بازیگری که ورزشکار بودن او را حفظ کرده است

جوان آنلاین: حسن رضایی بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون ضمن اشاره به تازه‌ترین فعالیت‌های خود، به مرور خاطراتش از نقش خود در حدود ۱۷۰ فیلم و سریال پرداخت.
حسن رضایی، بازیگر باسابقه سینما و تلویزیون که مخاطبان سینما بیشتر او را به عنوان بازیگری پرجنب و جوش برای نقش‌های مکمل و دوم به خاطر می‌آورند، در تازه‌ترین گفت و گویی که انجام داده درباره روند فعالیت در سینما به عنوان بازیگر به مهر می‌گوید: دوست دارم اگر در کاری حضور پیدا می‌کنم، مخاطب از آن راضی باشد و اینگونه نباشد که از من سؤال کند، چرا در این فیلم بازی کردی و آیا به پولش نیاز داشتی؟ من از این موقعیت بدم می‌آید. پول در حرفه ما مهم است، اما شکر خدا آنقدر محتاج نیستیم که هر کاری را قبول کنیم.
رضایی یادآور شد: از آنجایی که مدام ورزش می‌کنم، دوری از عرصه فعالیت بازیگری، تأثیر روحی زیادی هم روی من ندارد. هنوز ورزش را ادامه می‌دهم و روحیه‌ام را حفظ می‌کنم.
این بازیگر باسابقه درباره خاطره‌انگیزترین نقش‌های کارنامه‌اش از نگاه مردم گفت: خیلی از مردم وقتی من را می‌بینند، کار‌های بسیاری از من را در خاطره خود دارند؛ از «آبادانی‌ها» و «شبح کژدم» تا «قافله»، «نیش» و «عقرب». حتی فیلم‌های قدیمی‌ترم را هم به یاد دارند و برایم تعریف می‌کنند. حس بسیار خوبی از این مواجهه‌ها می‌گیرم و برایم تجدید خاطره می‌شود.
وی افزود: وقتی برخی از مردم جزئیات نقش‌هایم را می‌گویند و حتی گاهی دیالوگ‌هایم را هم به یاد دارند، این حس برایم بسیار لذت‌بخش است. مواجهه مردم در کوچه و خیابان، همه‌اش برایم خاطره است. اخیراً سفری به رشت داشتم و با فردی مواجه شدم که ۵۰سال پیش عکس یادگاری با من گرفته‌بود و همان عکس را به من نشان داد! واقعاً حس غریبی برایم داشت و پرسیدم چرا این عکس را نگه داشته‌ای؟ گفت از بس که به شما علاقه دارم. واقعاً احساساتی شده‌بودم.
رضایی در پاسخ به این پرسش که آیا در کارنامه‌اش فیلمی هست که از حضور در آن پشیمان شده‌اشد، اظهار کرد: بله بوده است. فیلمی بازی کردم به نام «سفر به شرق» که وقتی نتیجه‌اش را دیدم، با خودم گفتم‌ای کاش در آن بازی نکرده‌بودم. همه جا هم می‌گویم که از آن کار پشیمان هستم. من پنج سال بود که سیگار نمی‌کشیدم، اما کارگردان این کار اصرار کرد که باید برای این نقش سیگار بکشی و مجدد مرا سیگاری کرد! این خاطره بدی برای من شد و از نتیجه کار هم راضی نبودم.
وی افزود: این انتخاب بر اساس فیلمنامه انتخاب درستی بود و اگر عملکرد کارگردان درست بود، می‌توانست به فیلم خوبی هم تبدیل شود که هم من و هم بیننده از آن لذت ببریم، اما کار موفقی نشد و به همین دلیل از حضور در این پروژه دلگیر و پشیمانم.
رضایی گفت: زمانی شما در «شبح کژدم» بازی می‌کنید و برای آن کاندیدای بهترین بازیگر می‌شوید یا «آبادانی‌ها» را بازی می‌کنید که در ایران و سوئیس کاندیدای جایزه می‌شود، از طرف دیگر در پروژه‌ای مانند این فیلم حاضر می‌شوید که کار خوبی نمی‌شود و این اتفاق خیلی آدم را به هم می‌ریزد. این بازیگر با اشاره به اینکه بیش از ۱۷۰ فیلم در کارنامه خود دارد، گفت: از نقش اول تا نقش آخر در کارنامه‌ام داشته‌ام و همین که مردم از نقش‌آفرینی‌هایم لذت می‌بردند و آن را دوست داشتند، من هم لذت می‌بردم. حتی اگر به اندازه یک سکانس در یک فیلم حضور می‌داشتم.
رضایی درباره نسبت سینما و مردم در سال‌های گذشته توضیح داد: من معتقدم سینما از دهه ۷۰ به بعد دیگر از چشم مردم افتاد. دهه ۷۰ را دهه طلایی سینما می‌دانم. من در آن سال‌ها جزو بازیگران پرکار سینما بودم.

هنوز با جمشید هاشم‌پور قدم می‌زنیم و درددل می‌کنیم
رضایی درباره ارتباط خود با جمشید هاشم‌پور که از ستاره‌های سینمای اکشن در دهه ۷۰ بود، بیان کرد: ما هنوز هم با هم دوستی داریم و گاهی جمشید هاشم‌پور با من تماس می‌گیرد تا دیداری داشته‌باشیم. گاهی با هم قدم می‌زنیم و درددل می‌کنیم. جمشید هاشم‌پور هم دوست خیلی خوبی است و هم در عرصه بازیگری پارتنر بسیار خوبی بود. تجربه بازی در چهار فیلم در کنار جمشید هاشم‌پور را داشتم.