جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، دربردارنده خاطرات همیلتون جردن از معاونان جیمی کارتر، رئیس‌جمهور سابق امریکاست که نکاتی خواندنی از مناسبات شاه با کاخ سفید، هنگام وقوع انقلاب اسلامی در ایران بازگو می‌کند. این اثر از سوی محمد طاهری‌مقدم ترجمه شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی، به انتشار آن همت گمارده است. تارنمای ناشر در بازنمایی بستر وقوع این خاطرات، به نکات پی آمده اشارت برده است:
«با آغاز نهضت اسلامی در سال ۱۳۴۲، امام خمینی نه تنها علیه استبداد داخلی به مبارزه پرداخت، بلکه آگاهانه استعمار خارجی را نیز نشانه گرفت. امام شاه را مجری سیاست‌های امریکا در منطقه می‌دانست و باور داشت که او به عنوان ژاندارم خاورمیانه، منافع امریکا در منطقه را تأمین می‌کند و امریکا نیز به امنیت و بقای حکومت پهلوی، به ویژه به سرکوب مخالفان داخلی کمک می‌کند. در آغاز روی کار آمدن کارتر با تز حمایت از حقوق بشر و تجدیدنظر در روابط با کشور‌های ناقض حقوق بشر، چنین به نظر می‌رسید روابط حسنه شاه با سردمداران کاخ سفید، با مشکل مواجه خواهد شد، زیرا طبق شعار‌های انتخاباتی کارتر، ایران یکی از کشور‌هایی بود که حقوق بشر را نقض می‌کرد، زندان‌های شاه مملو از زندانیان سیاسی بود و هر ندای مخالفی به شدت سرکوب می‌شد، اما دولت کارتر به تز خود وفادار نماند و با اصلاحات سطحی که شاه با ایجاد فضای باز سیاسی انجام داد و آزادکردن تعدادی از زندانیان سیاسی، حمایت خود را از رژیم پهلوی ادامه داد. در همین راستا شاه به امریکا سفر کرد و در مقابل کارتر نیز در دی ماه ۱۳۵۶ وارد ایران شد. شاه ضیافت باشکوهی به افتخار وی و همراهانش ترتیب داد و در این ضیافت طی سخنانی اظهار داشت که ایران پیوند‌های دوستی بسیار استواری با امریکا دارد. کارتر نیز که شرایط انقلابی ایران را درک نمی‌کرد، ایران را جزیره ثبات خاورمیانه نامید. حوادث متعاقب سفر کارتر به ایران، عدم‌درک شرایط ایران از سوی دولتمردان امریکایی را به خوبی نشان داد. این حالت از سوی امریکایی‌ها، پس از پیروزی انقلاب اسلامی نیز ادامه یافت. کارتر در یک مصاحبه مطبوعاتی، خبر از تضمین امنیت اتباع امریکا از سوی دولت بازرگان را داد و امیدوار بود همانند سال‌های گذشته، روابط ایران و امریکا به صورت عادی و دوستانه حفظ شود. سولیوان آخرین سفیر امریکا در ایران سعی کرد با نظام جدید حاکم بر ایران ارتباط برقرار کند، ولی ناکام ماند. به نظر می‌رسید جمهوری اسلامی، هیچ اعتمادی به دولت امریکا ندارد. در همین زمان موافقت کارتر با ورود شاه به امریکا، شرایط را پیچیده‌تر کرد. در حالی که دولت موقت طرفدار مماشات و ادامه روابط دیپلماتیک با امریکا بود و حتی مهندس بازرگان در جشن سالگرد انقلاب الجزایر با برژینسکی، مشاور امنیت ملی امریکا در ۱۰ آبان ۱۳۵۸ ملاقات کرد تا زمینه برای دور تازه‌ای از همکاری ایران و امریکا فراهم شود، انقلابیون در تهران علاوه بر سر دادن شعار‌های ضدامریکایی، خواستار قطع روابط با امریکا شدند. در روز ۱۳ آبان ۱۳۵۸ که مردم آماده تظاهرات علیه پذیرفته‌شدن شاه در امریکا می‌شدند، گروهی از دانشجویان سفارت امریکا را تصرف کردند و اعضای آن را به گروگان گرفتند. این فرایند و پیامد‌های آن تا ۴۴۴ روز تداوم یافت. خوانش این ماجرا از منظر یکی از دستیاران جیمی کارتر که فعل و انفعالات کاخ سفید در آن دوره را روایت می‌کند، بس مهم و عبرت‌آموز می‌نماید.
همیلتون جردن در اثری که بعد‌ها به نام بحران منتشر ساخت، توانست فضای حاکم بر کاخ سفید و مناسبات آن را به خوبی ترسیم کند و خاطراتی شنیدنی را در این‌باره بیاورد. وی همچنین در عداد کسانی است که در دوره آوارگی شاه مخلوع، با او ملاقات کرده و توصیفاتی روشنگر از شرایط او به تاریخ سپرده است. از این اثر ترجمه‌های متنوعی به بازار آمده است که برگردان حاضر، امتیازاتی افزون دارد...».
