جوان آنلاین: عباس علی‌آبادی وزیر صنعت، معدن و تجارت درخصوص سفر اخیر معاون اول رئیس‌جمهور به چین و حضور در نمایشگاه واردات این کشور، گفت: ارتباط بین ما و چین یک ارتباط تاریخی و مبتنی بر قواعد خاصی است. چین شریک استراتژیک جمهوری اسلامی ایران است و به لحاظ تاریخی و از گذشته، ارتباطات بسیاری بین دو کشور وجود داشته است. لذا؛ ما در ادامه برنامه‌های تمدنی و اقتصادی در این نمایشگاه حضور پیدا کردیم.
به گزارش فارس، وی افزود: همه تلاش ما در نمایشگاه بین‌المللی واردات چین این بود که ظرفیت‌ها و پتانسیل‌های جمهوری اسلامی ایران را معرفی کنیم، ولی در این عرصه نیازمند یک نگاه تحولی نیز هستیم.
وزیر صمت با بیان اینکه همه تلاش ما از ابتدای پیروزی انقلاب اسلامی این بوده که بر مدار راهبرد خود اتکایی بتوانیم نیاز‌های خودمان را به صورت خود اتکا تامین کنیم، تصریح کرد: در عین صحیح بودن این راهبرد، راهبرد مذکور برای شرایط دوران ابتدایی پیروزی انقلاب اسلامی یک برداشت و نتیجه داشته است، ولی امروز می‌تواند نتایج دیگری داشته باشد.
وی ادامه داد: اگر ما شرکای راهبردی و استراتژیک داشته باشیم، بهترین راهبرد این است که ما مبتنی بر ظرفیت‌های ملی و مزیت‌های رقابتی که داریم، کالا‌هایی را تولید کنیم که در آن‌ها مزیت داریم و آن‌ها را با شرکای تجاری خود تبادل کنیم که در موضوعات دیگری مزیت دارند. بدین ترتیب می‌توانیم از مزیت‌ها و ظرفیت‌های یکدیگر استفاده کنیم.
علی‌آبادی با اشاره به حضور تجار و بازرگانان ایرانی در نمایشگاه بین‌المللی واردات چین، بیان کرد: ما در این نمایشگاه سعی کردیم، مزیت‌های خود را به طرف چینی معرفی کنیم و تلاش کنیم که متوجه شویم طرف چینی چه مزیت‌هایی دارد تا ارتباط تجاری و اقتصادی برقرار شود.
وی افزود: تجارت می‌تواند ابزار خوبی برای تولید باشد اساساً اینکه این دو مورد در کنار یکدیگر تعریف می‌شوند نیز به همین دلیل است که ما بتوانیم با استفاده از ظرفیت‌های صنعتی و فنی خود کالایی را تولید و به طرفی عرضه کنیم که آن طرف می‌تواند کالای مورد نیاز ما را با قیمت پایین‌تر تامین کند.
وزیر صمت در ادامه، اظهار کرد: تلاش ما در نمایشگاه بین‌المللی واردات چین معرفی پتانسیل‌های کشور بود. البته به تجار و صنعتگران خود گفتیم که در سال آینده با چه هویتی در این نمایشگاه حاضر شوند.
علی‌آبادی با بیان اینکه برخی اوقات کالایی را در داخل کشور تولید می‌کنیم، اما در آن مزیت رقابتی نداریم، خاطرنشان کرد: به طور مثال، ما از نظر وضعیت منابع آب در شرایط خوبی قرار نداریم و اگر کالا‌های آببر تولید کنیم ممکن است قیمت تمام شده ما نسبت به رقبا گرانتر باشد.
وی افزود: ممکن است ما یک شریک استراتژیک و راهبردی پیدا کنیم که از نظر منابع آب در وضعیت خوبی قرار داشته باشد و بتواند کالای آببر مورد نیاز ما را تامین کند. ما در عوض می‌توانیم یک کالای صنعتی و به طور مثال انرژی بند را برای او تامین کنیم.
