مهلت ایافسی برای تفکیک مالکیت سرخابیهای پایتخت جهت اخذ مجوز حرفهای در حالی رو به پایان است که هنوز هیچ خبر تازهای در خصوص واگذاری دو باشگاه استقلال و پرسپولیس به گوش نمیرسد. حال آنکه چهار روز از انتشار آخرین آگهی مزایده این دو باشگاه میگذرد و در چنین شرایط حساسی هم وزارت ورزش روزه سکوت گرفته و هم فدراسیون فوتبال!
سازمان خصوصیسازی هم گویی قصد ندارد لام تا کام چیزی بر زبان بیاورد. روندی که باعث داغ شدن بازار حاشیهها و بالا رفتن سطح نگرانی هواداران دو تیم شده است.
پنجم اردیبهشتماه آخرین مهلت باشگاهها برای ارائه اسناد مالکیتی است و در صورتی که مدارک لازم در تاریخ مقرر بارگذاری نشود، طبق قانون وضع شده از سوی کنفدراسیون فوتبال آسیا، سرخابیهای پایتخت شانس اخذ مجوز حرفهای را ندارند، چراکه ایافسی به تیمهای دارای مالکیت مشترک مجوز حرفهای نمیدهد و این یعنی از دست دادن دوباره شانس حضور در فصل جدید رقابتهای آسیایی؛ میخواهد لیگ قهرمانان باشد یا لیگ نخبگان!
در این بین، اوضاع پرسپولیس از آبیپوشان وخیمتر است، چراکه براساس اسناد ارائه شده سال گذشته، پرسپولیس خصوصی معرفی شده و همین مسئله حساسیت تفکیک مالکیت سرخپوشان را چندبرابر کرده است. شاید به همین دلیل هم طی چند ماه اخیر، بحث واگذاری سهام این باشگاه به چند ارگان و بانک مطرح شد. بحثهایی که البته هیچ یک به نتیجه مثبتی نرسید. با وجود این گفته میشود در پی برگزاری جلسه شورای پول و اعتبار جهت صدور مجوز خرید پرسپولیس و استقلال، اجازه تیمداری به بانکها داده شده و این میتواند فرصتی برای حل مشکل مالکیت سرخابیهای پایتخت باشد، اما کمتر کسی است که نداند عملیاتی بسیار پیچیده و زمانبر است و بعید به نظر میرسد و جای بسی تعجب است اگر روند واگذاری مالکیت سرخابیها تا موعد مقرر (پنجم اردیبهشت) حل و فصل شود، آنهم در شرایطی که خبرهای درگوشی حکایت از آن دارد که کنسرسیومی شامل پنج بانک قصد تملک سهام پرسپولیس را دارند و این کار را زمانبرتر میکند.
اما سؤال اینجاست که اگر قرار به حل مشکل مالکیت سرخابیها تا پنجم اردیبهشتماه نبود، چرا فدراسیون اقدام به رایزنی با کنفدراسیون فوتبال آسیا جهت اخذ مهلت مجدد کرد؟
هرچند که اخبار درگوشی، سکوت وزارت، فدراسیون و سازمان خصوصیسازی ابهامات بسیاری را ایجاد کرده و کمتر کسی به حل مشکل مالکیت این دو باشگاه، حتی بعد از پنجم اردیبهشتماه باور دارد. با این حال اگر به راستی عزمی برای واگذاری این دو تیم به بخش خصوصی یا تفکیک مالکیت آنها وجود دارد، چه دلیلی داشت که کار به اینجا بکشد و دو باشگاه مطرح پایتخت بار دیگر خطر حذف از لیگ قهرمانان را بیخ گوش خود احساس کنند! خطری که پیش از این طعم تلخ آن را چشیدهاند و عجیب نیست اگر طی هفته آینده بار دیگر این تجربه تلخ گریبانشان را بگیرد، خصوصاً که بهرغم ادعاهای نبی در زمینه پیگیری واگذاری و تفکیک مالکیت این دو باشگاه، تاج رئیس فدراسیون فوتبال تلویحاً به این مهم اشاره کرده بود که احتمال تکرار محرومیت سرخابیهای پایتخت در پی عدم اخذ مجوز حرفهای وجود دارد. شاید به این دلیل که او بهتر از هر کسی میدانست این بار به سرمنزل نخواهد رسید، حداقل نه به این زودیها!
تعلل، کوتاهی و اهمال مدیران ناکارآمد فوتبال طی سالهای اخیر باعث منزوی شدن تیمهای باشگاهی ایران در آسیا شده است. تیمهایی که روزی نامشان لرزه بر اندام حریفان میانداخت، سالهای سال است که نه فقط آن ابهت سابق را ندارند که حتی توان کسب جواز حرفهای برای حضور در لیگ قهرمانان را هم ندارند، چه برسد به عرضاندام و شاخ و شانه کشیدن برای حریفان! اتفاقی که تنها نتیجه چشم بستن بر کم و کاستیهای موجود در باشگاهها و دور زدن قوانین بینالمللی است که امروز دست سرخابیهای پایتخت را در پوست گردو گذشته است.
باتلاقی که سرخابیهای پایتخت امروز برای اخذ مجوز حرفهای در آن دست و پا میزنند، نتیجه بیتوجهی مسئولان ورزش کشور به اهمیت حضور مدیران کارآمد در رأس امور است. بیتوجهی که طی سالهای اخیر آنها را ناچار به چشمپوشی از اشکالات و ایرادات کرده، اما همان چشمپوشیها امروز پرسپولیس و استقلال را یقه کرده است، بهطوریکه پرسپولیس بیش از هر زمان دیگری خطر حذف از آسیا را بیخ گوش خود احساس میکند، چراکه سال گذشته براساس انتقالات صوری بود که آقایان پرسپولیس را خصوصی معرفی کردند و حالا همان اسناد صوری میتواند این تیم را به چالش بکشد، درست مثل سنگی که کسی از روی ناآگاهی به چاه میاندازد و جماعتی از بیرون کشیدنش عاجز میمانند.