نويسنده: شيوا نوروزي
ميزباني ايران در ليگ جهاني شور و هيجان را دوباره به ورزش ايران تزريق کرد. تيم ملي واليبال کشورمان امسال نيز در سطح يک رقابت‌هاي ليگ جهاني اين رشته حضور دارد و اين موضوع موجب شد تا يک بار ديگر ميزبان اين رويداد مهم ورزش جهان باشيم، اما با وجود اينکه انتظار مي‌رفت هواداران پرشور ايراني صندلي‌هاي سالن آزادي را همچون سال‌هاي گذشته پر کنند، ولي بازي اول تيم ملي در ليگ جهاني 2017 تأثيرات منفي افزايش قيمت بليت را به وضوح نشان داد.
صندلي‌هاي خالي سالن 12هزار نفري بيش از هميشه توي ذوق مي‌زد. در اين سال‌ها که واليبال خوش درخشيده و در ميان قدرت‌هاي برتر جهان قدعلم کرده است مردم و به ويژه جوانان زيادي به اين رشته علاقه خاصي پيدا کردند. گرايش ورزش دوستان کشورمان به واليبال تا جايي افزايش پيدا کرد که بليت‌هاي تمامي مسابقات تيم ملي در ليگ جهاني در کوتاه‌ترين زمان ممکن به فروش مي‌رسيد. اتمام بليت‌ها و پر شدن سالن در سال‌هايي که ميزبان ليگ جهاني بوده‌ايم همواره يکي از دغدغه‌هاي تماشاگران واليبال بود و بسياري براي خريد بليت و تماشاي بازي بلندقامتان کشورمان از نزديک لحظه شماري مي‌کردند. تيم ملي اين‌بار با تغيير کادر فني و با تزريق نيروهاي جوان کار را در ليگ جهاني شروع کرده و غلبه بر لهستان اميدواري‌ها را براي کسب نتايج درخشان افزايش داد. منتها بسيار از هواداراني که قصد رفتن به سالن بازي‌ها را داشتند خيلي زود نااميد شدند. با آغاز فروش بليت‌هاي سه‌ديدار خانگي تيم ملي خيلي زود مشخص شد که مسئولان فدراسيون قيمت بليت‌ها را تا 40 هزار تومان افزايش داده‌اند! موضوعي که از همان ابتدا با انتقادهاي زيادي همراه شد و بسياري نسبت به پر نشدن سالن و نارضايتي مردم واليبال دوست هشدار دادند. با اين حال بي‌توجهي به اين انتقادهاي بجا موجب شد تا خيلي‌ها که دلشان مي‌خواست جمعه شب در آزادي باشند در خانه بمانند و از تلويزيون بازي را ببينند.
گران شدن قيمت بليت‌ها را بايد تنها دليل خالي ماندن صندلي‌هاي آزادي خواند، چراکه در سال‌هايي که ايران در ليگ جهاني حضور داشته برخي از بازي‌ها در فصل گرما در ماه مبارک رمضان و پس از افطار برگزار شده است. از طرفي محل برگزاري مسابقات نيز همان سالن 12 هزار نفري است و هواداران واليبال نيز کم نشده‌اند. با اين حساب سير صعودي قيمت‌ها تنها عاملي بود که اجازه نداد روند بليت‌فروشي و اتمام بليت‌ها همانند گذشته به سرعت انجام شود. در بررسي چالش به وجود آمده توجه به چند نکته ضروري است؛ اولين نکته حمايت هواداران از تيم ملي است. از زماني که ولاسکو به واليبال ايران آمد نگاه مردم به اين رشته تغيير کرد و بازي‌هاي خانگي تيم ملي به خصوص در ليگ جهاني همواره با استقبال مثال‌زدني تماشاگران کشورمان روبه‌رو شد. حمايت همه‌جانبه هواداران از ملي‌پوشان واليبال تا جايي پيش رفت که رقباي خارجي تماشاگران ايراني را يکي از عوامل شکست‌هاي خود عنوان مي‌کردند. هرچند که در مصاف با بلژيک هواداران زيادي خود را به آزادي رساندند و از کولاکوويچ و شاگردانش حمايت کردند، اما بدون شک اگر تمامي صندلي‌ها در اولين بازي خانگي پر مي‌شد جلوه خاصي به سالن مي‌داد. به ويژه که مسئولان فدراسيون براي جذب هرچه بيشتر تماشاگران بر تعداد صندلي‌ها نيز افزوده بودند، اما در نهايت قيمت غيرمعقول بليت‌ها برنامه‌ريزي‌ها را به هم ريخت.
نکته ديگر اينکه برخي از اهالي فدراسيون قيمت تعيين شده را در مقايسه با کشورهاي رقيب ناچيز و ارزان توصيف کرده‌اند.
در حالي که انتظار مي‌رفت داورزني و همکارانش با ديدي وسيع‌تر اوضاع اقتصادي جامعه و بالاخص جوانان عاشق واليبال را در نظر مي‌گرفتند. قطعاً مقايسه قيمت بليت‌هاي ايران با بليت‌هاي کشورهاي اروپايي منطقي نيست. فراموش نکنيم که بخش اعظم حاضران در سالن‌هاي ورزشي را جواناني تشکيل مي‌دهند که هزينه بليت آنها را خانواده‌ها تأمين مي‌کنند. به‌علاوه اينکه ادامه اين روند افزايش قيمت‌ها واليبال را نيز مانند برخي رشته‌هاي ديگر به رشته‌اي لوکس و تجملاتي تبديل خواهد. اسکي، تنيس و برخي رشته‌هاي ديگر به‌رغم جذابيت‌هايي که دارند تنها مخاطبان خاصي از قشر مرفه جامعه را جذب کرده‌اند. در حالي که واليبال با جهاني شدنش توانسته سالن آزادي را بارها و بارها مملو از تماشاگران کند و هزاران نفر نيز به دليل اتمام بليت حسرت حضور در سالن را داشته‌اند. اگر مي‌خواهيم واليبال ملي همچنان از حمايت عمومي جامعه برخوردار باشد و از آن به عنوان برگ برنده در مجامع بين‌المللي استفاده کنيم بايد راه‌حلي‌هايي چون در نظر گرفتن بودجه ويژه يا کمک گرفتن از اسپانسرها براي کاهش قيمت بليت پيدا شود.
