جوان آنلاین: اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود، در عداد کتب قطع پالتویی مرکز اسناد انقلاب اسلامی است که برای اطلاع جوانان از تاریخ معاصر ایران و رجال آن منتشر می‌شود و تاکنون عناوین فراوانی و متنوعی را دربر گرفته است. در یکی از این آثار، زمانه و کارنامه داریوش همایون از ابواب جمعی حکومت پهلوی دوم بازخوانی و تحلیل شده است. این اثر از سوی مصطفی جوان و با نظر به اسناد و آثار منتشره در باب زندگی همایون به رشته تحریر درآمده است. تارنمای ناشر در باب موضوع این کتاب به نکات پی آمده اشارت کرده و آورده است:
«تاریخ معاصر ایران یکی از پیچیده‌ترین و پرفراز و فرودترین دوره‌های تاریخی این دیار است. مقطع زمانی حساسی که در آن، کشور ما دچار تغییرات و تحولات ژرفی شد. یکی از راه‌های حصول شناخت نسبتاً دقیق و جامع از تاریخ معاصر ایران به‌ویژه دوره پهلوی، بررسی زندگانی اشخاصی است که زمام امور را در دست داشته‌اند. این پژوهش جهت شناخت و بازشناسی نقش داریوش همایون، در تحولات دوره پهلوی انجام شده است. داریوش همایون فرزند نورالله، در پنجم مهر سال ۱۳۰۷ در تهران به دنیا آمد. دوره دبستان و دبیرستان خود را در تهران به پایان رساند و در رشته حقوق دانشگاه تهران به ادامه تحصیل پرداخت. دوره نوجوانی داریوش همایون، مقارن با رخداد جنگ جهانی دوم و اشغال ایران از سوی متفقین بود. فعالیت‌های سیاسی وی از همین برهه آغاز شد و در نیمه دهه ۲۰ به گروه شبه‌نظامیان انجمن وارد شد. داریوش همایون در دوران دانشجویی به عضویت احزاب پان‌ایرانیست، حزب ملت ایران و حزب سومکا درآمد. احزاب مذکور دارای عقاید افراطی ناسیونالیستی بودند و شاه‌پرستی را از ارکان اصلی وطن‌پرستی برمی‌شمردند. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ که فعالیت احزاب سیاسی ممنوع شد، داریوش همایون به کار روزنامه‌نویسی وارد گردید. ابتدا کار خود را با انتشار مجله هنری جام‌جم آغاز کرد و سپس در بخش سرویس خارجی روزنامه اطلاعات فعالیت خویش را ادامه داد. در سال ۱۳۳۹، مدیریت سازمان کتاب‌های جیبی را عهده‌دار شد و پس از چندی مدیریت انتشارات مؤسسه فرانکلین را پذیرفت. همایون همچنین، به سمت دبیری سندیکای نویسندگان و خبرنگاران مطبوعات نیز رسید. داریوش در سال ۱۳۴۶، روزنامه آیندگان را تأسیس کرد و با انتشار این جریده به دولت نزدیک شد و مشاور مطبوعاتی نخست‌وزیر شد. پس از آن که حزب رستاخیز در سال ۱۳۵۳ تأسیس گردید، داریوش همایون به این حزب پیوست و به سمت قائم مقامی حزب و همچنین وزارت اطلاعات و جهانگردی در دولت جمشید آموزگار دست یافت. یکی از اقدامات وی در دوران وزارت اطلاعات، چاپ مقاله شخص مجعولی به نام احمد رشیدی مطلق، تحت عنوان ایران و استعمار سرخ و سیاه بود. در این مقاله با کمال بی‌شرمی، به حضرت امام‌خمینی رهبر کبیر انقلاب اسلامی توهین شده بود. در هر حال اولین ثمره مقاله مزبور برکناری دولت آموزگار در ۴ شهریور ۵۷ بود که به تبع آن، داریوش همایون نیز از وزارت عزل شد. همایون در پی صدارت غلامرضا ازهاری دستگیر شد و در هنگامه پیروزی انقلاب اسلامی از ایران گریخت و تا پایان حیات در خارج از کشور ساکن گشت...».
