باز شدن پنجره نقل و انتقالات برای باشگاه‌های فوتبال ایران اگر یک حسن داشته باشد، هزار و یک ایراد و عیب هم در کنار خود دارد.
به سابقه درخشان باشگاه‌ها در این امر مهم که نگاه کنیم، می‌بینیم که چه ضرر‌های هنگفتی بابت عقد قرارداد با بازیکنان خارجی نصیب فوتبال کشور کرده‌اند. عدم توجه به مسائل حقوقی و قوانین بین‌المللی از یک‌سو و عدم انجام تست‌های اولیه از سوی دیگر تاکنون ضربات جبران‌ناپذیری به فوتبال باشگاهی ایران وارده کرده است. امروز و با توجه به باز شدن پنجره نقل و انتقال برخی از تیم‌ها، آن هم بعد از سپری شدن دوران محرومیت به سبب تخلفات گذشته در همین زمینه، شاهدیم که دوباره اسامی متعدد بازیکنان خارجی و البته بدون کارنامه و ناشناخته برای عقد قرارداد با تیم‌های ایرانی به وفور شنیده می‌شود. بازیکنانی که یک شبه اسم‌شان مطرح و بلافاصله هم با آن‌ها قرارداد بسته می‌شود. کسی به درستی نمی‌داند پشت معرفی این قبیل بازیکنان چه اشخاصی قرار دارند، اما امروز و بعد از ضرر و زیان‌های زیادی که فوتبال ایران از این مسئله متحمل شده، دیگر همه می‌دانیم که پای دلال‌های سیری‌ناپذیر فوتبال در میان است و مدیران نابلد و بعضاً ناکارآمد فوتبال ایران هم به راحتی در دام آن‌ها می‌افتند.
تنها حسن باز بودن پنجره نقل و انتقالات هم بیشتر از آنکه برای فوتبال ایران سود داشته باشد، مربوط به سرازیر شدن پول بیت‌المال به جیب آقایان دلال و بازیکنان بی‌کیفیتی است که به فوتبال ما قالب می‌کنند. بنابراین بی‌راه نیست اگر عنوان کنیم که این یک معامله دوسر باخت برای باشگاه‌های فوتبال ایران است و هیچ فایده‌ای نمی‌توان برای فوتبال کشورمان از قبل این جریان متصور بود.
در آستانه شروع رقابت‌های نیم‌فصل دوم مسابقات لیگ برتر هستیم و تیم‌ها سفت و سخت به دنبال جذب بازیکن و البته دلالان هم پرکارتر از همیشه هستند. بنابراین باید مراقب بود، هرچند که ارتزاق باشگاه‌های بزرگ از بیت‌المال و عدم پاسخگویی مدیران آن‌ها طی سال‌های گذشته بابت به هدر دادن پول مردم، توقع حراست از سرمایه‌های ملی از سوی مدیران کنونی را پایین می‌آورد، با این حال وظیفه حکم می‌کند که بگوییم و ابراز نگرانی کنیم بابت حضور دوباره برخی بازیکنان خارجی که مشخص است به همت و پشتکار آقایان پشت صحنه سر از فوتبال ایران درآورده‌اند و کار اساسی در مورد شناسایی آن‌ها صورت نگرفته است.
فوتبال ایران محرومیت‌ها و ضربات زیادی بابت این مسئله خورده و اتفاقاً این ضربات را همین تیم‌هایی خورده‌اند که امروز باز هم با چشمان بسته در این بازار فریبنده و پرزرق و برق مشغول خرید هستند. اتفاقات گذشته، ضرر و زیان‌های متعدد مادی و معنوی و تحمیل شدن خرج‌های هنگفت به بیت‌المال باید امروز بیش از هر زمان دیگر مورد توجه مدیران باشگاه‌ها قرار گیرد تا فوتبال باشگاهی برای چندمین بار از این مسئله ضربه نخورد.
در آخر اینکه تجربه استفاده از جوانان در دوران محرومیت از جذب بازیکنان خارجی طی دو فصل اخیر تجربه موفقی بود که به اجبار قسمت فوتبال ایران شد. تجربه‌ای که البته قرار نیست به کار گرفته شود، چون پول بی‌حساب و کتاب بیت‌المال در اختیار مدیران باشگاه‌هاست و آن‌ها به جای صرف این پول در راه پروبال دادن به جوانان صرف خرید بازیکنان خارجی می‌شود. صرف قرارداد‌های دوسر باختی که کوچک‌ترین عایدی برای فوتبال ایران ندارد. به هوش باشیم که امروز هم دوباره خطرات گذشته در کمین فوتبال باشگاهی است و اگر مراقب نباشیم محرومیت‌ها پشت در است، هرچند که این محرومیت‌ها برای رشد جوانان فوتبال و بهره‌گیری از استعداد‌های آن‌ها خوش‌یمن بوده است، چراکه غیر از این دوران هیچگاه به جوانان فوتبالمان در رده باشگاهی اهمیت نداده‌ایم.
