اثری که هم اینک در معرفی آن سخن می‌رود (همانگونه که از نام آن پیداست) می‌کوشد تا زندگی و مبارزات شهید محراب آیت‌الله شهید سید عبدالحسین دستغیب شیرازی را به مدد اسناد و خاطرات بازگوید. این پژوهش مشترکاً از سوی حمید سفیدگر شهانقی و محمد چغایی اراکی انجام شده و مرکز اسناد انقلاب اسلامی به انتشار آن همت گماشته است. تارنمای ناشر در اشارتی کوتاه، این کتاب را به ترتیب پی آمده معرفی کرده است: «در جریان شکل‌گیری و پیروزی انقلاب اسلامی، علمای شیعه در سطوح و مراحل مختلف، نقش مؤثری ایفا کرده‌اند. با دقت در عنوان انقلاب مردم ایران و صفت جدانشدنی آن، نقش و جایگاه علمای شیعه به خوبی آشکار می‌گردد. با شروع نهضت اسلامی به رهبری امام خمینی، شاگردان قدیمی ایشان که هریک در ناحیه‌ای مصدر امری بودند، نهضت را در منطقه خود رهبری کردند. در شهر‌های بزرگ علمای جلیل القدری حضور داشتند که پاسخگویی به مسائل و مشکلات مردم منطقه بودند. از جمله این علما، می‌توان به آیات عظام: شهید صدوقی در یزد، شهید مدنی در همدان، شهید اشرفی اصفهانی در کرمانشاه، شهید قاضی طباطبایی در تبریز و مرحوم خادمی در اصفهان و ده‌ها نفر دیگر اشاره کرد. شهید آیت‌الله عبدالحسین دستغیب نیز از جمله ایشان است که با قدمت تشخص و برجستگی خانوادگی در شیراز، یکی از کانون‌های علمی و فقهی آن سامان به شمار می‌رفتند. آن عالم نامور علاوه بر مقام علمی، فقهی، عرفانی و اخلاقی، در جریان نهضت اسلامی، مبارزات بی‌امانی را علیه حکومت پهلوی آغاز کرد و در این راه، بار‌ها به زندان افتاد. آیت‌الله دستغیب در کنار مبارزه با حکومت پهلوی، در خدمات اجتماعی و فرهنگی هم پیشگام بود، همچنان که در منبر واعظی توانا و معلم اخلاق به شمار می‌رفت، آثار و تألیفات زیادی هم از خود به یادگار گذاشت که در سال‌های قبل از پیروزی انقلاب، نقش مهمی در تحولات فکری جامعه داشت....»
این تحقیق در بخشی از خود، واکنش شهید آیت‌الله دستغیب به ماجرای جشن هنر شیراز را اینگونه روایت و تحلیل کرده است: «همزمان با برنامه جشن هنر شیراز، آیت‌الله دستغیب به عنوان سکاندار انقلاب اسلامی در این شهر، روی منبر ماجرای جشن هنر را مطرح نموده و تحت عنوان نهی از منکر، به شدت بدان اعتراض کرد. اعتراضات آیت‌الله در آن دوره، ساواک را به شدت سردرگم می‌کند، به طوری که این نهاد در گزارشی می‌نویسد: در روز جمعه سوم ماه رمضان، آقای حاج سیدعبدالحسین دستغیب در مسجد جامع و روی منبر، از جشن هنر به شدت انتقاد می‌کند و می‌گوید خداوند لعنت کند کسانی که در این جشن شرکت می‌کنند... ساواک همچنین گزارش داد: [نامبرده اظهار داشت]ما جشن هنر (بی‌هنری) را محکوم نموده و نمی‌گذاریم دیگر امسال برپا شود و حاضرین با سه مرتبه فریاد صحیح است، او را تأیید نموده‌اند. دستغیب ادامه داد: پادشاه مسلمین در تخت جمشید پشت سر زرتشتیان عکس گرفته و عکس... هنوز هست. خودشان می‌گویند مسلمان هستند، ولی کارگران را در عید مبعث تعطیل نکردند... در نتیجه اعتراضات آیت‌الله دستغیب، مردم علیه رژیم تحریک می‌شوند. شدت تأثیر سخنان وی در این زمان، عرصه را بر ساواک تنگ کرد، به طوری که این اداره در گزارشی، خواستار طرد وی از شیراز می‌شود: ضروری است به منظور جلوگیری از تحریکات بیشتر، مخصوصاً با فرا رسیدن جشن هنر، مشارالیه از منطقه طرد گردد....»
