‌آمیز قلمداد می‌شد. اما آیا هدف اسرائیل در جنگ غزه که توقف جبهه شمالی و حتی وادارسازی حزب‌الله به عقب‌نشینی از مرز لبنان به سوی رود لیطانی است، محقق خواهد شد؟ به نظر نمی‌رسد که چنین باشد.
این عملیات اگر به هدف قطع ارتباط نیرو‌های حزب‌الله برای تسهیل یک نبرد فراگیر از سوی اسرائیل به لبنان طراحی شده باشد، می‌تواند یک عملیات موفقیت‌آمیز باشد. ولی از آن‌جا که عمده اعضای حزب‌الله که طی این عملیات مجروح شده‌اند، نیرو‌های خدماتی و بخش‌های اجتماعی این جنبش بوده‌اند، هدف را می‌توان شناسایی نیرو‌های حزب‌الله در بیمارستان‌ها، برای زمینه‌سازی جهت عملیات‌های تروریستی در آینده، تصور نمود و نه یک نبرد فراگیر.
علاوه بر این، یکی از اهداف اصلی اسرائیل را می‌توان رعب‌افکنی و سوژه اصلی را نه حزب‌الله، بلکه افکار عمومی لبنان قلمداد نمود. در واقع، نتانیاهو با این عملیات گسترده قصد دارد همان ایده‌ای که با بمباران و کشتار وسیع غیرنظامیان در غزه نسبت به حماس دنبال کرده، در سطحی پایین‌تر در لبنان پی بگیرد: شکاف بین جامعه و گروه‌های مقاومت، به واسطه آسیب به شهروندان غیرنظامی و القای این حس که تا وقتی مقاومت تداوم دارد، این حملات و آسیب‌ها نیز تداوم خواهد داشت.
نظرسنجی «اندیشکده واشنگتن برای سیاست خاورنزدیک» که ۱۴ نوامبر تا ۶ دسامبر ۲۰۲۳ با جامعه آماری ۱۰۰۰ نفر (از جمله ۳۶۶ مسیحی، ۲۹۳ اهل‌سنت و ۲۷۱ شیعه) برگزار شد، نشان می‌دهد ۷۹ درصد مردم لبنان؛ دیدگاه مثبتی به حماس دارند. علاوه بر اینکه ۸۳ درصد از شیعیان، ۳۷ درصد از اهل‌سنت و ۳۱ درصد از مسیحیان لبنان نیز عملیات حزب‌الله را مفید به حال مردم فلسطین دانسته‌اند.
حزب‌الله به پشتوانه همین حمایت عمومی، عملیات‌های خود را طوری طراحی نموده که ضمن پرهیز از یک نبرد فراگیر که آسیب‌های اقتصادی و تلفات غیرنظامی گسترده‌ای به دنبال داشته باشد، مناطق شمالی فلسطین اشغالی را تحت تهدید قرار داده و سکونت صهیونیست‌ها در این محدوده را تا اطلاع ثانوی، به تعویق بیندازد.
احتیاط حزب‌الله از ورود به یک نبرد گسترده‌تر از برآوردی نشأت می‌گیرد که در پرسش دیگری از آن نظرسنجی نمایان بود. این پرسش، ترجیح «مذاکره سیاسی» بر «راه‌حل نظامی» در مواجهه با اسرائیل بود که نتایج آن بدین ترتیب بوده است. شیعیان (۴۸ درصد بسیار مخالف، ۲۷ درصد تاحدی مخالف، ۱۴ درصد تاحدی موافق، ۱۱ درصد بسیار موافق) اهل‌سنت (۲۶ درصد بسیار مخالف، ۱۸ درصد تاحدی مخالف، ۱۸ درصد تاحدی موافق، ۳۸ درصد بسیار موافق) مسیحیان (۱۶ درصد بسیار مخالف، ۸ درصد تاحدی مخالف، ۳۳ درصد تاحدی موافق، ۴۲ درصد بسیار موافق، ۱ درصد بی‌پاسخ)
این داده‌ها تقریباً با آمار‌های یک مرکز افکارسنجی لبنانی به نام «المرکز الاستشاری للدراسات والتوثیق» نیز پشتیبانی می‌شود. نظرسنجی این مرکز در دسامبر ۲۰۲۳ از مردم لبنان نشان می‌دهد که با «عملیات علیه اسرائیل در محدوده مرزی» ۸۴ درصد شیعیان، ۵۰ درصد اهل‌سنت و ۲۴ درصد مسیحیان موافق هستند، ولی با «گشایش یک جبهه نبرد در جنوب لبنان» ۵۰ درصد شیعیان، ۳۳ درصد اهل‌سنت و تنها ۱۲ درصد مسیحیان موافق هستند.
احتمالاً این نگرانی در بین رهبران حزب‌الله وجود دارد که وقوع یک نبرد گسترده و آسیب جدی به اقتصاد کشور و کشتار غیرنظامیان توسط حکومت اسرائیل که نشان داده از هیچ جنایتی پرهیز ندارد، می‌تواند به تنش‌های فرقه‌ای در لبنان دامن زده و موقعیت اجتماعی جنبش حزب‌الله را به مخاطره بیندازد. به همین جهت در برابر ترور‌های فرماندهان این گروه ازجمله فوادشکر نیز به عملیات مرزی، ولی با اهداف دقیق‌تر و تسلیحات قوی‌تر، ادامه دادند.
به بیان دیگر، حزب‌الله ترجیح می‌دهد تنها در شرایطی قدم به وادی یک نبرد گسترده‌تر و ورود نیروی زمینی‌اش به مناطق اشغالی در شمال فلسطین نماید که اسرائیل، درصدد تهاجم به خاک لبنان و اشغال مناطق جنوبی این کشور برآید. در این صورت، ورود حزب‌الله به نبردی گسترده، برای اقشار مختلف و پیروان مذاهب دیگر نیز موجه‌تر جلوه خواهد کرد. امری که در سخنان جناب سیدحسن نصرالله، پس از انفجار پیجر‌ها در لبنان نیز نمود داشت.
