کار از احضار، تنبیه و محرومیت گذشته است. فوتبالی‌ها دیگر حتی از انتقاد هم گذشته‌اند و رسماً به یکدیگر فحش می‌دهند. فوتبالی که هر روز ابعاد تازه‌ای از جدیدترین پرونده فساد آن رو می‌شود، آدم‌هایش خیلی راحت با آبروی هم بازی می‌کنند. این روز‌ها فوتبالی‌ها هر وقت ببرند همه چیز خوب است، اما وقتی نتیجه چیزی نباشد که باب میل‌شان است، آن وقت همه چیز کثیف می‌شود، همه چیز فاسد است و تمام فوتبال را فساد گرفته است. این روز‌ها سرمربی یک تیم فقط خودش، تیمش و ملیجک‌های اطرافش را پاکان فوتبال می‌داند!
به‌زعم او فوتبال ایران تنها وقتی سالم است که تیم او نتیجه بگیرد و قهرمانی زمانی پاک به دست می‌آید که او و تیمش قهرمان شوند، در غیر این‌صورت همه چیز فاسد است. وقتی تیمش با اشتباهات مسلم داوری طی دو هفته پیش پیروز شد، همه چیز خوب بود، اما حالا همه چیز فاسد است. اینکه یک سرمربی بعد از کسب نتیجه ناامید‌کننده به جای اینکه ایراد‌های فنی خود را بگوید شروع به تخریب رقبا، رئیس فدراسیون، سازمان لیگ و داوران کند، تنها حکایت از آن دارد که فوتبال ایران به قهقرا رفته و در حال دست و پا زدن در منجلاب بی‌اخلاقی است. این اتفاق تنها مربوط به یک تیم هم نمی‌شود. هفته بعد که تیمی دیگر نتیجه نگیرد همین روند را طی می‌کند و آن‌ها که این هفته سروصدا به راه انداخته‌اند، ساکت می‌شوند.
البته در این میان نباید از اهمال و سستی ارکان اخلاقی و انضباطی فوتبال هم غافل شد، اگر آن روز که فلان مربی تنها برای دیده شدن در نشست خبری قبل از بازی تیمش همین اتهام‌ها را به همه وارد کرد، برخورد مناسبی صورت گرفته بود، امروز شاهد چنین فضایی نبودیم. اگر محرومیت‌های درستی اعمال می‌شد (۲۰ روز محرومیت) اینگونه همه با خیال راحت به هم نمی‌تاختند، آن‌ها که امروز سروصدا به راه انداخته‌اند و همه را متهم می‌کنند، سابقه روشنی در لیگ برتر دارند. امروز به اسم تیم پایتخت این کار را می‌کنند و سال‌های قبل در تیم‌های دیگر همین رفتار‌ها را انجام می‌دادند و تنها تفاوتش در این است که امروز بیشتر دیده می‌شوند. این دیگر مثل روز روشن است و همه می‌دانند که با چه قماشی طرف هستند.
جای تأسف است که بیت‌المال و پول مردم در روز‌هایی که والیبال، کشتی، پینگ‌پنگ، قایقرانی و بقیه برای رسیدن به المپیک و بالا بردن پرچم ایران تلاش می‌کنند، خرج عده‌ای بی‌اخلاق و فاسد شود، عده‌ای که یادمان نمی‌آید کی و کجا برایمان افتخار‌آفرینی کرده‌اند، اما تا جایی که ذهنمان یاری می‌کند خوب به یاد داریم که چگونه علیه کشور، نظام و مردم همصدا با رسانه‌ای معاند لگدپرانی کردند و برای آن‌ها دم تکان دادند. باز جای تأسف دارد که فوتبال ایران به چنین آدم‌هایی فرصت داد تا اینگونه امروز افسارگسیخته و لجام پاره کرده به همه بتازند.
امروز فوتبال نیازمند یک بازنگری اساسی است، فوتبال و فوتبالی باید ادب شوند. امروز یکی باید دهان فوتبالی‌ها را ببندد تا حداقل آلودگی صوتی ایجاد نکنند. یکی باید فوتبال را از دست فوتبالی‌ها نجات دهد.
