غفار تبریزی روانشناس گفت: برای کشف استعدادها و توانایی‌ها مهم‌ترین منبع رفتار خود کودک و چگونگی برخورد او در مواجهه با مسائل مختلف است.
وی اظهار داشت: نحوه برخورد کودک در کلاس به عنوان نخستین حضور جدی وی در جامعه و گروه همسالان، می‌تواند بیانگر مواردی از قبیل توانایی برقراری ارتباط با دیگران باشد که تنها در چنین محیط‌‌هایی قابل بررسی است.
این روانشناس ادامه داد: همچنین کودک فعالیت او در بررسی نشان دهنده میزان علاقه او بر آن موضوع است.
این کارشناس با اشاره به حضور کودک در زمینه‌های گوناگون گفت: کودک زمانی می‌تواند علاقه و استعدادش را در زمینه‌ای نشان دهد که بطور کامل در آن محیط قرار گیرد و با افراد موفق در آن حوزه گفتگو داشته باشد تا در صدد الگو برداری از آنان برآید.
تبریزی به برنامه ریزی در کشف استعدادها نیز اشاره و اظهار داشت: شکوفایی هر توانایی در کودک نظم و برنامه ریزی می‌خواهد والدین علاوه بر قرار دادن کودک در محیط باید او را تشویق کنند و به علاقه وی معنا ببخشند تا با گذشت زمان اهداف والاتری در افق دید فرزندشان قرار گیرد.
وی تصریح کرد: در صورتی که کودک بدون هدف خاصی و صرفا برای راضی کردن والدین خود در پی انجام کاری برود بعد از گذشت مدتی آن را رها کرده و به دنبال علاقه خود می‌رود که در این بین سال‌های زیادی از دوران طلایی زندگی‌اش را از دست می‌دهد.
وی خاطر نشان کرد: علاقه تزریق شدنی نیست و باید از درون بجوشد، و برای دستیابی به این هدف بهتر است والدین به علایق فرزند خود اهمیت داده و پیشرفت در راه مورد علاقه او را برایش هموار سازند.
