چشمانت را ببند و به اين فكر كن چقدر زيباست كه مرگ تو به ديگري زندگي ببخشد. بالاخره ما روزي مي‌ميريم و از جسم ما جز مشتي خاك باقي نخواهد ماند، در حالي‌كه كه همين جسم در برخي مواقع قادر است سال‌ها به كسي حيات دوباره ببخشد. مثلاً فكر كن قلب تو در جسمي ديگر بار ديگر عاشق شود و به خوبي عشق بورزد و محبت كند، يا چشمان تو در بدني ديگر همچنان قادر به ديدن نعمت‌هاي زيباي خداوند باشد. نه قلب، نه كليه، نه كبد، نه دست، نه پا، نه چشم، نه گوش و نه هيچ يك از ساير اعضاي بدن را براي همراهي با خود نياز نداريد؛ اتفاقا آنچه را نياز داريد همين بخشش است كه بي‌شك اثر آن را خواهيد ديد.
انسان خوشبخت كسي است كه خيرش به ديگران برسد و چه بسا اين خير بعد از مرگ هم جاري باشد. موضوعي كه البته تنها به ما و تصميم نهايي خودمان بستگي ندارد. در لحظات سخت و تلخي كه پيشامدي ناگوار زندگي ما و اطرافيان را همچون طوفاني دربر مي‌گيرد، بخشيدن جزء به جزء اعضاي تن عزيزانمان از دشوارترين و البته ارزشمندترين نوع بخشش‌ها و ايثار است.
نگاه ديگري وجود دارد كه غير از بخشش، ما در ايثار اعضاي خود به نوعي وجودمان را به ديگران هديه مي‌دهيم. هديه‌اي بدون منت كه انتظاري در مقابل آن وجود ندارد. هديه‌اي كه هيچ كاربردي پس از مرگ براي ما ندارد، اما گنجي معنوي است. تاجري برزيلي خودروي ميلياردي خود را براي جلب توجه مردم به فرهنگ اهداي عضو دفن كرد و گفت مردم چيزهاي با ارزش‌تر مانند قلب و كليه را چال مي‌كنند، درحالي‌كه افرادي به اين اعضا نياز دارند.
از بين افرادي كه سالانه مرگ مغزي مي‌شوند تنها 25 درصد اعضاي بدن خود را اهدا مي‌كنند. برخي ديگر از آمارها حكايت از اين دارد كه روزانه هفت تا 10 نفر در كشور به دليل نبود عضو پيوندي جان خود را از دست مي‌دهند در صورتی که سالانه 3 هزار مرگ مغزي قابل اهدا در كشور روي مي‌دهد. هر مورد مرگ مغزي مي‌تواند با اهداي يك قلب، يك كبد، دو كليه، يك ريه، لوزالمعده و روده‌ها جان هشت بيمار را نجات دهد و با اهداي بيش از ٥٠ بافت مانند قرنيه، دريچه قلب و استخوان سبب بينايي و بازتواني بيماران نيازمند شود.
سخاوت به مال، دارايي و ثروت نيست. سخاوت مال بزرگ نمي‌خواهد، بلكه تنها دل بزرگ مي‌خواهد. شايد آنان كه غني هستند دل بخشش نداشته باشند، اما در عوض كساني كه احساس غني بودن دارند، بخشنده باشند. آيه 32 سوره مباركه مائده مي‌گويد: «هر كس نفسي را نجات بخشد مانند آن است كه همه انفاس را نجات بخشيده است.»
مي‌توان بعد از مرگ هم بخشنده بود و يك زندگي را نجات داد. به مرگي فكر كن كه زندگي مي‌بخشد كه اين مرگ، جاودانگي است.
